Εκκλησιαστική ιστορία της Ελλάδας (1821-1827): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 66:
===Επαρχιακή οργάνωση και εκκλησιαστικοί τίτλοι===
Με την μεταβολή της εκκλησιαστικής επαρχιακής οργάνωσης ασχολήθηκε η Γερουσία της Δυτικής Ελλάδος όταν τοποθέτησε τον Πορφύριο στην Μητρόπολη Ναυπάκτου και Άρτης στη θέση του διορισμένου από τις Τουρκικές αρχές Άνθιμου<ref>μητροπ. Σάρδεων Γερμανού, «Επισκοπικοί κατάλογοι των εν Ηπείρω και Αλβανία επαρχιών του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως», Ηπειρωτικά χρονικά, τομ.12 (1937), σελ.15-16</ref>, και ταυτόχρονα του ανάθεσε νέα καθήκοντα γινόμενος Αρχιεπίσκοπος της ελευθέρας Δυτικής Ελλάδος.<ref>Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος, τομ.1ος, εν Αθήναις, 1920, σελ. 22-23· {{harvnb|Καραγιώργος|σ=221}}.</ref>
Ο αποδοθείς από την Γερουσία τίτλος μαρτυρούσε την άγνοια των εκκλησιαστικών διατάξεων εκ μέρους της αλλά και την τάση συγκεντρωτισμού της εκκλησιαστικής διοίκησης της περιφέρειας σε ένα κεντρικό όργανο άμεσα συνεργαζόμενο μαζί της. Επίσης η ενέργεια αυτή της Γερουσίας έχει μια ακόμα σημασία: αποτελεί τη μοναδική περίπτωση ίσως της επαναστατικής περιόδου, «παραθεώρησης των δικαίων των δικαίων της Κωνσταντινουπόλεως», αφού θα μπορούσε να διορισθεί προσωρινώς τοποτηρητής.{{sfn|Καραγιώργος|σσ=222–224}} Τέλος, συνιστούσε την πρώτη περίπτωση εκκλησιαστικού διορισμού που έγινε από την πολιτική εξουσία στην επαναστατημένη Ελλάδα.{{sfn|Διαμαντούρος|σσ=246–247}}
 
===Εκκλησιαστική περιουσία και συντήρηση του κλήρου===