Διανοητικό κεφάλαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{μορφοποίηση}}
 
Ως '''διανοητικό κεφάλαιο''' ορίζεται το σύνολο των άυλων περιουσιακών στοιχείων που ελέγχονται εξ ολοκλήρου ή μερικώς από τον οργανισμό ή την επιχείρηση και σχετίζονται με τη δημιουργία αξίας του οργανισμού ή της επιχείρησης. Είναι διακριτό, μπορεί να εντοπιστεί να αναλυθεί χωριστά. και μπορεί να μετρηθεί [<ref name=":0">Kostagiolas, P. (2012). Managing intellectual capital in libraries: beyond the balance sheet. Oxford: Chandos Publishing.</ref><ref name=":1]">Ross, G. [2]Pike, S. and Fernstrom, L. (2005). Managing intellectual capital in practice. Oxford: Elsevier.</ref>.
 
Επίσης ορίζεται ως το σύνολο άυλων στοιχείων αποτελουμένων από ανθρώπους, επιχειρήσεις, κοινότητες, περιφέρειες και θεσμούς, τα οποία, εάν χρησιμοποιηθούν κατάλληλα, μπορεί να αποτελέσουν τη βάση της τρέχουσας και μελλοντικής ευημερίας της χώρας<ref>Ευρωπαϊκή [3]Οδηγία 2011/C 372/05 Συμπεράσματα του Συμβουλίου για τις πολιτιστικές και δημιουργικές ικανότητες και τον ρόλο τους στην οικοδόμηση του διανοητικού κεφαλαίου της Ευρώπης.</ref>.
Ως '''διανοητικό κεφάλαιο''' ορίζεται το σύνολο των άυλων περιουσιακών στοιχείων που ελέγχονται εξ ολοκλήρου ή μερικώς από τον οργανισμό ή την επιχείρηση και σχετίζονται με τη δημιουργία αξίας του οργανισμού ή της επιχείρησης. Είναι διακριτό, μπορεί να εντοπιστεί να αναλυθεί χωριστά. και μπορεί να μετρηθεί [1]. [2].
 
Επίσης ορίζεται ως το σύνολο άυλων στοιχείων αποτελουμένων από ανθρώπους, επιχειρήσεις, κοινότητες, περιφέρειες και θεσμούς, τα οποία, εάν χρησιμοποιηθούν κατάλληλα, μπορεί να αποτελέσουν τη βάση της τρέχουσας και μελλοντικής ευημερίας της χώρας [3].
 
== Κατηγορίες ==
Το διανοητικό κεφάλαιο κατηγοριοποιείται σε τρεις ευρείες υποκατηγορίες και εν συνεχεία εντάσσονται τα άυλα περιουσιακά στοιχεία σε αυτές, αναλόγως την πηγή προέλευσης της αξίας τους. Οι τρεις υποκατηγορίες του διανοητικού κεφαλαίου είναι εξής:
*Ανθρώπινο Κεφάλαιο (Human Capital, HC): στο οποίο εντάσσονται η γνώση, η τεχνογνωσία, οι εμπειρίες, οι ικανότητες, οι δεξιότητες καθώς και η δημιουργικότητα του ανθρωπίνου δυναμικού ενός οργανισμού ή επιχείρησης. Γενικά, είναι το προσωπικό του οργανισμού ή της επιχείρησης. Η εκπαίδευση του προσωπικού και η ποιότητά του είναι σημαντικά άυλα περιουσιακά στοιχεία. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο ως τη γνώση που φέρουν και παίρνουν μαζί τους όταν εντάσσονται ή εγκαταλείπουν αντίστοιχα την επιχείρηση ή τον οργανισμό<ref>Kostagiolas, [4]P. and Asonitis, S. (2011). Managing intellectual capital in libraries and information services. Advances in Librarianship, 33, pp. 31 – 49.</ref>.
*Δομικό Κεφάλαιο (Structural Capital, SC): εντάσσεται η φιλοσοφία της διοίκησης και η γενικότερη κουλτούρα του οργανισμού ή της επιχείρησης, τις διεργασίες που εντάσσονται σε ένα ευρύτερο μοντέλο διοίκησης, τα δίκτυα και τα συστήματα πληροφόρησης που χρησιμοποιεί ο οργανισμός ή η επιχείρηση καθώς και άλλες οργανωσιακές ικανότητες που αναπτύσσονται για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της αγοράς. Γενικά, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως δομικό κεφάλαιο τη δεξαμενή της γνώσης που παραμένει στην επιχείρηση, μετά το πέρας της εργασίας, αφού έχουν φύγει οι εργαζόμενοι<ref [1]name=":0" />.
*Σχεσιακό Κεφάλαιο (Relational Capital, RC): στο οποίο εντάσσονται οι σχέσεις που αναπτύσσει η επιχείρηση ή ο οργανισμός με το εξωτερικό της περιβάλλον, με το προσωπικό, τους πελάτες/χρήστες, εταίρους, προμηθευτές, άλλους οργανισμούς ή επιχειρήσεις, κ.λπ.[2].<ref name=":1" /> Επιπλέον περιλαμβάνεται η συμμετοχή σε καινοτόμα δίκτυα καθώς και ψηφιακού περιεχομένου δίκτυα. Μέσω αυτών των σχέσεων διακρίνεται η αξία του οργανισμού ή επιχείρησης καθώς και η διάχυση αυτής της αξίας στο ευρύτερο περιβάλλον του οργανισμού ή επιχείρησης. Το σχεσιακό κεφάλαιο είναι επίσης γνωστό και ως «πελατειακό κεφάλαιο».
 
== Προτεινόμενη Βιβλιογραφία ==
*1. Kostagiolas, P. (2012). Managing intellectual capital in libraries: beyond the balance sheet. Oxford: Chandos Publishing.
*2. Ross, G. Pike, S. and Fernstrom, L. (2005). Managing intellectual capital in practice. Oxford: Elsevier.
*3. Ευρωπαϊκή Οδηγία 2011/C 372/05 Συμπεράσματα του Συμβουλίου για τις πολιτιστικές και δημιουργικές ικανότητες και τον ρόλο τους στην οικοδόμηση του διανοητικού κεφαλαίου της Ευρώπης.
*4. Kostagiolas, P. and Asonitis, S. (2011). Managing intellectual capital in libraries and information services. Advances in Librarianship, 33, pp. 31 – 49.
 
== Παραπομπές ==
{{Reflist}}
[[Κατηγορία:Μικροοικονομική]]