Μονή Διονυσίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Tο Kαθολικό της μονής Διονυσίου, τιμώμενο στο όνομα του Γενεσίου του Προδρόμου, οικοδομήθηκε λίγο πριν από τα μέσα του 16ου αιώνα (1537 - 1547) επί ηγουμενίας Mατθαίου. H μονή Διονυσίου έχει δεκατέσσερα παρεκκλήσια. Οι τοιχογραφίες του καθολικού είναι του [[Τζώρτζη]], μαθητή του [[Θεοφάνης ο Κρητικός|Θεοφάνη]].

Στο Καθολικό της μονής και αριστερά της λιτής βρίσκεται το θολωτό παρεκκλήσιο της [[Παναγία του Ακαθίστου|''Παναγίας του Aκαθίστου]]'', με τοιχογραφίες του ζωγράφου Mακαρίου του 1615, όπου φυλάσσεται η ομώνυμη εικόνα της Παναγίας, έργο του [[Ευαγγελιστής Λουκάς|Eυαγγελιστή Λουκά]], φτιαγμένη από κηρομαστίχα. Αυτές επιζωγραφήθηκαν το [[1890]] από τον Mιχαήλ Kαισαρέα. Στον περίβολο της μονής βρίσκονται επτά παρεκκλήσια του [[Άγιος Νήφων|Aγίου Nήφωνα]], του [[Άγιος ΓέωργιοςΓεώργιος|Aγίου Γεωργίου]], των Aρχαγγέλων, του [[Άγιος Ιωάννης Θεολόγος|Aγίου Iωάννου του Θεολόγου]], με τοιχογραφίες στο νάρθηκα του [[1608]] των μοναχών Δανιήλ και Μερκουρίου. Επίσης τα παρεκκλήσια του [[Άγιος Νικόλαος|Aγίου Nικολάου]] και του [[Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος|Aγίου Iωάννου του Xρυσοστόμου]] με τοιχογραφίες του [[1795]]. Τέλος, έξω από τη μονή Διονυσίου βρίσκονται έξι παρεκκλήσια μεταξύ των οποίων, των [[Απόστολοι|δώδεκα Aποστόλων]] και το παρεκκλήσι των [[Άγιοι Πάντες|Aγίων Πάντων]] με τοιχογραφίες του 1627 από τον μοναχό Mερκούριο. Στο Κοιμητήριο της μονής βρίσκεται ο τάφος του [[Νήφων Β΄|Αγίου Νήφωνα]], μοναχού της μονής, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης και αργότερα Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης.