Βασίλειο της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το βασιλιά Γεώργιο Α’ διαδέχθηκε ο γιος του, ο βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Α’]], ο οποίος είχε διακριθεί ως στρατιωτικός αρχηγός στις προσπάθειες της Ελλάδας να επεκτείνει το έδαφος της. Εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία, και παντρεύτηκε την Σοφία την κόρη του Γερμανού αυτοκράτορα. Ο Κωνσταντίνος θεωρήθηκε ως γερμανόφιλος, σε αντίθεση με τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] ο οποίος υποστήριζε την Αντάντ. Ο Κωνσταντίνος έκανε προσπάθειες να κρατήσει την Ελλάδα ουδέτερη στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο]]. Οι δυνάμεις της Αντάντ υποστήριξαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και μετά από το Κίνημα της Εθνικής Αμύνης που έκανε, ξεκίνησε ο [[Εθνικός Διχασμός]], όπου υπήρχαν δύο χωριστές κυβερνήσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, η Ελλάδα προσχώρησε στο πλευρό της Αντάντ και το 1917 ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’ αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Η Ελλάδα ανταμείφθηκε για την υποστήριξή της στον πόλεμο με εδάφη στη Μικρά Ασία συμπεριλαμβανομένης της Σμύρνης. Ο επόμενος [[Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Αλέξανδρος]] (δευτερότοκος γιος του Κωνσταντίνου) πέθανε το 1920 από ένα δάγκωμα πιθήκου και ο πατέρας του επέστρεψε ως βασιλιάς. Μετά από τον καταστρεπτικό ελληνοτουρκικό πόλεμο (1919-1922), ο βασιλιάς Κωνσταντίνος καθαιρέθηκε και πάλι και πέθανε εξόριστος στη Σικελία. Το βασιλιά Κωνσταντίνο διαδέχθηκε τώρα ο μεγαλύτερός του γιος, ο βασιλιάς [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεώργιος Β’]], ο οποίος άφησε τη χώρα το 1924 όταν προκηρύχθηκε η [[Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία]]. Το 1935 ένα στρατιωτικό χτύπημα που ηγήθηκε από τον στρατηγό [[Γεώργιος Κονδύλης|Γεώργιο Κονδύλη]] κατάργησε τη Δημοκρατία και οργάνωσε ένα δημοψήφισμα που ενέκρινε την αποκατάσταση της μοναρχίας. Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επέστρεψε στη χώρα, όπου στη συνέχεια υποστήριξε το δικτατορικό καθεστώς του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]]. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα το 1941, διέφυγε με την κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1946 και βασίλεψε μέχρι το θάνατό του το 1947. Τον βασιλιά Γεώργιο διαδέχθηκε ο μικρός αδελφός του, βασιλιάς [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Παύλος]] που βασίλεψε από το 1947 μέχρι το θάνατό του το 1964. Ο γιος του, βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Β’]] ήταν βασιλιάς έως ότου διέφυγε στο εξωτερικό μετά από ένα αποτυχημένο αντιπραξικόπημα ενάντια στη στρατιωτική χούντα τον Δεκέμβριο του 1967. Η δικτατορία διόρισε τον Αντιστράτηγο Γ. Ζωϊτάκη ως αντιβασιλέα και οργάνωσε δημοψήφισμα το 1973, το οποίο με 78% υπερψήφισε την κατάργηση της μοναρχίας. Την 1η Ιουνίου 1973 ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] έγινε ο νέος [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρος της Ελλάδας]]. Η εξουσία της στρατιωτικής χούντας τελείωσε πραγματικά το επόμενο έτος αλλά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ δεν αποκαταστάθηκε στο θρόνο. Το θέμα αποκατάστασής του τέθηκε σε ένα άλλο δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 1974, όπου 69% των Ελλήνων ψήφισε για την τελική κατάργηση της μοναρχίας.