Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών |
μ →Πορείες θανάτου και απελευθέρωση: πρόσθεσα το όνομα του απελευθερωτή των στρατοπέδων συγκέντρωσης,μιας και δεν αναφέρονταν πουθενά ξεκάθαρα πως επρόκειτο για τον κόκκινο στρατό της σοβιετικής ένωσης. |
||
Γραμμή 67:
== Γνώσεις των Συμμάχων ==
[[Αρχείο:Auschwitz aerial view RAF.jpg|thumb|Εναέρια φωτογραφία της RAF, όπου φαίνονται ακόμη και οι φωτιές των σωρών πτωμάτων, 1944.]]
Οι Σύμμαχοι που πολεμούσαν κατά της Γερμανίας απέκτησαν στις [[31 Μαΐου]] [[1944]] λεπτομερείς αεροφωτογραφίες όλων των στρατοπέδων του Άουσβιτς. Το 2003 η [[Royal Air Force]] δημοσίευσε για πρώτη φορά αεροφωτογραφίες, όπου φαίνονται ακόμη και οι φωτιές των σωρών πτωμάτων, που καίγονταν σε ανοικτό χώρο αφού τα κρεματόρια δεν διέθεταν την απαιτούμενη χωρητικότητα για τους χιλιάδες νεκρούς. Εκτός αυτού, δυο κρατούμενοι που είχαν καταφέρει να δραπετεύσουν (''Ρούντολφ Βρμπα'' και ''Άλφρεντ Βέτσλερ'') σχεδίασαν λεπτομερείς χάρτες με ακριβείς πληροφορίες για το Άουσβιτς, τα οποία παρέδωσαν στους Συμμάχους το καλοκαίρι του 1944, ενώ ο [[Βίτολντ Πιλέτσκι]] (''Witold Pilecki''), ο οποίος ως μοναδικός άνθρωπος φυλακίστηκε εθελοντικά στο Άουσβιτς, τους έστελνε τακτικά κρυφές αναφορές από το εσωτερικό του στρατοπέδου.<ref name="tanea">[https://www.tanea.gr/2009/03/13/world/o-ethelontis-toy-aoysbits/ Tchorek Kamil, Εφημ. ''Τα Νέα'', 13 Μαρτίου 2009]</ref> [[ΗΠΑ|Αμερικανικά]] βομβαρδιστικά προκάλεσαν στις [[13 Σεπτεμβρίου]] [[1944]] φοβερές ζημιές στις κοντινές βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Η ερώτηση, εάν οι συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις θα έπρεπε να είχαν βομβαρδίσει το στρατόπεδο ή έστω τις ράγες που οδηγούσαν εκεί, συζητείται αμφιλεγόμενα μέχρι σήμερα.
== Απόπειρες απόδρασης ==
Γραμμή 74:
== Πορείες θανάτου και απελευθέρωση ==
{{Κύριο1|Πορείες θανάτου (Ολοκαύτωμα)|Πορείες θανάτου}}
Εν μέρει τα κρεματόρια και οι θάλαμοι αερίων γκρεμίστηκαν ήδη τον Νοέμβριο του 1944. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν και, βάσει νεότερων μελετών, προορίζονταν να εγκατασταθούν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν-Γκούζεν]], το οποίο οι εθνικοσοσιαλιστές τότε ακόμη πίστευαν ότι δεν θα πέσει στα χέρια των Συμμάχων. Το τελευταίο κρεματόριο του Άουσβιτς το ανατίναξαν λίγο πριν από την απελευθέρωση του στρατοπέδου απ'τον Κόκκινο Στρατό, τον Ιανουάριο του [[1945]], για να κρύψουν τα ίχνη των πράξεων τους από τους Σοβιετικούς.
Μεταξύ της [[17 Ιανουαρίου|17]] και [[23 Ιανουαρίου]] το στρατόπεδο εκκενώθηκε και περίπου 60.000 κρατούμενοι οδηγήθηκαν σε [[Πορείες θανάτου (Ολοκαύτωμα)|πορείες θανάτου]] προς τη δύση. Στα στρατόπεδα του Άουσβιτς παρέμειναν συνολικά κοντά στους 7.500 φυλακισμένους, οι οποίοι λόγω ασθένειας και αδυναμίας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουν την πορεία. Περισσότεροι από 300 τουφεκίστηκαν άμεσα, ενώ η προγραμματισμένη εξόντωση των υπόλοιπων αποτράπηκε μονάχα λόγω της ταχείας προέλασης του [[κόκκινος στρατός|ερυθρού στρατού]] στην ανατολή.
Ως πρώτο των κυρίων στρατοπέδων απελευθερώθηκε το Άουσβιτς Ι Μόνοβιτς το μεσημέρι της [[27 Ιανουαρίου]] 1945, από την 60ή Στρατιά του Κόκκινου Στρατού, επικεφαλής της οποίας ήταν ο συνταγματάρχης Πάβελ Κουρότσκιν. Στις επόμενες μέρες πέθαναν περίπου 200 από τους επιζώντες του Άουσβιτς από τις συνέπειες της κακομεταχείρισής τους από τους εθνικοσοσιαλιστές, παρόλο που υπήρξε ιατρική βοήθεια από πλευράς των
== Θύματα ==
| |||