Γερμανός Καραβαγγέλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Μετά την Καταστροφή, έξαρχος στην Ουγγαρία και την Αυστρία: Προσθήκες από τη διδακτορική διατριβή του μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου
→‎Μετά την Καταστροφή, έξαρχος στην Ουγγαρία και την Αυστρία: Προσθήκες απο τη διδακτορική διατριβή Μιχαήλ Στάικου
Γραμμή 42:
Αργότερα μετά και τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]] το 1923 και την ανάρρηση στον Πατριαρχικό θρόνο του [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄|Γρηγορίου Z']], κι ενω ο Γερμανός Καραβαγγέλης έκλεισε ένα χρόνο στα Ιωάννινα, τον Απρίλιο του [[1924]] έλαβε ξαφνικά τηλεγράφημα από τον Πατριάρχη για τοποθέτησή του ως Μητροπολίτης Ουγγαρίας κι έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης του Οικουμενικού Πατριαρχείου με έδρα τη [[Βουδαπέστη]]. Επρόκειτο για μια πολύ μικρή ελληνική κοινότητα με πενιχρή αμοιβή που δεν κάλυπτε ούτε τα έξοδα διαβίωσης του<ref name=":0" />. Αρχικά αρνήθηκε και διαμαρτυρήθηκε με τηλεγράφημά του, όπως έκαναν και αρκετοί Ηπειρώτες, αλλά δεν εισακούστηκαν. Λόγος της δυσμενούς μετάθεσής του, σύμφωνα με το έρευνα του Μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου, υπήρξε η πίεση στον Πατριάρχη από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, που ήθελε να επαναφέρει στα Ιωάννινα τον φιλοβασιλικό/αντιβενιζελικό ιεράρχη Σπυρίδωνα Βλάχου, απομακρύνοντας το γνωστό για το φιλοβενιζελικό του φρόνημα Γερμανό<ref name=":1">{{Cite book|title=Γερμανός Καραβαγγέλης - Μητροπολίτης Αμασείας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης(1924-1935)|first=Μιχαήλ|last=Στάικος|publisher=Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ Στάικος με επιχορήγηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης επί υπουργίας κ.Φίλιππου Πετσάλνικου|isbn=|year=1998|location=Θεσσαλονίκη|page=127-223|quote=}}</ref>. Ο Γερμανός το θέωρησε ως εξορία κι εμπαιγμό και στις 24 Απριλίου παραιτήθηκε γραπτώς από τη θέση αυτή<ref name=":1" />. Τότε η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε στο οικουμενικό Πατριαρχείο τη μετάθεση της έδρας από τη Βουδαπέστη στη Βιέννη για την Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης, ως επαρχίας της Μητρόπολης Θυατείρων, με μισθό από το Υπουργείου Εξωτερικών<ref name=":1" />. Με τηλεγράφημά του ο Γερμανός στις 11 Αυγούστου προς τον Πατριάρχη αποδέχθηκε με τον όρο να του αποδοθεί ο τίτλος Μητροπολίτης Αμασείας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης<ref name=":1" />.
 
Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στην Αυστριακή πρωτεύουσα τον Οκτώβριο ο Γερμανός μερίμνησε με κοπιώδη εργασία και αμέτρηταπολυάριθμα ταξίδια για την ανασύσταση των αποδυναμωμένων ελληνικών κοινοτήτων σε Ιταλία, Αυστρία κι Ουγγαρία. Φρόντισε για τους εφημεριους, τους ναούς και τους απόδημους Έλληνες σε [[Βενετία|Βενετίας]], [[Μπρίντιζι]], [[Λιβόρνο|Λιβόρνου]], [[Γένοβα|Γένοβας]], [[ΤεργέστηΜιλάνο]], [[Νάπολη|ΤεργέστηςΝ(ε)άπολη]], [[Τεργέστη]], [[Κέτσκεμετι ΤΕ|Κέτσκεμετ]], Szentes και [[Βουδαπέστη|Βουδαπέστης]]<ref name=":0" />. Στη Βιέννη συνεργάστηκε άριστα με τον Αρχιμανδρίτη, ιερατικό προϊστάμενο και μετέπειτα Μητροπολίτη Κυδωνίας κι Αποκορώνου Χανίων [[Αγαθάγγελος Ξηρουχάκης|Αγαθάγγελο Ξηρουχάκη]]<ref name=":1" />.
 
Πέθανε πάμπτωχος στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1935]] στην πολη Baden λίγο νότια από τη Βιέννη<ref name=":0" />.