Το Βιβλίο του Μόρμον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με τον Τζόζεφ Σμιθ (Joseph Smith), το 1823 τον επισκέφθηκε έναένας πνεύμαάγγελος, το οποίο αργότερα του αποκάλυψε ότι ήταν αγγελιαφόρος του Θεού ονόματι Μορόνι (Moroni). Ο Μορόνι του είπε ότι ο Θεός του είχε επιφυλάξει την αποστολή να κηρύξει το "αιώνιο ευαγγέλιο", που ήταν γραμμένο σε χρυσές πλάκες. Μαζί με τις πλάκες ήταν θαμμένοι και δυο λίθοι, τα [[Ουρίμ και Θουμμίμ]], η κατοχή των οποίων έδινε δυνατότητες όπως εκείνες των "βλεπόντων" της Παλαιάς Διαθήκης, απαραίτητες για την ανάγνωση και την μετάφραση των χρυσών πλακών, οι οποίες ήταν χαραγμένες με αιγυπτιακούς χαρακτήρες. Ο Μορόνι είπε στον Σμιθ ότι αργότερα θα του έδινε τις πλάκες και τους λίθους, ότι αυτός δεν θα έπρεπε να δείξει σε κανέναν αυτά τα αντικείμενα χωρίς εντολή, κι αφού τελείωνε τη μετάφραση θα έπρεπε να τα επιστρέψει. Η παράδοση των αντικειμένων έγινε το 1827 και η μετάφρασή τους από τον Σμιθ τελείωσε το 1829. Οι πλάκες επιστράφηκαν στον Μορόνι και το κείμενο που μεταφράστηκε εκδόθηκε το 1830 ως ''Το Βιβλίο του Μόρμον''.