Τεντ Μπάντι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|αιτία = Θάνατος στην [[ηλεκτρική καρέκλα]]

|ποινή = [[Θανατική ποινή ]]

Ο '''Τεντ Μπάντι''' ('''Theodore Robert Bundy''', γεννημένος ως '''Theodore Robert Cowell''', Μπέρλινγκτον, [[Βερμόντ]], [[ΗΠΑ]], [[24 Νοεμβρίου]] [[1946]] – [[Φλόριντα]], [[24 Ιανουαρίου]] [[1989]]<ref>{{Cite web|url=http://www.findagrave.com|title=Find A Grave - Millions of Cemetery Records|last=Bundy|first=Ted|date=18 Jun 1998|website=www.findagrave.com|publisher=|archiveurl=https://www.findagrave.com/memorial/3089/ted-bundy|archivedate=18 Jun 1998|accessdate=2018-05-17}}</ref>) ήταν Αμερικανός κατά συρροήν δολοφόνος, απαγωγέας, βιαστής, διαρρήκτης και [[Νεκροφιλία|νεκρόφιλος]], ο οποίος κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία ενός σημαντικού αριθμού γυναικών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, μεταξύ των οποίων και μικρών κοριτσιών.

Ο Μπάντι συνελήφθη από τις Αμερικανικές Αρχές για πρώτη φορά το [[1975]] και σύντομα συγκέντρωσε τις υποψίες της Αστυνομίας για προγενέστερα ανεξιχνίαστα εγκλήματα, τα οποία όπως αποδείχθηκε, είχε διαπράξει ο ίδιος. Δραπέτευσε από τις φυλακές και συνέχισε την εγκληματική του δράση έως και το [[1978]], που πιάστηκε εκ νέου στη [[Φλόριντα]]. Καταδικάστηκε τρις εις θάνατον σε δυο διαφορετικές δίκες και εκτελέστηκε στην [[ηλεκτρική καρέκλα]] στις 24 Ιανουαρίου [[1989]].<ref>[http://articles.latimes.com/1989-01-24/news/mn-1075_1_ted-bundy “Bundy Electrocuted After Night of Weeping, Praying : 500 Cheer Death of Murderer”] Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2018</ref>. Από τη βιογράφο Ann Rule περιγράφηκε ως «σαδιστικό άτομο που λάμβανε ευχαρίστηση από τον ανθρώπινο πόνο και τον έλεγχο, έως θανάτου, που ασκούσε πάνω στα θύματά του»<ref>Rule, Ann (2009). The Stranger Beside Me (Paperback; updated 2009 ed.). New York: Pocket Books. ISBN 1-4165-5959-0. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2018</ref>

Ο [[Τεντ Μπάντι]] ή όπως είναι το όνομά του επίσημα Theodore Robert Bundy , γεννήθηκε στις [[24 Νοεμβρίου|24 Νοεμβρίου το 1946]] στην [[Βερμόντ]] της [[Φλόριντα]] και ξεκίνησε τη ζωή του ως το μεγάλο μυστικό της οικογένειας της μητέρας του. Το όνομά της, ήταν Έλεανορ Λουίζα Κάουελ (Eleanor Louise Cowell, [[1924]] - [[2012]],<ref>{{Cite web|url=http://www.findagrave.com|title=Find A Grave - Millions of Cemetery Records|last=Cowell Bundy|first=Eleanor Louise|date=9 Jan 2013|website=www.findagrave.com|publisher=|archiveurl=https://www.findagrave.com/memorial/103345851|archivedate=9 Jan 2013|accessdate=2018-05-17}}</ref>) καιενώ όταν έφερε στον κόσμο τον Μπάντι ήταν μόλις [[22 (αριθμός)|22]] ετών και άγαμη. Η εγκυμοσύνη της θεωρήθηκε τεράστια [[αμαρτία]] και ντροπή από τους ιδιαίτερα θρησκευόμενους γονείς της και έτσι ο Μπάντι μεγάλωσε νομίζοντας πως οι παππούδες του ήταν οι γονείς του και η μητέρα του η μεγάλη του αδερφή. Η ταυτότητα του πατέρα του δεν ήταν ποτέ ακριβής.

Το [[1951]] η μητέρα του παντρεύτηκε τον Τζόνι Μπάντι ( Johnnie Bundy), ο οποίος υιοθέτησε τον Τεντ, και έκαναν μερικά παιδιά μαζί. Ο Μπάντι μεγάλωσε σε μία οικογένεια που ανήκε στην εργατική τάξη.

Ο Τεντ Μπάντι αποφοίτησε από το λύκειο Woodrow Wilson το [[1965]] και το επόμενο έτος ξεκίνησε τις σπουδές του στο [[:en:University_of_Puget_Sound|University of Puget Sound]] . Το [[1966]] μεταφέρθηκε στο [[Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον]] (University of Washington) με σκοπό να μελετήσει τα Κινέζικα. Παρ' όλα αυτά το [[1968]] αποφάσισε να το εγκαταλείψει. Αργότερα εγγράφηκε στο Temple University στην Φιλαδέλφεια για ένα μόνο εξάμηνο, ενώ το [[1970]] επέστρεψε στο πανεπιστήμιο και διακρίθηκε στον τομέα της ψυχολογίας[[ψυχολογία]]ς. Τέλος, το [[1974]] εγγράφηκε στο πανεπιστήμιο της Γιούτα (Univeristy of Yutah) για να σπουδάσει [[Νομική]].

Συνολικά, έως και την τελευταία ημέρα πριν καταλήξει στην [[ηλεκτρική καρέκλα]] ομολόγησε 30 φόνους γυναικών και μικρών κοριτσιών μεταξύ του [[1974]] και του [[1978]], σε 7 διαφορετικές πολιτείες, αλλά ο πραγματικός αριθμός παραμένει άγνωστος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστυνομικών, οι οποίοι προσέθεσαν και κάποιες άκρως ύποπτες δολοφονίες, ο απολογισμός ήταν 35 ή 36 θύματα και πιθανώς κάποια από αυτά ακόμα και πριν το [[1970]], αν και κάποια δημοσιεύματα κατά καιρούς έχουν βγάλει εκτιμήσεις για απολογισμό 100 νεκρών γυναικών ή και ακόμα μεγαλύτερουςμεγαλύτερες.