Εκτοπίσεις της Σαμψούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
δεν βλέπω λόγω γιατί να εξαφανίσουμε την άποψη που αποδέχεται η ακαδημαϊκή κοινότητα γενικά
Γραμμή 30:
 
==Επακόλουθα==
Τον Σεπτέμβριο του 1922, όταν [[Μικρασιατική Καταστροφή|έληξε]] ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος με την [[καταστροφή της Σμύρνης]], δεν είχαν απομείνει ουσιαστικά καθόλου Έλληνες στην Σαμψούντα.<ref name=Shrinian207>Shrinian, 2017, σελ. 207: "By the time of the events in Smyrna, there were virtually no Greeks at all left in Samsun, as a destroyer captain informed the admiral, so his two protests to Kemalist authorities there had had no permanent effect even at a port right under the noses of his destroyer captains."</ref> Το ελληνικό νεκροταφείο της Σαμψούντας εκχερσώθηκε, οργώθηκε και ο χώρος του μετατράπηκε σε καπνοφυτεία<ref>Shenk, 2017, σελ. 13</ref> Συνολικά περίπου 350 ως 363 χιλιάδες Πόντιοι έχασαν τη ζωή τους λόγω των οθωμανικών και τουρκικών πολιτικών από το 1914 μέχρι το 1923.<ref>[https://books.google.de/books?id=mh_kbQjMfgsC&pg=PA124&lpg=PA124&source=bl&ots=0s_LU7r1Tg&sig=ACfU3U0Ymusn0c4a8ag6p8tSoG9rmYjy1w&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwj61u-ukIvlAhVLr6QKHTRWDmIQ6AEwAXoECAkQAQ#v=onepage&q&f=false «"Starving Armenians": America and the Armenian Genocide, 1915-1930 and After»], βιβλίο του Αμερικανού καθηγητή ιστορίας του [[Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια|Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια]] (αγγλικά, η αναφορά σε 360.000 νεκρούς Έλληνες του Πόντου στη σελ. 124), έκδοση University of Virginia Press, 2004, ISBN10:0-8139-2267-4</ref><ref>[http://publications.gc.ca/collections/collection_2017/sen/Y3-421-93-eng.pdf «MOTION TO CALL UPON THE GOVERNMENT TO RECOGNIZE THE GENOCIDE OF THE PONTIC GREEKS AND DESIGNATE MAY 19TH AS A DAY OF REMEMBRANCE»], πρόταση στην καναδική γερουσία για αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας με αναφορά στα 353.000 θύματά της (σελ. 2263) με ιστορική ανάλυση και ευρεία πολύπλευρη τεκμηρίωση, από τη γερουσιαστή Pana Merchant, 14 Δεκεμβρίου 2016</ref><ref>[https://www.theguardian.com/commentisfree/2006/oct/31/comment.turkey «This was genocide, but Armenians were not its only victims»], άρθρο του Guardian από την Αμερικανή συγγραφέα Thea Halo (αγγλικά), 31 Οκτωβρίου 2006.</ref><ref>[https://books.google.de/books?id=RAtvBAAAQBAJ&pg=PA59&lpg=PA59&dq=353.000&source=bl&ots=U7ZWtN5lvx&sig=ACfU3U0iMmcZJ7Aiy9Wz1XAEougZxPvZ9g&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwi70f2RyIblAhX3AGMBHa33Dmc4FBDoATAAegQICRAB#v=onepage&q=353000&f=false «Encountering Genocide: Personal Accounts from Victims, Perpetrators, and Witnesses»], βιβλίο του Αυστραλού ιστορικού Paul R. Bartrop (αγγλικά), εκδοτικός οίκος ABC-CLIO, 2014, ISBN:978-1-61069-330-1, (αναφορά στον αριθμό των θυμάτων στη σελ. 59).</ref><ref>[https://mariannebrueckl.wordpress.com/2013/06/05/volkermord-darf-nie-vergessen-werden/ «Völkermord darf nie vergessen werden» (Μια γενοκτονία δεν πρέπει να ξεχνιέται ποτέ)], άρθρο της Γερμανίδας, εξειδικευμένης σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφου Marianne Brückl με αφορμή εκδήλωση μνήμης Ελλήνων Ποντίων της Στουτγκάρδης, στην οποία συμμετείχαν και Τούρκοι ομιλητές (γερμανικά), 5 Ιουνίου 2013.</ref><ref>[https://www.academia.edu/28187366/Revenge_of_the_Imagist_Socialist_Poetry «Revenge of the Imagist Socialist Poetry»], άρθρο του Τούρκου συγγραφέα Serkan Engin στο www.academia.edu (αγγλικά)</ref><ref>[http://www.panarmenian.net/eng/society/news/22269/ «Greek community of Armenia commemorated victims of Pontic Greek Genocide»], άρθρο στο Panarmenian Network (αγγλικά), 19 Μαΐου 2007</ref>. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μεμονωμένεςΜεμονωμένες πηγές που κατεβάζουνπεριορίζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα <ref>{{cite book|title=The Making of the Greek Genocide: Contested Memories of the Ottoman Greek Catastrophe|first=Erik|last=Sjöberg|location=Νέα Υόρκη|publisher=Berghahn|year=2016|pages=46-47}}</ref>
 
Το 2010 Τούρκοι εργάτες στο προάστιο Καντίκιοϊ της Σαμψούντας τυχαία ανακάλυψαν πτώματα σε μαζικό τάφο, κατά τη διάρκεια εργασιών. Κατά τη δήλωση ερευνητών της γενοκτονίας του Ελλήνων του Πόντου οι σοροί ανήκουν σε γυναίκες και παιδιά που εσφάγησαν κατά τη διάρκεια των ωμοτήτων του Ιουνίου του 1921. Τουρκικό ειδησιογραφικό πρακτορείο ανέφερε ότι οι Τούρκοι εργάτες πέταξαν τις σορούς στο διπλανό ποτάμι. Η ανακάλυψη αυτή δεν έτυχε σοβαρής κάλυψης από τον τουρκικό, ούτε και τον ελληνικό τύπο.<ref>Κούτσης Γεώργιος, [http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=186879 Το δικό μας Ολοκαύτωμα. Ποντιακή Γενοκτονία: Σιγή Αγκυρας για τους Ομαδικούς Τάφους] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170816191805/http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=186879 |date=2017-08-16 }} Enet.gr</ref>