Ο Μεσσίας (Κλόπστοκ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Άσμα 16 |
Άσματα 17, 18, 19 και 20 |
||
Γραμμή 140:
===Δέκατο έκτο άσμα (Ο Χριστός ως Κριτής των νεκρών και των δαιμόνων)===
Ο Μεσσίας συγκεντρώνει ξανά αναστημένους και αγγέλους στο Όρος Θαβώρ, το όρος της κρίσεως. Τους αποκαλύπτεται ως Κριτής και Κύριος του κόσμου και κρίνει τις ψυχές των προσφάτως αποθανόντων. Κρίνονται ολόκληρες ομάδες, καθώς και ατομικές περιπτώσεις, από όλα τα έθνη του κόσμου. Τέλος, ο Χριστός πηγαίνει στις πύλες της Κόλασης και κοιτάζει, τρομερός, τα πλήθη των δαιμόνων, διαλύοντας τον θρόνο του Σατανά και μετατρέποντας τους περισσότερους δαίμονες, όπως τον Βελίαλ, τον Μολώχ, τον Μαγώγ και τον Αδραμελέχ, σε ζωντανά απαίσια σκέλεθρα, που προσπαθούσαν να σηκωθούν στα πόδια τους ενώ τους χτυπούσε η πύρινη λαίλαπα της Κόλασης. Ο Σατανάς είχε πέσει καταγής, απελπισμένος, αλλά χωρίς να μετατραπεί σε σκέλεθρο. Ο Αββαδόνα είχε εξαιρεθεί επίσης από τη φριχτή μεταμόρφωση. Ο Μολώχ και ο Μαγώγ θέλησαν να αλληλοκαταστραφούν, παρά να ζουν ως απαίσιοι σκελετοί, όμως το μόνο που κατάφεραν είναι να μένουν αιώνια καρφωμένοι στα βάθη ενός γκρεμού της Κόλασης, κατεστραμμένοι, αλλά ακόμα ζωντανοί.
===Δέκατο έβδομο άσμα (Εμφανίσεις του Χριστού και των αναστηθέντων)===
Ο Θωμάς επιστρέφει στην οικία όπου είναι συγκεντρωμένοι οι μαθητές και τους ακούει να υμνούν την ανάσταση του Κυρίου. Ο ύμνος τους τον κάνει να κλάψει. Ωστόσο, τους είπε ότι αν δεν τον δει και δεν θέσει τον δάκτυλο επί των ήλων του εσταυρωμένου, ψηλαφώντας τις πληγές του, δεν θα πιστέψει. Αυτοί χλομιάζουν μόλις τον ακούνε. Ο Μεσσίας τότε εμφανίζεται στον Θωμά, που πέφτει στα πόδια του. Ο Μεσσίας λέει στον Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές του, για να βεβαιωθεί ότι είναι αυτός, για να μην είναι άπιστος. Ο Θωμάς το κάνει και αναφωνεί: ο Κύριός μου και ο Θεός μου! Μακάριοι αυτοί που δεν θα δουν και θα πιστέψουν, είναι η απάντηση του Κυρίου. Ο Μεσσίας στη συνέχεια κατεβαίνει στην άβυσσο μαζί με τον Γαβριήλ και τα Σεραφείμ και επισκέπτεται τα πνεύματα αυτών που τους είχε κηρυχθεί η έλευση του Μεσσία και είχαν πεθάνει κατά τον [[Κατακλυσμός (μυθολογία)|Κατακλυσμό]]. Αυτά τα πνεύματα τώρα ικέτευαν το Σωτήρα να τους λυπηθεί. Ο Μεσσίας έκανε την εκλογή και πήρε ορισμένα από αυτά τα πνεύματα μαζί του, πολλά όμως όχι.
Στο μεταξύ πολλοί αναστημένοι εμφανίζονται πλάι στον τάφο του Σωτήρα σε διάφορους ευσεβείς ανθρώπους. Ο Λάζαρος τώρα προσκαλεί κάποιους πιστούς και κάποιους προσκυνητές που είχαν έρθει για τη γιορτή του Πάσχα σε γεύμα στον κήπο του. Τους μιλά για τα πάθη του Σωτήρα και για την Ανάστασή του. Στη διάρκεια της συνεστίασης εμφανίζονται σε ορισμένους προσκεκλημένους κάποιοι αναστηθέντες. Έπειτα ο Λάζαρος πηγαίνει στον τάφο της Μαρίας, της αδερφής του, που η ψυχή της ήταν ακόμα εκεί. Αυτή του διηγείται ότι την επισκέφθηκαν κάποιοι αναστημένοι. Αν και ξέρει ότι ο Χριστός πρόκειται να εμφανιστεί και στον Λάζαρο, δεν του λέει τίποτα. Εμφανίσεις αναστηθέντων γίνονται και στον Σεμίδα (που αμφέβαλλε ακόμα), στον αρχηγό της φρουράς του τάφου του Ιησού, στον πλούσιο νεανία που δεν είχε ακολουθήσει τον Ιησού και στον λεπρό που είχε θεραπεύσει ο Ιησούς.
===Δέκατο όγδοο άσμα (Όραμα της Δευτέρας Παρουσίας)===
Ο Αδάμ πέφτει στα πόδια του Μεσσία και τον παρακαλεί να του δείξει, εν μέρει έστω, την τελική λύτρωση του ανθρώπινου γένους. Η παράκλησή του εισακούεται και βλέπει σε οπτασία ένα μέρος από την ανάσταση των νεκρών και την τρομερή γενική Έσχατη Κρίση κατά τη [[Δευτέρα Παρουσία]] του Κυρίου. Ο Αδάμ διηγείται στους αναστημένους και τους αγγέλους για την τρομερή τιμωρία που περιμένει τους διώκτες των Χριστιανών, τους καταφρονητές της θρησκείας, τους άδικους, τους τυράννους, τους καταπιεστές, τους πολεμοχαρείς, τους άπιστους, τους ειδωλολάτρες και τους κακούς βασιλείς στην Κόλαση, η οποία τότε θα κλείσει για πάντα τις πύλες της. Ο Αδάμ κάνει επίσης λόγο για των Ενώχ και την Μαρία, την μητέρα του Σωτήρα, και για τους επτά Μάρτυρες, κατά την Έσχατη Κρίση, για την ανάσταση των δικαίων και για την είσοδό τους στον Παράδεισο, στη Βασιλεία των Ουρανών.
===Δέκατο ένατο άσμα (Τέλος του Οράματος. Η μοίρα του Αββαδόνα. Τελευταίες εμφανίσεις του Χριστού)===
Ο Αδάμ αποκρύπτει από τους ακροατές του ότι η Εύα κατά τη διάρκεια της Κρίσης ζητούσε έλεος για όλους τους ανθρώπους, τα παιδιά της. Είδε ακόμα ο Αδάμ τον Ιωάννη να κρίνει, με διαταγή του Μεσσία, τους υπερήφανους τω πνεύματι χριστιανούς, που πίστευαν ότι είναι αγνότεροι και ανώτεροι από τους πραγματικά δίκαιους. Αυτούς τοιυς είδε να τιμωρούνται, αλλά όχι με απόλυτη καταδίκη, πράγμα που υπονοούσε την πιθανότητα καλυτέρευσης της θέσης τους στο μέλλον. Η Κρίση για τους ανθρώπους τώρα τελείωσε και οι τιθέμενοι εξ ευωνύμων του Κριτή μεταφέρονται από τους αγγέλους του θανάτου στον τόπο της τιμωρίας τους.
Ο Αδάμ συνεχίζει να διηγείται το όραμα, αναφέροντας ότι τελευταίος προσήλθε ενώπιον του Κριτή, σιωπηλός και ολομόναχος, ο άγγελος Αββαδόνα, περιμένοντας την καταδίκη του. Ένας άγγελος του θανάτου τον πλησίαζε ολοένα και περισσότερο. Ο Αββαδόνα απευθύνεται τώρα στον Κριτή, όχι για να ικετεύσει, αλλά για να ζητήσει από τον Μεσσία να τον καταστρέψει με το χέρι του, ρίχνοντας τον κεραυνό του καταπάνω του, καταπάνω σε αυτόν που ήταν ο πιο εγκαταλειμμένος από όλα τα πλάσματά του. Άγγελοι και άνθρωποι μένουν βουβοί, όταν παύει ο Αββαδόνα. Και οι κεραυνοί που ηχούσαν ασταμάτητα από τον Θρόνο του Κριτή κατά τη διάρκεια της Κρίσης είχαν πάψει κι αυτοί. Ήσουν από αυτούς που με εγκατέλειψαν, Αββαδόνα!, ακούστηκε η φωνή του Κριτή.
Ο Αββαδόνα ανανέωσε τότε την παράκλησή του προς τον Κύριο για πλήρη εξαφάνιση, ώστε να πάψει η αθλιότητά του. Πρηνής με το πρόσωπο στο χώμα περίμενε την τιμωρία του ενώπιον όλων. Τα μαύρα σύννεφα πύκνωναν πάνω του και οι άγγελοι του θανάτου περίμεναν ένα νεύμα του Κριτή, όταν εκείνος ακούγεται να λέει: Έλα, Αββαδόνα, στον Λυτρωτή σου! Ευθύς πλησιάζει ο Αββαδόνα, γεμάτος χαρά, παίρνοντας την παλιά λαμπρή του όψη, ως άγγελος του Θεού. Τότε τρέχει και τον αγκαλιάζει ο παλιός του φίλος, ο άγγελος Αβδιήλ, μη μπορώντας να συγκρατηθεί άλλο. Αλλά και όλοι οι άλλοι υποδέχονται με Ωσαννά τον άγγελο που ήταν νεκρός και έζησε. Αυτός τότε ύμνησε με λόγια απερίγραπτης ομορφιάς τον Δημιουργό του.
Συνεχίζοντας την διήγησή του ο Αδάμ ανέφερε ότι τώρα ο Θρόνος του Κριτή έλαμψε και οι άγιοι ανυψώθηκαν στους ουρανούς. Οι έσχατοι της στρατιάς του Κυρίου ήταν αυτοί που είχαν χαθεί στον Κατακλυσμό. Αλλά και η γη άλλαξε, μετατρεπόμενη σε νέα Εδέμ. Εδώ το όραμα παύει. Αυτή ήταν η απολύτρωση του Αδάμ, που του φανέρωσε σε όραμα ο Μεσσίας.
Ο Ιησούς κατεβαίνοντας από το Όρος Θαβώρ εμφανίστηκε κατόπιν στον Πέτρο, στον Βαρθολομαίο, τον Λεββαίο και τους γιους του Ζεβεδαίου, Ιάκωβο και Ιωάννη, που ψάρευαν στη Θάλασσα της Τιβεριάδας, που στην αρχή δεν τον αναγνώρισαν. Όταν έγινε αυτό, τους είπε να τον ακολουθούν και να εξαπλώσουν παντού το μήνυμα τού Ευαγγελίου του. Αργότερα, ο Μεσσίας εμφανίστηκε σε πεντακόσιους συγκεντρωμένους στο όρος Θαβώρ, μεταξύ των οποίων η μητέρα του, Μαρία, ο Λάζαρος και η Μαρία η Μαγδαληνή, οι οποίοι στη συνέχεια έψαλαν ύμνους στον Λυτρωτή. Ο Μεσσίας εμφανίστηκε και στον Ιάκωβο μόνο του στο Θαβώρ. Έπειτα εμφανίστηκε στους δώδεκα και στους εβδομήντα, καθώς και στον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, στο Όρος των Ελαιών.
Ο Ιωάννης μόνος του είχε μια αποκάλυψη για την έλευση του Αγίου Πνεύματος. Έχει έρθει η ώρα για την Ανάληψη του Μεσσία στους Ουρανούς. Ο Λεββαίος θλίβεται για την επικείμενο χωρισμό από τον Ιησού. Ο Θωμάς μπαίνει επικεφαλής των μαθητών καθώς μεταβαίνουν στη Γεθσημανή. Ο Ιησούς εμφανίζεται σε αυτούς και ανεβαίνουν μαζί το Όρος των Ελαιών. Στην κορυφή του βρίσκονται οι συνοδοί του θριάμβου του Ιησού, ψυχές, αναστημένοι και άγγελοι, οι οποίοι είναι παρόντες αόρατοι.
Ενώ ο Ιησούς συνομιλεί με τους μαθητές, ο Λάζαρος οδηγείται ενδόξως από τον φύλακα άγγελό του στο Όρος των Ελαιών. Μία νεφέλη κατεβαίνει. Ο Ιησούς ευλογεί τους μαθητές και ανέρχεται μέσα στη νεφέλη στους Ουρανούς, από όπου θα επιστρέψει, για να κρίνει ζώντες και νεκρούς. Ο Ελόα, που ως ο Άγγελος Φύλακας της γης παραμένει στη γη, και ο Σαλήμ συνομιλούν με τους μαθητές. Αυτοί μετά επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ, όπου περιμένουν την έκχυση του Αγίου Πνεύματος.
===Εικοστό άσμα (Ανάληψη και Θρίαμβος του Χριστού)===
Ο Μεσσίας ανέρχεται στους Ουρανούς, ενώ ο Γαβριήλ προπορεύεται. Οι άγγελοι, οι αναστημένοι και οι ψυχές από όλα τα έθνη, οι οποίες τον συνοδεύουν, εξυμνούν τον Μεσσία σε θριαμβευτικά άσματα, με συνοδεία από άρπες και σάλπιγγες. Υμνούν τον Μεσσία ως τον προορισμένο, προ πάντων των αιώνων, λυτρωτή των ανθρώπων, ως τον Αμνό του Θεό που εξιλέωσε τους ανθρώπους από τις αμαρτίες, ως Μεσίτη και ως αυτόν που αποκάλυψε το όνομα του Θεού Πατέρα στους Ουρανούς. Τον υμνούν επίσης επειδή ο κόσμος δημιουργήθηκε μέσω αυτού και διότι μέσω αυτού όλη η κτίση ανακαινίζεται και η θεϊκή χάρη και η ευσέβεια των δικαίων αυξάνονται. Ακόμα, τον αινούν ως χαρά και παρηγοριά των λυτρωμένων.
Καθώς η θριαμβευτική στρατιά ανεβαίνει στα ουράνια, προστίθενται σε αυτήν οι ψυχές των προσφάτως αποθανόντων ευσεβών ανθρώπων, οδηγημένες από τους αγγέλους τους. Οι ψαλμοί και ύμνοι στον Μεσσία συνεχίζονται: εξυμνείται ότι με την ανάσταση των νεκρών θα φέρει αναρίθμητες στρατιές ενώπιον του Θεού, και ότι από την εποχή του Αβρααάμ και μετά προστατεύει τον λαό του και εκδικείται τους εχθρούς του, με αναφορές στον Μωυσή και στην Έξοδο του Ισραήλ από την Αίγυπτο, καθώς και στον Ιησού του Ναυή και στην επιστροφή των Ιουδαίων από την Βαβυλώνια Αιχμαλωσία. Προφητεύεται ακόμα ότι ο Μεσσίας πρόκειται να κρίνει την Ιερουσαλήμ, όπως την έκρινε και στο παρελθόν για την απιστία της, επιφέροντας την πτώση της στους Ρωμαίους και την καταστροφή της.
Οι ύμνοι συνεχίζονται. Ο Μεσσίας είναι αυτός που θα κάνει μακάριους τους πάντες και ότι η αγάπη προς αυτόν, που πέθανε χάρη των ανθρώπων και που είναι ο κυρίαρχος των κόσμων κάνει κάποιον άφατα ευτυχή. Καθώς η χορεία περνά κοντά από ένα αστέρι, αυτό αλλάζει όψη από τον ένα πόλο στον άλλο και οι κάτοικοι του έρχονται μέσα σε χαρά και αναμιγνύονται με τη στρατιά του θριάμβου. Τώρα πετούν κοντά σε εκείνη την γη των αθώων ανθρώπων, οι οποίοι βλέποντας τον Μεσσία τον χαιρετούν ως Συντελεστή των Πάντων.
Ύμνοι και προσευχές εξακολουθούν. Ο Μεσσίας εξυμνείται επίσης που κατάργησε την Βαβέλ με τη σύναψη της Καινής Διαθήκης και που θα επιβραβεύσει τους μάρτυρες. Οι χορείες ψέλνουν ότι θα αποκαλύψει στη νήσο Πάτμο την κρίση για τις επτά εκκλησίες και ότι θα αναστήσει τους νεκρούς, είτε για να τους επιβραβεύσει είτε για να τους τιμωρήσει. Οι τελευταίοι ύμνοι για τον Κύριο και Ανακαινιστή του κόσμου από τους επτά πρώτους ανθρώπους. Η άφιξη του Μεσσία αναγγέλεται θριαμβευτικά στους Ουρανούς. Ο Μεσσίας φτάνει τελικά στο Θρόνο του Θεού και κάθεται εκ δεξιών του Πατρός.
==Εκδόσεις==
| |||