Λεβίδι Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
|Γεωγραφικό Διαμέρισμα = [[Πελοπόνησσος (διαμέρισμα)|Πελοπόννησος]]
|Περιφέρεια = [[Πελοπόννησος]]
|Νομός = [[Νομός Αρκαδίας]] (πρωτεύουσα) [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]]
|Δήμος = [[Δήμος Τρίπολης]]
|Πληθυσμός = 1.025
Γραμμή 25:
[[Αρχείο:Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας.jpg|thumb|250px|μικρογραφία|Το Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας.]]
 
Το Λεβιδι διαθέτει το [[Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας]] και Βιβλιοθήκη.Εκτός από τις πανελλήνιες εθνικές εορτές, εορτάζεται στις 14 Απριλίου η μάχη του Λεβιδίου (1821). Στις 23 Αυγούστου (εορτή της Παναγίας στο εξωκκλήσι της Παναγίας) γίνονται εμπορικό πανηγύρι, συνάντηση αποδήμων Λεβιδιωτών και εορταστικές εκδηλώσεις. Στο Λεβίδι δραστηριοποιούνται ο Φιλοτεχνικός Σύλλογος, ο αθλητικός Σύλλογος "Ορχομενός" και ο χορευτικός όμιλος "Αρκαδιανή". Ο Φιλοτεχνικός Σύλλογος εκδίδει την εφημερίδα "Το Λεβίδι χθες, σήμερα αύριο". Στην Αθήνα υπάρχει ο Σύλλογος Λεβιδιωτών Αττικής "Αλέξανδρος Παπαναστασίου", ενώ Σύλλογος Λεβιδιωτών υπάρχει και στην Τρίπολη. Αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, οι Λεβιδιώτες που ζούν εκεί έχουν δημιουργήσει Συλλόγους.
 
==Ιστορικό πληθυσμού==
Γραμμή 37:
 
==Ιστορία==
Στην [[αρχαιότητα]], κοντά στο σημείο όπου είναι χτισμένο το Λεβίδι, υπήρχε ναός της Ύμνιας Αρτέμιδας. Στα ερείπια του ναού αυτού χτίστηκε (και με υλικά του ναού) το βυζαντινό εξωκκλήσι της Παναγίας, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν καθολικό παλιάς Μονής της Θεοτόκου. Το Λεβίδι έχει τρεις εκκλησίες, του Ιωάννου του Προδρόμου, του Αγίου Γεωργίου και των Ταξιαρχών, το παρεκκλήσιο Αγίου Παντελεήμονος (ανήκει στον ι. Ναό του Ιωάννου του Προδρόμου), ενώ υπάρχουν και εξωκκλήσια, της Παναγίας (γιορτάζει στις 23 Αυγούστου), Αγίας Παρασκευής, Αγίου Τρύφωνος, Αναλήψεως, Αγ. Μαρίνης και Αγίας Τριάδος.
[[Αρχείο:Sinas-Valley_misty-morning_Levidi_Peloponnese_Greece.jpg|thumb|250px|Το [[οροπέδιο]] στους πρόποδες του [[Μαίναλο|Μαινάλου]], δίπλα στην [[καταβόθρα]] «Σίνα». Θέα προς το Αρτεμίσιο, νωρίς το πρωί.]]
 
Γραμμή 44:
Λίγο μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821, συγκεντρώθηκαν στο Λεβίδι στρατιωτικά σώματα με επικεφαλής ντόπιους οπλαρχηγούς (Π.Αρβάλης, Γ. Μπηλίδας, Κωνσταντίνος Πετιμεζάς κ.α.). Ο τουρκικός στρατός προσπάθησε να διαλύσει τους επαναστάτες, αλλά αυτοί αντέταξαν σθεναρή αντίσταση και μετά τη μάχη στο Λεβίδι καταδίωξαν τους Τούρκους προς του Σίνα και τους απώθησαν προς την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]]. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε ο οπλαρχηγός [[Αναγνώστης Στριφτόμπολας]], του οποίου το άγαλμα (που πιθανολογείται πως φιλοτεχνήθηκε από το γλύπτη Γ.Φυτάκη) υπάρχει στην κεντρική πλατεία του Λεβιδιού. Αυτή η μάχη στις 14 Απριλίου 1821 και η νίκη ήταν το πρώτο σημαντικό γεγονός του Αγώνα, που είχε ιδιαίτερη απήχηση στη δημοτική ποίηση (το τραγούδι του Λεβιδίου), σε ποιητές (π.χ. το ποίημα του Παν. Ιατρίδη) και σε συγγραφείς (π.χ. την αναφέρουν ο Φωτάκος στα Απομνημονεύματά του, ο ιστορικός της φιλοσοφίας Κωνσταντίνος Κούμας κ.ά.).
 
Στις 13 Νοεμβρίου 1826 έγινε η δεύτερη μάχη του Λεβιδίου εναντίον των Τούρκων και των Αιγυπτίων και σκοτώθηκε ο Καπετάν Αλέξης Νικολάου, που σύμφωνα με σχετική απόφαση της Προσωρινής Διοίκησης ήταν αρχηγός των όπλων της επαρχίας Τριπολιτσάς. Το όνομά του αναφέρεται και στο Μητρώο Αγωνιστών (ως Αλέξιος Νικολάου ή Λεβιδιώτης), που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Επίσης το όνομά του, αναφέρεται συχνά και στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τα οποία έχει ψηφιοποιήσει η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Τον ηρωικό θάνατο του Καπετάν Αλέξη ύμνησε η λαϊκή Μούσα με το εξής τραγούδι:
 
''Τρεις περδικούλες κάθονται στον Νούδιμο στη Βρύση,''
Γραμμή 107:
 
==Το περιβάλλον==
Από το κέντρο της πόλλης η πλατεία έχει θέα προς το Μαίναλο, το λόφο της Ανάληψης, το [[Αρτεμίσιο όρος]], το [[Χελμός|Χελμό]] kai το τεράστιο [[Οροπέδιο]] παρακάτω. Στο άλλο άκρο της οροπέδιο παρακάτω υπάρχουν απότομα αυξανόμενους [[Οροσειρά|οροσειρές]] Το οροπέδιο είναι κλειστή γεωλογική λεκάνη καρστικής προέλευσης. Οι πλαγιές το Μαίναλο είναι δασωμένες. Αλλά το τοπίο της οροπέδιου είναι χορτώδες ή αγροτική. Λόφοι και βουνά περιβάλλουν την οροπέδιο από όλες της πλευρές. Είναικαι, τμήματά τους, καλυπτονται από συντρίμμια βράχουβράχων και των θάμνωνθάμνους.
 
==Παραπομπές==
* ''Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα'', τ. 32.
* Φωτίου Χρυσανθοπούλου ή Φωτάκου, ''Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως,'' εκδοθέντα...υπό Σταύρου Ανδροπούλου. Εν Αθήναις, Π. Δ. Σακελλάριος, 1899.
*''Η πρώτη νικητήριος μάχη της Ελληνικής Επαναστάσεως ή ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας.'' Ποίημα Π. Ε. Ιατρίδου, εκδοθέν δαπάνη Γεωργίου Α. Στριφτόμπολα. Πάτραι, εκ του τυπογραφείου Α. Σ. Αγαπητού (κατά την οδόν Μαιζώνος.)
Γραμμή 124:
* Δημήτρης Ζ. Ανδριόπουλος, ''Αρκαδία και Φιλοσοφία. Πρώτη χαρτογράφηση και σχόλια.'' Δεύτερη έκδοση βελτιωμένη και επαυξημένη. Αθήνα, Εκδόσεις Δ. Παπαδήμας, 2015.
* ''Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας'' (Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, Ευρετήρια on line).
* Εφημερίδα "Το Λεβίδι χθες, σήμερα, αύριο".
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==