|
[[Αρχείο:Phrixos und Helle.jpg|thumb|Φρίξος και Έλλη]]
Σύμφωνα με την [[ελληνική μυθολογία]] '''ο Φρίξος και η Έλλη''' ήταν παιδιά του [[Αθάμας|Αθάμαντα]], βασιλιά του Ορχομενού Βοιωτίας, και της [[Ωκεανίδες|Ωκεανίδας]] [[Νεφέλη|Νεφέλης]].
==Φρίξος η Έλλη και το χρυσόμαλλο Δέρας==
==Ο μύθος==
Ο Φρίξος και η Πέππα θα μας ότι η Πέππα το γουρουνάκι θα έπρεπε να μου πεις και τι είπε τι γίνεται και τι είναι ότι κάτι παράξενο
Αργότερα ο Αθάμας έλαβε σύζυγο την [[Ινώ]], θυγατέρα του [[Κάδμος|Κάδμου]], από την οποία απέκτησε δύο ακόμη παιδιά, τους [[Λέαρχος της Ινούς|Λέαρχο]] και [[Παλαίμονας|Μελικέρτη]].
<br />
[[Παλαίμονας|Μελικέρτη]].
[[Δίας (μυθολογία)|Δία]].
Από ζήλια για τα τέκνα της Νεφέλης η Ινώ κατέστρωσε ένα ασυνήθιστο σχέδιο: έπεισε τις γυναίκες της πόλης να ψήσουν τους σπόρους σιταριού που προορίζονταν για σπορά, ώστε να μην φυτρώσουν. Ο Αθάμας έστειλε απεσταλμένους στο [[μαντείο]] των [[Δελφοί|Δελφών]], για να αποκαλυφθεί η αιτία της σιτοδείας. Η Ινώ τους έπεισε κατά την επιστροφή τους με δωροδοκία να δώσουν διαφορετική απάντηση από του μαντείου στον Αθάμαντα και να πουν πως η σιτοδεία θα σταματήσει εάν ο Φρίξος θυσιαστεί στον βωμό του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]].
Βοιωτία.
Έτσι ο Αθάμας αναγκάστηκε να διατάξει την τέλεση προετοιμασιών για τη θυσία και ο Φρίξος (μαζί με την αδελφή του, σύμφωνα με παραλλαγές του μύθου) οδηγήθηκε στον βωμό. Η Νεφέλη που από μακριά έμαθε τα συμβάντα, έστειλε το Χρυσόμαλλο Κριό, δώρο του [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμή]], για να μεταφέρει τα παιδιά στην ράχη του, μακριά από την Βοιωτία.
Χαλκιόπη.<br> {{Ελληνικοί μύθοι}} ▼
Κατά την πορεία διαφυγής τους, καθώς πετούσαν επάνω από την θάλασσα, η Έλλη δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην ράχη του Κριού κι έπεσε στο πέλαγος, που από τότε ονομάσθηκε [[Ελλήσποντος]]. Την Έλλη πήρε κοντά του ο [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνας]]. Ο Φρίξος συνέχισε την πορεία του και ο Κριός τον έφερε στην [[Κολχίδα]], όπου ο βασιλιάς [[Αιήτης]] τον δέχθηκε πρόθυμα και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του, Χαλκιόπη.
Έπειτα, ο Φρίξος θυσίασε το χρυσόμαλλο κριό στον βωμό του Δία και δώρισε το δέρμα του (δέρας) στον Αιήτη. Εκείνος το αφιέρωσε στον Άρη και το κρέμασε από μια [[δρυς|δρυ]], στο ιερό δάσος του θεού. Προς φύλαξή του τέθηκε ένας μεγάλος [[δράκος]], ο οποίος δεν κοιμόταν. Το [[χρυσόμαλλο δέρας]] ήταν αργότερα ο στόχος της [[Αργοναυτική εκστρατεία|Αργοναυτικής Εκστρατείας]].
| 