Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Βιογραφία==

Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου<ref name=ikee1/> [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της [[Ισαβέλλα της Αρμενίας, πριγκίπισσα της Τύρου|Ισαβέλλας των Χετουμιδών]], κόρης του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|Λέοντος Γ΄]] , αδελφή της [[Ρίτα της Αρμενίας]] σύζυγος του [[Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Θ΄]]. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας|Λέοντος Ε΄]] της Μ. Αρμενίας. Ξάδελφος του ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικος Γ΄]]<ref name=ikee/>.

 

Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην [[Θεσσαλονίκη]] μετά από πρόσκληση της θεία του και αυτοκράτειρας, το 1328 διορίστηκε στρατηγός της εσπέρας<ref name=ikee/>, αργότερα μετατέθηκε στη θέση του ''άρχων'' των Σερρών<ref name="thesis"/>. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στην Μικρά Αρμενία<ref name="thesis">[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13542#page/140/mode/2up Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες], σελ. 137]</ref>

 

Στη Μικρά Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.