Η Δημιουργία του Αδάμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Θεός απεικονίζεται ως ένας ηλικιωμένος καυκάσιος άνδρας με λευκή γενειάδα τυλιγμένος σε έναν στροβιλιζόμενο μανδύα, ενώ ο Αδάμ, στο κάτω αριστερό μέρος, είναι εντελώς γυμνός. Το δεξί χέρι του Θεού είναι τεντωμένο για να μεταδώσει τη σπίθα της ζωής από το δικό του δάχτυλο σε εκείνο του Αδάμ, του οποίου το αριστερό χέρι επεκτείνεται με μια στάση που αντικατοπτρίζει αυτήαυτήν του Θεού, μια υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος δημιουργείται κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού (Γεν. 1:26). Το δάχτυλο του Αδάμ και το δάχτυλο του Θεού δεν βρίσκονται σε επαφή, σημείο που δίνει την εντύπωση ότι ο Θεός, ο δωρητής της ζωής, προσεγγίζει τον Αδάμ ο οποίος δεν την έχει ακόμη λάβει. Οι δυο τους δεν βρίσκονται στο "ίδιο επίπεδο", όπως για παράδειγμα δύο άνθρωποι που δίνουν τα χέρια.

Έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις σχετικά με την ταυτότητα και τη σημασία των δώδεκα μορφών γύρω από τον Θεό. Σύμφωνα με μια ερμηνεία που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο κριτικό τέχνης [[Ουόλτερ Πέιτερ]] (Walter Pater, 1839-1894) και είναι πλέον ευρέως αποδεκτή, το πρόσωπο που προστατεύεται από το αριστερό χέρι του Θεού αντιπροσωπεύει την [[Εύα]], λόγω της γυναικείας εμφάνισης της φιγούρας και του βλέμματος της προς τον Αδάμ και οι άλλες έντεκα μορφές αντιπροσωπεύουν συμβολικά τις ψυχές των αγέννητων απογόνων του Αδάμ και της Εύας, ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής.<ref name="Givens2009">{{Cite book|title=When Souls Had Wings. Pre-Mortal Existence in Western Thought|first=Terryl L.|last=Givens|authorlink=Terryl Givens|publisher=[[Oxford University Press]]|isbn=978-0-190-91448-6|date=2009|chapter=Prologue|location=[[Oxford|Oxford, England]]|url=https://books.google.com/?id=nZNODwAAQBAJ&printsec=frontcover|ref=harv}}</ref> <ref name="Steinberg1992">{{Cite journal|authorlink=Leo Steinberg|last=Steinberg|first=Leo|date=December 1992|title=Who's who in Michelangelo's ''Creation of Adam'': A Chronology of the Picture's Reluctant Self-Revelation|journal=[[College Art Association|The Art Bulletin]]|volume=74|issue=4|pages=553–554|jstor=3045910|doi=10.2307/3045910}}</ref> και οι άλλες έντεκα μορφές αντιπροσωπεύουν συμβολικά τις ψυχές των αγέννητων απογόνων του Αδάμ και της Εύας, ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής. Αυτή η ερμηνεία αμφισβητήθηκε, κυρίως με βάση το σκεπτικό ότι η Καθολική Εκκλησία θεωρεί τη διδασκαλία της προϋπάρχουσας ψυχής ως αιρετική. Κατά συνέπεια, η φιγούρα πίσω από τον Θεό έχει επίσης προταθεί ότι μπορεί να είναι η [[Παναγία]], η Σοφία (η προσωποποίηση της [[Σοφία|σοφίας]] που αναφέρεται στη ''Σοφία Σολομώντος''), η προσωποποιημένη ανθρώπινη ψυχή, ή "ένας άγγελος με αρρενωπή σωματική διάπλαση".<ref name="Givens2009" /><ref name="Steinberg1992" />

''Η Δημιουργία του Αδάμ'' γενικά θεωρείται ότι απεικονίζει το απόσπασμα "καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν" (Γεν. 1:27). Η έμπνευση για τον τρόπο με τον οποίο ο Μιχαήλ Άγγελος προσεγγίζει το θέμα μπορεί να προήλθε από έναν [[Μεσαίωνας|μεσαιωνικό]] [[Ύμνος|ύμνο]], τον «Veni Creator Spiritus » (Ελθέ το Δημιουργόν Πνεύμα), ο οποίος ζητάει από το «δάχτυλο του πατρικού δεξιού χεριού» (''digus paternae dexterae'' ) να δώσει τον πιστό λόγο. <ref>[http://www.preces-latinae.org/thesaurus/Hymni/VeniCreator.html Veni, Creator Spiritus / Come Holy Spirit, Creator Blest]. Preces-latinae.org.</ref>