Εποχή των Αναστατώσεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
Όσο και εάν αυτή η ιστορία φαίνεται κωμική, καταδεικνύει σε τί βαθμό αποσύνθεσης έχουν φθάσει οι ηγέτιδες τάξεις του ρωσικού βασιλείου κατά την Εποχή των Αναστατώσεων. Ο Πατριάρχης είναι αιχμάλωτος των καθολικών πολωνών, οι δύο σημαντικότερες πόλεις κατέχονται από ξένους (Μόσχα από πολωνούς, Νόβγκοροντ από σουηδούς) που μεταφέρουν στο ρωσικό έδαφος τον ανταγωνισμό τους, οι βογιάροι διαγκωνίζονται για την εύνοια των εισβολέων και αλληλοεξοντώνονται προς το συμφέρον τους, ληστές και ξένοι στρατιώτες λεηλατούν την ύπαιθρο κατά βούληση, ενώ ο απλός λαός μπορεί να ελπίζει μόνο σε κάποιο μυθικό πρόσωπο που θα "σηκωθεί από τον τάφο" για να σώσει την πατρίδα.
Μέσα σε αυτή τη σήψη, η λύση θα έλθει από έναν ελάσσονα ευγενή και βετεράνο στρατιωτικό, το Ντμίτρι Ποζάρσκι, και έναν κρεοπώλη, τον Κούζμα Μίνιν. Οι δυο τους ξεσηκώνουν το λαό του [[Νίζνι Νόβγκοροντ]] και πορεύονται προς τη Μόσχα, εξαναγκάζοντας τελικά τον πολωνικό στρατό κατοχής σε παράδοση και αποχώρηση χωρίς καν να δοθεί μάχη. Η ημερομηνία παράδοσης των Πολωνών ([[4 Νοεμβρίου]] [[1612]] - νέο ημερολόγιο) είναι μέχρι σήμερα εθνική εορτή της Ρωσίας, η ''Ημέρα της Εθνικής Ενότητας''. Λίγους μήνες αργότερα θα συγκληθεί ένα πανηγυρικό σώμα, η «Μεγάλη Εθνοσυνέλευση», που ομόφωνα θα εκλέξει στο θρόνο τον έφηβο βογιάρο [[Μιχαήλ Α' της Ρωσίας|Μιχαήλ Ρομάνοβ]], πρώτο μιας δυναστείας που θα κυβερνήσει τη χώρα για
[[Κατηγορία:Ρωσική ιστορία]]
| |||