Έθελσταν της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Έθελσταν όπως και ο πατέρας του δεν επιθυμούσε να παντρέψει τα μέλη της οικογένειας του με γόνους αριστοκρατικούς γι'αυτό όσες αδελφές του δεν παντρεύτηκαν ξένους συζύγους έγιναν μοναχές. <ref>Foot, ?thelstan: The First King of England, pp. xv, 44–45</ref> Το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειξε για να ενδυναμώσει τους δεσμούς του κάτω από το κανάλι ήταν η απειλή των Βίκινγκ η οποία χρειαζόταν για να αντιμετωπιστεί ισχυρές συμμαχίες.<ref>Ortenberg, "The King from Overseas", pp. 217–218; Sharp, "The West Saxon Tradition of Dynastic Marriage", p. 82</ref> To 926 o [[Ούγος ο Μέγας]], δούκας των Φράγκων έστειλε τον ξάδελφο του Έθελσταν Άντεντολφ, κόμη της Βουλώνης στην Αγγλική αυλή προκειμένου να ζητήσει σε γάμο μια από τις αδελφές του ίδιου του Έθελσταν. Ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι αναφέρει ότι του έφερε μεγαλοπρεπή δώρα ανάμεσα στα οποία κοσμήματα, άλογα, χρυσά στέμματα, το σπαθί του [[Κωνσταντίνος Α΄|Μεγάλου Κωνσταντίνου]], την λόγχη του Καρλομάγνου και ένα τμήμα από το ακάνθινο στεφάνι, ο Εθελστάν του έδωσε σύζυγο την ετεροθαλή αδελφή του Ίντχιλντ.<ref>Foot, ?thelstan: The First King of England, pp. 46–49, 192–193; Ortenberg, "The King from Overseas", pp. 218–219</ref>

 

Στην Ευρώπη τα πρώτα μεσαιωνικά χρόνια οι βασιλείς είχαν την συνήθεια να ανατρέφουν παιδιά ξένων βασιλέων, ο Έθελσταν έμεινε γνωστός για την υποστήριξη που είχε προσφέρει σε πολλούς από τους θετούς του γιους. Έστειλε Αγγλικό στόλο (936) για να βοηθήσει τον θετό του γιο Αλαίν Β΄ της Βρετάνης να ανακτήσει τα εδάφη του τα οποία είχαν κατακτηθεί από τους Βίκινγκ. Σε μια άλλη περίπτωση βοήθησε τον Λουδοβίκο γιο της ετεροθαλούς αδελφής του Ιντφίγκου στις προσπάθειες του να ανακτήσει το βασίλειο των δυτικών Φράγκων, έστειλε άλλον έναν Αγγλικό στόλο (939) ο οποίος απέτυχε να αντιμετωπίσει τους επαναστατημένους ευγενείς. Τα Σκανδιναβικά χρονικά αναφέρουν επιπλέον ότι θετός του γιος ήταν και ο [[Χάακον ο Αγαθός]] γιος του [[Χάραλντ Χορφάγκρε]] τον οποίο βοήθησε να γίνει βασιλιάς της Νορβηγίας.<ref>Zacher, "Multilingualism at the Court of King ?thelstan", p. 84</ref>