Ποινική προδικασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αν ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος, μετά τη διεξαγωγή προανάκρισης ή και προκαταρκτικής εξέτασης, ο εισαγγελέας αποστέλλει τη δικογραφία στον τακτικό ανακριτή (που είναι πρωτοδίκης δικαστής ειδικά αποσπασμένος, συνήθως για μία διετία). Ο ανακριτής έχει την δυνατότητα να επαναλάβει όλες τις προανακριτικές πράξεις (λ.χ. επανεξέταση μαρτύρων) και να προβεί σε όποιες άλλες ανακριτικές πράξεις κρίνει αναγκαίες (λ.χ. άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, αυτοψία κλπ.), συντάσσοντας τις κατά τη δικονομία εκθέσεις (λ.χ. έκθεση αυτοψίας, έκθεση κατάσχεσης αντικειμένων ή εγγράφων κλπ). Μετά την ολοκλήρωση καλεί τον κατηγορούμενο σε απολογία, αφού προηγουμένως του κοινοποιήσει όλα τα έγγραφα της δικογραφίας. Ο κατηγορούμενος, συνήθως ο δικηγόρος του, έχει δικαίωμα λήψης αντιγράφων. Μετά την απολογία του κατηγορουμένου και ευθύς αμέσως ο ανακριτής, μετά της σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα, είτε αφήνει τον κατηγορούμενο ελεύθερο, είτε τον προφυλακίζει, είτε του επιβάλλει περιοριστικούς όρους (χρηματική εγγύηση, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση στο οικείο του αστυνομικό τμήμα κάθε 1η και 15η κάθε μήνα). Η δικογραφία επιστρέφεται στην εισαγγελία. Ο εισαγγελέας υποβάλλει πρόταση στο δικαστικό συμβούλιο για παραπομπή του κατηγορουμένου στο αρμόδιο κατά την ύλη και τόπο δικαστήριο. Αν το δικαστικό συμβούλιο κρίνει ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις εκδίδει παραπεμπτικό βούλευμα. Κατόπιν ορίζεται τακτική δικάσιμος. Το συμβούλιο έχει το δικαίωμα να εκδώσει και απαλλακτικό βούλευμα, αν κρίνει ότι δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ή αν απλώς ο κατηγορούμενος είναι τελικά αθώος. Στα ενδιάμεσα αυτά δικονομικά στάδια ο κατηγορούμενος έχει πλειονότητα δικαιωμάτων (λ.χ. να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης, αν έχει προφυλακισθεί - ο νόμος χαρακτηρίζει την προφυλάκιση σαν προσωρινή κράτηση - ή να ασκήσει έφεση κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος). Στις περιπτώσεις πλημμελημάτων, δε διενεργείται κύρια ανάκριση (αποκαλείται και "τακτική"), εκτός αν απαιτείται ιδιαίτερη διαλεύκανση.