Ελισάβετ Μπάτορι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ελισάβετ Μπάθορι''' (''Erzsébet Báthory'' στα [[ουγγρική γλώσσα|ουγγρικά]], ''Alžbeta Bátoriová-Nádašdy'' στα [[σλοβακική γλώσσα|σλοβακικά]], [[7 Αυγούστου]] [[1560]] – [[21 Αυγούστου]] [[1614]]) ήταν κόμισσα της [[Ουγγαρία|Ουγγαρίας]], η επονομαζόμενη "Αιματοβαμμένη Κυρία του Καχτίτσε (Čachtice)", η μεγαλύτερη δολοφόνος γυναικών στην ιστορία της Ουγγαρίας και της [[Σλοβακία|Σλοβακίας]] αν και πολλοί θεωρούν πως ήταν απλά θύμα πολιτικής συνωμοσίας.

 

 

Το [[1575]], παντρεύτηκε τον στρατιωτικό Ferenc Nádasdy , ο οποίος το [[1578]] έγινε διοικητής των στρατευμάτων της Ουγγαρίας και υπήρξε φόβος και τρόμος των [[Τουρκία|Τούρκων]]. Ως γαμήλιο δώρο έδωσε στην Ελισάβετ Μπάθορι το κάστρο Čachtice, που βρίσκεται στα [[Καρπάθια]], κοντά στο Trenčín, στη σημερινή Σλοβακία. Η Μπάθορι είχε 5 παιδιά, εκ των οποίων τα 2 πέθαναν πρόωρα.

 

Ο σύζυγός της πέθανε το [[1604]] στο πεδίο της μάχης από ανεξήγητη ασθένεια των άκρων .<ref name=":1">{{Cite book|title=Infamous lady : the true story of countess Erzsébet Báthory|first=Kimberly L.|last=Craft|publisher=CreateSpace|isbn=978-1-4495-1344-3|year=2009|date=|edition=1st ed|location=Lexington, Ky.|page=69-70|url=https://www.worldcat.org/oclc/503315600|id=503315600|quote=}}</ref> Πριν πεθάνει όρκισε τον φίλο του Γκεόργκι Θουρζό να προστατεύει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, το όνομα της οικογένειας Μπάθορι και την περιουσία του.<ref name=":1" />

 

Η Ελισάβετ Μπάθορι κατηγορήθηκε το 1603 από τον Λουθηρανό ιερέα Ιστβάν Μαγκιάρι ότι βασάνιζε και δολοφονούσε νεαρές κοπέλες. Η καταγγελία του αρχικά δεν λήφθηκε σοβαρά υπόψην λόγω του ότι η Μπάθορι ήταν πολιτικά ισχυρή αλλά και λόγω του ότι ο Μαγκιάρι ήταν Λουθηρανός και είχε λόγο, εν μέσω εκείνης της ταραγμένης πολιτικά και θρησκευτικά εποχής, να θέλει να συκοφαντήσει την Καλβινίστρια Μπάθορι.<ref>{{Cite book|title=Notable Reprobates|first=Joseph Howard|last=Tyson|publisher=iUniverse|isbn=978-1-5320-7840-8|date=2019-07-22|url=https://books.google.gr/books?id=W7mkDwAAQBAJ&dq=Lutheran+minister+bathory&source=gbs_navlinks_s}}</ref>

 

Ως συνένοχοί της κατονομάστηκαν οι Dorottya Szentes (''Dorota Sentéšová''), János Ujváry - Fickó (''Ján Ujvári - Ficko''), Ilona Jó και Katarína Benická (''Katalin Benick''). Εκτός από την Benická (της οποίας η ενοχή δεν μπόρεσε να αποδειχθεί), όλοι οι υπόλοιποι ομολόγησαν υπό την πίεση βασανιστηρίων και εκτελέστηκαν στην πυρά στην Bytča στις [[7 Ιανουαρίου]] [[1611]]. Είχαν ομολογήσει και καταθέσει εναντίον της Μπάθορι έπειτα από βασανιστήρια, στα οποία υπεβλήθησαν από τον επικεφαλής της ανακριτικής έρευνας, Θουρζό.

 

 

Υπό το βάρος των μαρτυριών και των κατηγοριών άρχισε να ασκείται πίεση να δικαστεί και να εκτελεσθεί η Μπάθορι αλλά ο Θουρζό απέφυγε τη δίκη και την εκτέλεσή της φέρνοντας σαν επιχείρημα ότι η καταδίκη μιας τόσο ευγενούς γυναίκας θα αποτελούσε πλήγμα για όλη την τάξη των ευγενών. Πολλοί θεωρούν πως κίνητρο για αυτή του την πράξη ήταν πως αν η Μπάθορι καταδικάζονταν και εκτελούνταν η περιουσία της θα κατάσχονταν από το στέμμα. Παράλληλα αποφασίστηκε να διαγραφούν όλα τα χρέη του [[Ματθίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ματθία Β']] προς την κόμισσα.<ref>{{Cite book|title=Dracula was a woman : in search of the blood countess of Transylvania|first=Raymond T.|last=McNally|publisher=McGraw-Hill|isbn=0-07-045671-2|year=1983|date=|location=New York|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/8785902|id=8785902|quote=}}</ref>

 

Τελικά η Ελισάβετ Μπάθορι πέθανε έγκλειστη στο κάστρο της το [[1614]] χωρίς να γίνει ποτέ δίκη και χωρίς να της δοθεί ποτέ η δυνατότητα να μιλήσει και να υπερασπισθεί τον εαυτό της και χωρίς ποτέ να αποδειχθεί καμία κατηγορία εναντίον της. Μετά τον θάνατό της η περιουσία της πήγε στον Θουρζό.<ref name=":2" />