Θωμάς Ακινάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7828892 από τον Θαλάσσιος Ασφόδελος (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20:
Ο '''Θωμάς Ακινάτης''', [[Τάγμα Δομινικανών|Τ.Δ.]] ([[Ιταλικά|ιταλ]]: ''Tommaso d'Aquino'', [[Λατινικά|λατ]]: ''Thomas Aquinas'', [[1225]] – [[7 Μαρτίου]] [[1274]]), γνωστός και ως '''Θωμάς του Ακουΐν''', '''Θωμάς του Ακουΐνο''', '''Αγγελικός Δάσκαλος''' (''Doctor Angelicus'') ή '''Παγκόσμιος Δάσκαλος''' (''Doctor Universalis'') ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] ιερέας της [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας]] στο [[Τάγμα των Δομινικανών]], και σημαντικός [[φιλοσοφία|φιλόσοφος]] και [[θεολογία|θεολόγος]], εκπρόσωπος της σχολής του [[σχολαστικισμός|σχολαστικισμού]].
 
Υπήρξε ο σημαντικότερος υποστηρικτής της [[Φυσική Θεολογία|φυσικής θεολογίας]] και ο πατέρας της [[Θωμισμός|Θωμιστικής]] σχολής φιλοσοφίας και θεολογίας, η οποία αποτέλεσε για καιρό την κύρια φιλοσοφική προσέγγιση της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Η επιρροή του στη δυτική σκέψη είναι σημαντική, καθώς είναι ένας εκ των οποίων που βοηθούν στην πρόσληψη του Αριστοτελισμού από την Χριστιανική Ευρώπη, συγχωνεύοντας τη χριστιανική θεολογία με την αριστοτελική φιλοσοφία σε αυτό που ονομάζουμε «χριστιανικό αριστοτελισμό». Η σημαντικότερη συνέπεια της διδασκαλίας του είναι, ότι προσπάθησε να συγκεράσει την πίστη με τον λόγο και έστρεψε τους θεολόγους στην μελέτη των έργων του Αριστοτέλη, ώστε να μάθουν να χρησιμοποιούν αυστηρές επιστημονικές μεθόδους, που απορρέουν από την μελέτη του φυσικού κόσμου, προκειμένου να εξηγήσουν τα μυστήρια της Αποκάλυψης [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. Ο Ακινάτης θεωρείται στην Καθολική Εκκλησία ως ο αρχετυπικός δάσκαλος για αυτούς που μελετούν για το χρίσμα της ιεροσύνης.<ref>Code of [[Κανονικό Δίκαιο|Canon Law]], Can. 252, §3 [http://www.vatican.va/archive/ENG1104/__PW.HTM]</ref>
 
Τα γνωστότερα έργα του είναι το ''[[Summa Theologica]]'' και το ''[[Summa Contra Gentiles]]''. Είναι ένας από τους 33 [[Διδάσκαλοι της Εκκλησίας|Διδασκάλους της Εκκλησίας]] και θεωρείται από πολλούς Καθολικούς ως ο μεγαλύτερος θεολόγος της Εκκλησίας και ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών.
Γραμμή 163:
* Κ. Γ. Αθανασόπουλος, Ancillae Theologiae: Το φιλοσοφείν και Θεολογείν κατά το Μεσαίωνα και το Βυζάντιο, εκδ. Παρουσία, Αθήνα, 2004, σελ.350 (με πίνακες και λεπτομερή βιβλιογραφία στην Ελληνική, Λατινική, Αγγλική, Γαλλική και Γερμανική) ISBN 960-7956-94-X
*[https://el.wikibooks.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7_%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%9C%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82 Wikibooks]
 
{{Authority control}}
 
{{DEFAULTSORT:Ακινατης Θωμας}}
[[Κατηγορία:Άγιοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας]]
Γραμμή 173 ⟶ 176 :
[[Κατηγορία:Δομινικανοί μοναχοί]]
[[Κατηγορία:Φιλόσοφοι του 13ου αιώνα]]
 
 
 
 
{{Authority control}}