Μιχαήλ Σακελλαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
Ο '''Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου''' ([[Πάτρα]], [[14 Φεβρουαρίου]] [[1912]] - [[Αθήνα]], [[16 Αυγούστου]] [[2014]])<ref>[http://news247.gr/eidiseis/koinonia/apeviwse_o_prwhn_proedros_ths_akadhmias_athhnwn_mixahl_sakellarioy.2977957.html «Απεβίωσε ο πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Μιχαήλ Σακελλαρίου»], άρθρο στον ιστότοπο News247.gr, 17 Αυγούστου 2014.</ref> ήταν [[Έλληνας]] ακαδημαϊκός και συγγραφέας.
==Βίος==
Ο '''Μιχαήλ Σακελλαρίου''' γεννήθηκε στην Πάτρα το 1912 και ήταν γιος του Βασιλείου Σακελλαρίου. Ήταν εγγονός του δημοσιογράφου Μιχαήλ Σακελλαρίου καθώς και απόγονος του [[Λυκούργος Λογοθέτης|Γεωργίου Λογοθέτη Λυκούργου]] από την πλευρά της γιαγιάς του, Μαρίας.<ref>Ελισάβετ Κοντογιώργη, «Λίγα λόγια για τον Ακαδημαϊκό Μ.Β.Σακελλαρίου,τον πρωτοπόρο και αγέραστο δάσκαλο»,Νεοελληνικά Ιστορικά,τομ.4(2016), σελ.369</ref> Το 1928 εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.<ref>Μιχαήλ Σακελλαρίου, Φοιτητικές και μεταφοιτητικές εμπειρίες (1928-1944). Συμβολή από υποκειμενική σκοπιά στην ιστορία ,μελετών της νεοελληνικής ιστορίας, εκδ. Μυρμιδόνες, Αθήνα,2010,σελ.790</ref> Ήταν δημοτικιστής.<ref>Μιχαήλ Σακελλαρίου, Φοιτητικές και μεταφοιτητικές εμπειρίες (1928-1944). Συμβολή από υποκειμενική σκοπιά στην ιστορία ,μελετών της νεοελληνικής ιστορίας, εκδ. Μυρμιδόνες, Αθήνα,2010,σελ820-825</ref> To 1934 ο Σωκράτης Κουγέας πρότεινε τον Μ. Σακελλαρίου για βοηθό του στο Ιστορικό Σπουδαστήριο της Φιλοσοφικής Αθηνών, όμως απορρίφθηκε ενώ ήταν μελετητής και ιστοριογράφος του νέου Ελληνισμού. Το 1946 μετέβη στο Λονδίνο και στο Public Record Office και φωτογράφησε βρετανικές προξενικές εκθέσεις του 16ου, 17ου και 18ου αιώνα που τις δώρισε στην Ακαδημία Αθηνών. <ref>Ελισάβετ Κοντογιώργη, «Λίγα λόγια για τον Ακαδημαϊκό Μ.Β.Σακελλαρίου,τον πρωτοπόρο και αγέραστο δάσκαλο»,Νεοελληνικά Ιστορικά,τομ.4(2016), σελ.369</ref> Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1965-1966), αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1964-1967), πρόεδρος της Association Lyonnaise d’ Etudes Anciennes (1974), πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (1979-1992), μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1992-1995), πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού (1993-1995), επίσης εκ των συνδιευθυντών του δεύτερου τόμου της Ιστορίας της Ανθρωπότητας της UNESCO. Διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, μέλος της Accademia dei Lincei και αντεπιστέλλον μέλος της Accademia Pontaniana και της Academie des Incriptions et Belles Lettres.
 
==Η διατριβή του Σακελλαρίου==