Μιχαήλ Χρυσοχόος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μιχαήλ Χρυσοχόος γεννήθηκε στην ξακουστή [[Ζίτσα]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] το 1834, γι’ αυτό και σε πολλά γραπτά ή και στους χάρτες του που έχει εκτυπώσει, προσθέτει μετά το επίθετο Χρυσοχόος και το εκ καταγωγής προσδιοριστικό Ζιτσαίος Το οικογενειακό του όνομα ήταν Χρυσικός και προσδιόριζε την επαγγελματική ιδιότητα του παππού του, ο οποίος δούλευε το ασήμι και το χρυσάφι τόσο καλά όσο μόνον οι παλιοί Ηπειρώτες μαστόροι γνώριζαν. Λέγεται ότι ο [[Αλή πασάς]] των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] τον εμπιστευόταν και τον χρησιμοποιούσε συχνά στην κατασκευή και στη συντήρηση του πολυποίκιλτου οπλισμού και των κοσμημάτων του. Το αρχικό επίθετο Χρυσικός που υπονοούσε τον επαγγελματία χρυσοχόο, έγινε με τον καιρό εύκολα Χρυσοχόος. Το 1835, όταν ο Μιχαλάκης ήταν μόλις ενός έτους, ο πατέρας του Θεοδόσιος Χρυσοχόος, έφυγε στη Βλαχία για να προκόψει, μια μετακίνηση συνηθισμένη για πολλούς Ηπειρώτες την περίοδο εκείνη, και έμεινε εκεί επί δεκαπέντε χρόνια. Με τον πατέρα του απόντα, φοίτησε στο σχολείο της Ζίτσας μέχρι τα δέκα του χρόνια και στη συνέχεια, όπως μας περιγράφει στην αυτοβιογραφία του: «... από μπακάλης και καφετζής (υπηρέτης πάντοτε), έγινα φωτογράφος το πρώτον και τοπογράφος ύστερα». <ref>Μιχαήλ Χρυσοχόου, [https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/7/3/1/metadata-ml1m7k44mugkupl008p6knj200_1317210038.tkl&do=102381_w.pdf&lang=el&pageno=1&pagestart=1&width=841&height=595&maxpage=54 ''Ιστορική έκθεσις των έργων του. Εκ σελίδων 80, ημιτελής συνεπεία του θανάτου του επισυμβάντος τη 11 Μαρτίου 1921''], εν Αθήναις 1921, σελ. ιστ΄.</ref>

 

 

Το 1866-67 τον βρίσκουμε στην [[Κρήτη]] να συνεργάζεται με τον φιλέλληνα Αμερικανό ιατρό Samuel House και να συμμετέχει με άλλους Ηπειρώτες στην Κρητική επανάσταση, η οποία ως γνωστόν δεν κατέληξε θετικά για τους Κρητικούς. Η άσχημη εμπειρία που αποκόμισαν οι Έλληνες στρατιωτικοί από την αποτυχημένη Κρητική επανάσταση, τους οδήγησε να δημιουργήσουν μια μυστική επαναστατική κίνηση με το όνομα «Αδελφότης και Άμυνα» στα μεγάλα κέντρα της υπόδουλης Ελλάδος. Η Λάρισα υπήρξε από τα πρώτα κέντρα αυτής της κινήσεως, με επικεφαλής τον Αριστείδη Μουσούρη, ο οποίος ήταν από την Κεφαλονιά και είχε αγγλική υπηκοότητα. Η κατοικία του Μουσούρη, αποτελούσε την εστία στην οποία συναθροίζονταν και συσκέπτονταν τα εξέχοντα μέλη της Λαρισαϊκής κοινωνίας για την οργάνωση της θεσσαλικής επαναστάσεως. Στη γραμματεία της κινήσεως αυτής συμμετείχε και ο Διονύσιος Γαλάτης, επτανήσιος την καταγωγή.<ref>Ο Διονύσιος Γαλάτης είχε καταγωγή από την [[Ιθάκη]]. Εγκαταστάθηκε στη [[Λάρισα]] από την περίοδο της τουρκοκρατίας, διέμενε στη συνοικία Αρναούτ, (τη σημερινή Αγίου Αθανασίου) και ασχολήθηκε με την εμπορία του σίτου. Το 1877 τον βρίσκουμε προξενικό πράκτορα της Γαλλίας και κατά το διάστημα 1887-1895 διετέλεσε με επιτυχία δήμαρχος Λαρίσης.</ref>