Οίκος της Σαβοΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 58:
Με τη βοήθεια του Βασιλείου της Σικελίας, την αναγνώριση του αξιώματος της βασιλείας καθώς και τον πλούτο του [[Παλέρμο]], ο Οίκος της Σαβοΐας αναπτύχθηκε και ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο. Το 1720 αντάλλαξε μάλιστα τη [[Σικελία]] με τη [[Σαρδηνία]], την οποία και έθεσε υπό την ηγεμονία του, ενώ το 1792 συντάχθηκε με την [[Πόλεμος της Πρώτης Συμμαχίας|Πρώτη Συμμαχία]] εναντίον της [[Πρώτη Γαλλική Δημοκρατία|Πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας]]· ο [[Ναπολέων]] τους κατέστειλε το 1796, υποχρεώνοντάς τους στην αποδοχή της [[Συνθήκη των Παρισίων (1796)|Συνθήκης των Παρισίων]], απόρροια της οποίας ήταν η ελεύθερη διέλευση του Γαλλικού Στρατού μέσω του Πεδεμοντίου. Δυο χρόνια αργότερα, το 1798, ο στρατηγός [[Μπαρτελεμί Ζουμπέρ]] κατέλαβε το Τορίνο και υποχρέωσε τον [[Κάρολος Εμμανουήλ Δ΄ της Σαρδηνίας|Κάρολο Εμμανουήλ Δ΄]] να παραιτηθεί του θρόνου του και να αυτοεξοριστεί στη Σαρδηνία. Με την πτώση του Ναπολέοντα το 1814, το βασίλειο αποκαταστάθηκε και -βάσει του [[Συνέδριο της Βιέννης|Συνεδρίου της Βιέννης]]- προσαρτήθηκε σε αυτό η [[Δημοκρατία της Γένοβας]].
Εν τω μεταξύ η λαϊκή γνώμη χρωματίστηκε από εθνικιστικές προσωπικότητες· ο [[Τζουζέπε Ματσίνι]] διακήρυττε πως η ενοποίηση της Ιταλίας θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω της λαϊκής εξέγερσης. Ωστόσο μετά την αποτυχία των [[Επαναστάσεις του 1848 στην Ιταλία|επαναστάσεων του 1848]] οι Ιταλοί εθνικιστές αναγνώρισαν στο [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]] και τον πρωθυπουργό του [[
Το νεοσύστατο Βασίλειο της Ιταλίας αποτέλεσε το πρώτο ιταλικό κράτος που περιλάμβανε ολόκληρη την [[Ιταλική χερσόνησος|ιταλική χερσόνησο]], από την πτώση της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Ο πρώτος του εστεμμένος [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄]] ωστόσο, δεν είχε υπό την ηγεμονία του τις επαρχίες της Βενετίας και του [[Λάτιο]]υ. Ωστόσο ο Οίκος της Σαβοΐας κυριάρχησε στην Ιταλία για πολλές ακόμη δεκαετίες, επικρατώντας του [[Ιταλο-Αυστριακός Πόλεμος|Ιταλο-Αυστριακού Πολέμου]] και της συνεχιζόμενης Ιταλικής ενοποίησης, διασχίζοντας ακόμη και το κατώφλι του 20ού αιώνα, οπότε και ξέσπασε ο [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]].
| |||