Νέο Ψυχικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πρόκειται για μια μικρή συνοικία που αναπτύχθηκε πέριξ της τότε μικρής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας. Αρχικά δημιουργήθηκε ως προέκταση του Χαλανδρίου, αν και πριν την δημιουργία ανεξάρτητης κοινότητας, ανήκε διοικητικά στον δήμο Χαλανδρίου. Οι πρώτες κατοικίες οικοδομούνται από Αθηναίους που μετακινούνται προς τα ανατολικά του κέντρου των Αθηνών, έπειτα από το πληθυσμιακό κύμα που δέχεται η Αθήνα κατά τη μικρασιατική καταστροφή το 1923, ενώ τοστις 26 Σεπτεμβρίου 1946 μετονομάζεται ως αυτόνομη Κοινότητα Νέου Ψυχικού. <ref>[https://www.eetaa.gr/index.php?tag=dkmet_details&id=5927 ΕΕΤΑΑ], Κοινότητα Νέου Ψυχικού - Διοικητικές μεταβολές. </ref> Πρώτος αιρετός πρόεδρος της Κοινότητας Νέου Ψυχικού ήταν ο Κωνσταντίνος Παραδέλης. Το 1964 εξελέγη πρόεδρος ο Παπασπύρου, ο οποίος επανεξελέγη μετά την πτώση της χούντας, το 1975 και τον διαδέχθηκε η [[1982Αγλαΐα Σταφυλά]], η οποία υπηρέτησε ως τελευταία πρόεδρος της κοινότητας, από το 1979 ως το 1982. Το 1982 η κοινότητα συμπληρώνεισυμπλήρωσε 10.000 κατοίκους και αναγνωρίζεταιαναγνωρίστηκε ωςσε ΔήμοςΔήμο. Αργότερα παρατηρείται μια μετακίνηση αποστράτων στρατιωτικών προς τα αναπτυσσόμενα βορειοανατολικά προάστια και μείωση πληθυσμού. Παραδοσιακά ο συνοικισμός δέχεται πληθυσμό των σωμάτων ασφαλείας που μετακινούνται από τις βορειοανατολικές συνοικίες του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, όπως το [[Κολωνάκι]], του [[Γκύζη]], [[Λεωφόρος Αλεξάνδρας|Λ. Αλεξάνδρας]], του [[Γουδή]] και τους [[Αμπελόκηποι (Αθήνα)|Αμπελοκήπους]].{{πηγή}}