Φαίακες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[ελληνική μυθολογία]] οι '''Φαίακες''' ('''Φαίηκες''' στην ιωνική διάλεκτο, π.χ. στον Όμηρο, '''''Φαίαξ''''' ή '''''Φαίηξ''''' στον ενικό αριθμό) ήταν ένας λαός γνωστός ιδιαίτερα από τον [[Όμηρος|Όμηρο]] για τη ναυτοσύνη του (''«ναυσικλυτοί»''). Οι Φαίακες ήταν οι αγαπημένοι των θεών και φίλοι των ανθρώπων. Αναφέρεται ότι αρχικώς κατοικούσαν στην απομακρυσμένη [[Υπέρεια]], στα πέρατα του κόσμου. Ως συγγενείς των θεών, αποκαλούνταν ''«αγχίθεοι»'', όπως οι [[Κύκλωπες]] και οι [[Γίγαντες (μυθολογία)|Γίγαντες]]. Μια εποχή που βασιλιάς τους ήταν ο [[Ναυσίθοος]], οι Φαίακες εκδιώχθηκαν από την Υπέρεια από τους Κύκλωπες και μετοίκησαν σε ένα νησί, τη [[Σχερία]], που αποκλήθηκε από αυτούς και '''«Νήσος των Φαιάκων»''', το οποίο ο Θουκυδίδης επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τη σημερινή [[Κέρκυρα]] (βλ. Θουκυδίδου Ιστορία, βιβλίο 1, κεφ. 25.4 " ...ἐπαιρόμενοι καὶ κατὰ τὴν Φαιάκων προενοίκησιν τῆς Κερκύρας...".) Επιπλέον ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι η νύμφη Κόρκυρα όταν απήχθη από τον Ποσειδώνα εγκαταστάθηκε σε νησί στο οποίο δόθηκε το όνομά της, εξ ού η ονομασία Κέρκυρα. Εκεί άλλωστε η Κόρκυρα γέννησε το γιό τους Φαίακα, από τη γενιά του οποίου κατάγεται ο Αλκίνοος "...εκ ταύτης δε και Ποσειδώνος εγένετο Φαίαξ...Φαίακας δε εγένετο Αλκίνοος..."(.<ref>{{Cite web|url=https://www.theoi.com/Text/DiodorusSiculus4D.html|title=Diodorus Siculus, Bibliotheca Istorica, Lib. IV. Cap.72)|last=|first=|ημερομηνία=|website=www.theoi.com|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-01-23}}</ref>