Κόμητες και δούκες του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Arms_of_Hercule_dAnjou.svg|thumb|250px150px|right|Τα σύμβολα των δουκών του Ανζού]]
Οι '''Κόμητες του Ανζού''' ήταν οι κυβερνήτες της κομητείας του Ανζού, ο τίτλος παραχωρήθηκε για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα από τον [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο τον Φαλακρό]] στον [[Ροβέρτος ο Ισχυρός|Ροβέρτο τον Ισχυρό]]. Ο [[Ινζέλζερ]] και ο γιος του ήταν υποκόμητες του Ανζέ, ο γιος του Ινζέλζερ [[Φούλκων Α΄ του Ανζού|Φούλκων ο Ερυθρός]] ήταν ο πρώτος που πήρε τον τίτλο του κόμη. Οι απόγονοι του Ινζέλζερ συνεχίστηκαν σε αρσενική γραμμή μέχρι μέχρι τον [[Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού|Γοδεφρείδο Μαρτέλο]], κληροδότησε στην συνέχεια την κομητεία στον ανιψιό του [[Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού|Γοδεφρείδος Γ΄]] γιο της αδελφής του [[Ερμενγάρδη του Ανζού (αποβιώσασα το 1076)|Ερμενγάρδης του Ανζού]] και του [[Γοδεφρείδος του Γκατινέ|Γοδεφρείδου του Γκατινέ]]. Οι απόγονοι τους κυβέρνησαν το Ανδεγαυικο βασίλειο του [[Ανζού]] μέχρι την εποχή που η κομητεία κατακτήθηκε από το Γαλλικό στέμμα. Ο τίτλος του κόμη του Ανζού μετετράπη στον τίτλο του δούκα του Ανζού (1360) τον οποίο κατείχαν μέλη της Γαλλικής εθνικής δυναστείας των Καπετιδών από τον Οίκο των Βαλουά και τον Οίκο των Βουρβόνων.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Αγγλικού Οίκου της Υόρκης όταν κάποιος δούκας πέθαινε χωρίς γιους ο τίτλος μεταβιβαζόταν στο Γαλλικό στέμμα. Ο τίτλος πέρασε στον Φίλιππο, εγγονό του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του Μέγα]] ο οποίος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας ως [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας]], από τότε εμφανίστηκαν πολλοί διεκδικητές του τίτλου που είχαν σχέση με το Ισπανικό στέμμα.
Γραμμή 253:
| [[File:Gaston, Duke of Orléans, Château de Blois.jpg|100px]]
| 25 Απριλίου 1608<br />3ος γιος του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]] της Γαλλίας και της [[Μαρία των Μεδίκων|Μαρίας των Μεδίκων]]<br>(αδελφός του Λουδοβίκου ΙΓ΄)
| 1.[[Μαρία των Βουρβόνων, δούκισσα του Μονπανσιέ|Μαρία των Βουρβόνων]], μία κόρη 2.[[Μαργαρίτα της Λωρραίνης, δούκισσα της Ορλεάνης]], 5 τέκνα
| 2 Φεβρουαρίου 1660<br />51 ετών
|-