Οίκος των Σαλίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας |
|||
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
Ο '''Οίκος των Σαλίων''' ή της Φραγκονίας είναι ένας δυναστικός Οίκος με μέλη του δούκες της Φραγκονίας. Τέσσερα μέλη του έγιναν βασιλείς της Γερμανίας, που στέφθηκαν στη Ρώμη (1027-1125). Διαδέχθηκε τον [[Δυναστεία των Οθώνων|Οίκο των Οθωνιδών]], που ήταν ο πρώτος στη Γερμανία και είχε επιγαμία με αυτόν. Η Οθωνίδες είχαν συγκροτήσει το κράτος της Γερμανίας και οι Σάλιοι ανέπτυξαν ένα διοικητικό σύστημα βασισμένο σε δημοσίους υπαλλήλους που εξαρτιόταν στο στέμμα. Η Έριδα της Περιβολής του Ερρίκου Δ΄ με τον πάπα αποδυνάμωσε την κεντρική εξουσία. Τον Οίκο των Σαλίων διαδέχθηκε ο [[Οίκος των Χοενστάουφεν]], που και αυτός είχε επιγαμία με τον Οίκο των Σαλίων.
==Ιστορία==
Το αρχαιότερο μέλος είναι ο Βέρνερ κόμης του Σπέυερ και του Βορμς, περιοχές του δουκάτου της Φραγκονίας. Ο γιος του Κορράδος ο ερυθρός νυμφεύτηκε τη Λιουτγάρδη, κόρη του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας. Ο γιος τους Όθων Α΄ έγινε δούκας της Καρινθίας (978-1004).
Ο Όθωνας Α΄ είχε γιο τον Ερρίκο κόμη του Σπέυερ και του Βορμς, πατέρα του Κορράδου Β΄ της Γερμανίας: το 1024 απεβίωσε ο Ερρίκος Β΄ τη Γερμανίας, τελευταίος των Οθωνιδών και εξάδελφος του Όθωνα Α΄ της Καρινθίας και το 1026 οι εκλέκτορες εξέλεξαν τον Κορράδο Β΄ ως βασιλιά της Γερμανίας. Το 1026 στο Μιλάνο στέφθηκε βασιλιάς της Λομβαρδίας ("βασιλιάς της Ιταλίας") και το 1032 κληρονόμησε το βασίλειο της Βουργουνδίας (της Αρλ).
[[File:Hugo-v-cluny heinrich-iv mathilde-v-tuszien cod-vat-lat-4922 1115ad.jpg|thumb|right|200px|Ο Ερρίκος Δ΄ ζητά τη μεσολάβηση της Ματθίλδης μαρκησίας της Τοσκάνης για να τον συγχωρήσει ο πάπας Γρηγόριος Ζ΄.]]
Γραμμή 10 ⟶ 12 :
Το 1039 απεβίωσε ο Κορράδος Β΄. Ο γιος του Ερρίκος Γ΄ήδη από το 1028 ήταν βασιλιάς της Γερμανίας. Έκανε τον καθεδρικό του Σπέυερ τον μεγαλύτερο στη Δυτική Ευρώπη. Την αντίληψή του ότι τα δουκάτα δεν ήταν κληρονομικά, αλλά ότι ο βασιλιάς τα διαθέτει κατά την κρίση του, κατάφερε να την επιβάλλει. Ο δούκας της Λωρραίνης που αντέδρασε, νικήθηκε. Επιβλήθηκε στους δούκες επειδή είχε την υποστήριξη της Εκκλησίας. Το 1046 έκανε να παύσει το Σχίσμα και ο πάπας να μην εξαρτάται από τους ευγενείς της Ρώμης. Απεβίωσε το 1056.
Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ερρίκος Δ΄ από τον οποίο το 1075 ο δυναμικός [[Πάπας Γρηγόριος Ζ΄]] απαίτησε να παραιτηθεί της εξουσίας του στην Εκκλησία της Γερμανίας (Έριδα της Περιβολής). Όταν ο Γρηγόριος Ζ΄ πρότεινε την υπεροχή του πάπα έναντι του βασιλιά, οι δυσαρεστημένοι δούκες τον υποστήριξαν. Απείλησε με αφορισμό τους ιερείς που θα υποστήριζαν τον Ερρίκο Δ΄, τον οποίο αφόρισε. Στην αρχή ο Ερρίκος Δ΄ πήγε το 1077 να ζητήσει τη συγγνώμη του πάπα, αλλά μετά συνέχισε να δίνει εκείνος τα εκκλησιαστικά αξιώματα, μάλιστα διόρισε τον [[Αντίπαπας Κλήμης Γ΄|αντίπαπα Κλήμη Γ΄]].
Απεβίωσε το 1106 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Ερρίκος Ε΄. To 1122 έληξε η Έριδα με τη συμφωνία (concordat) στο Βορμς, όπου ο πάπας πρότεινε επισκόπους και ο βασιλιάς είχε το δικαίωμα να τους αρνηθεί (veto). Εν τω μεταξύ οι δούκες απέκτησαν στρατό και εξουσίαζαν το φέουδό τους ως πρίγκιπες. Έτσι ο βασιλιάς περιορίστηκε στοα φέουδά του. Αντίθετα στη Γαλλία και την Αγγλία την εποχή αυτή η εξουσία γινόταν πιο συγκεντρωτική. Άλλη συνέπεια της Έριδας ήταν ότι δεν ιδρύθηκαν τον 14ο αι. Πανεπιστήμια. To 1125 απεβίωσε ο Ερρίκος Ε΄, τελευταίος των Σαλίων και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Κορράδος Γ΄ Χοενστάουφεν.
| |||