Δημόσια ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
 
Αντικείμενο της Δημόσιας Ιστορίας «είναι η μελέτη των τρόπων με τους οποίους το παρελθόν ανασυγκροτείται, διαχέεται και αποτυπώνεται στη δημόσια σφαίρα μέσα από τις τελετές και τους εορτασμούς, τα μνημεία και τα μουσεία, τα σχολεία και τους άλλους κρατικούς θεσμούς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τον κινηματογράφο, το διαδίκτυο κ.τ.ό. [...]»<ref>[https://www.eap.gr/el/programmata-spoudwn/446-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/5428-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1 «Π.Μ.Σ. στη Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)»]. eap.gr. 2 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε: 1 Μαρτίου 2019.</ref>.
 
Σχετικά με τη δημόσια ιστορία στην Ελλάδα έχουν εκφραστεί και διατυπωθεί πολλές απόψεις. Ο ιστορικός [[Βασίλης Παναγιωτόπουλος]] λχ. έχει εκφράσει την άποψη ότι:
 
{{Απόσπασμα|«Η απόκλιση ανάμεσα στην επιστημονική και τη δημόσια ιστορία αποτελεί σοβαρό πολιτιστικό πρόβλημα για την Ελλάδα. Η δημόσια ιστορία κυριαρχείται από μύθους και αφηγήσεις φορτισμένες συναισθηματικά. Και την ώρα που η επιστημονική ιστορία γίνεται όλο και πιο σοβαρή, λύνει προβλήματα της εθνικής συγκρότησης, η δημόσια ιστορία- σχολικά εγχειρίδια, τηλεόραση, εκλαϊκευτικά βιβλία- αναπαράγει στερεότυπα, συνήθως μέσω ερασιτεχνών λογίων [...]».<ref>Μανώλης Πιμπλής, «[https://archive.ph/foHtR Μύθοι και σκληρές αλήθειες για την Επανάσταση του 1821]», ''Τα Νέα'', 22 Μαρτίου 2010.</ref>}}
 
==Παραπομπές==