Εξέγερση του Σαούρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Υπό την κοσμική κυβέρνηση του Νταούντ, αναπτύχθηκε ο κομματισμός και η αντιπαλότητα στο εσωτερικό του ΛΔΚΑ μεταξύ των δύο κύριων συνιστωσών [[Χαλκ (κόμμα)|Χαλκ]] και [[Παρτσάμ]]. Στις 17 Απριλίου 1978 δολοφονήθηκε ένα εξέχον μέλος του Παρτσάμ, ο [[Μιρ Ακμπάρ Χαϊμπέρ]].<ref name=":1" />{{Rp|771}} Παρόλο που η κυβέρνηση εξέδωσε ανακοίνωση καταγγέλοντας τη δολοφονία, ο [[Νουρ Μουχαμάντ Ταρακί]] του ΛΔΚΑ κατηγορούσε ότι η ίδια η κυβέρνηση ήταν υπεύθυνη, μια πεποίθηση που συμμεριζόταν μεγάλο μέρος των διανοούμενων της Καμπούλ. Οι ηγέτες του ΛΔΚΑ φαινόταν να φοβούνται ότι ο Νταούντ σχεδίαζε να τους εξαφανίσει.<ref name=":1">{{Cite book|title=Afghanistan|first=Louis|last=Dupree|publisher=Princeton University Press|isbn=9781400858910|year=|date=2014-07-14|location=|pages=771|url=https://books.google.com/books?id=yvr_AwAAQBAJ|γλώσσα=en}}</ref>
 
Κατά τη διάρκεια της κηδείας του Χαϊμπέρ πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία ενάντια στην κυβέρνηση και λίγο αργότερα οι περισσότεροι ηγέτες του ΛΔΚΑ, συμπεριλαμβανομένου του [[Μπαμπράκ Καρμάλ]], συνελήφθησαν από την κυβέρνηση. Ο [[Χαφιζουλάχ Αμίν]], τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να δίδει οδηγίες για μια εξέγερση, η οποία προετοιμαζόταν για περισσότερο από δύο χρόνια.<ref name="Barnett">{{Cite web|url=https://books.google.be/books?id=laG03iJF7t8C&lpg=PA290&dq=|title=The Fragmentation of Afghanistan|last=Rubin|first=Barnett R.|year=2002|publisher=Yale University Press|isbn=9780300095197|accessdate=2019-03-24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20181225071348/https://books.google.be/books?id=laG03iJF7t8C&lpg=PA290&dq=|archivedate=2018-12-25|url-status=dead}}</ref> Ο Αμίν, χωρίς να έχει την εξουσία, διέταξε τους αξιωματικούς του στρατού που ήταν μέλη του Χαλκ να ανατρέψουν την κυβέρνηση.
 
== Η εξέγερση ==