Οτζοβισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
 
Ο '''οτζοβισμός''' είναι μια πολιτική τάση, που εμφανίστηκε το [[1909]] στη Ρωσία, μέσα στη [[Μπολσεβίκοι|μπολσεβίκικη]] πτέρυγα του [[Ρωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα των Εργαζομένων|Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος]]. Υποστήριζε ότι έπρεπε να ανακληθούν οι σοσιαλδημοκράτες αντιπρόσωποι από την Τρίτη [[Δούμα]]. Αυτό, διότι οι πραγματικοί επαναστάτες δεν είχαν καμιά θέση μέσα στην [[Τσάρος|τσαρική]] Δούμα, που ήταν όργανο των αντιδραστικών. Όσοι έμπαιναν σ' αυτήν, θα έπρεπε να απαρνηθούν την επανάσταση. Η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που παρείχε η νομοθεσία, ήταν ουσιαστικά ανέφικτη στις επικρατούσες τότε συνθήκες. Οι συνεπείς μπολσεβίκοι δεν είχαν καμιά θέση μέσα σε μια λέσχη ή ένα συνδικάτο, που λειτουργούσε υπό την εποπτεία της αστυνομίας. Οι οτζοβιστές θεωρούσαν εσφαλμένη αλλά και [[Οπορτουνισμός|οπορτουνιστική]] την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που παρείχαν οι νόμοι, τακτική την οποία υποστήριζε ο [[Λένιν]]. Χαρακτήριζαν τον Λένιν και τους οπαδούς του δεξιούς, κι έλεγαν ότι είχαν χάσει την πίστη τους στην επανάσταση.
Επικεφαλής των οτζοβιστών ήταν ο [[Στανισλάβ Βόλσκι]], ένας Μοσχοβίτης διανοούμενος ([[μενσεβίκοι|μενσεβίκος]] κατά την [[Οκτωβριανή Επανάσταση]] και κατόπιν αντιδραστικός), και ο Αλεξίνσκι. Λίγο ως πολύ υποστηρίζονταν από τον [[Ανατόλι Λουνατσάρσκι]] και τον [[Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ]]. Η επαναστατική φρασεολογία των οτζοβιστών είχε ως αποτέλεσμα να τους ακολουθήσουν πολλοί επαναστάτες εργάτες. Δέχτηκαν σφοδρή πολεμική από τον «Προλετάριο», τον οποίο διεύθυναν ο [[Λένιν]], ο [[Κάμενεφ]] και ο [[Ζηνόβιεφ]], οι οποίοι υποστήριζαν ότι ο οτζοβισμός ήταν επικίνδυνη τάση, διότι θα είχε ως συνέπεια να απομακρυνθούν οι μπολσεβίκοι από τις εργατικές μάζες και την καθημερινή πάλη.