Αδελαΐδα του Χοενλόε-Λάνγκενμπουργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
 
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Αδελαΐδα''', γερμ. Adelheiad (20 Ιουλίου 1835 - 25 Ιανουαρίου 1900) από τον [[Οίκος του Χόενλοε|Οίκο του Χόενλοε]] ήταν κόρη του πρίγκιπα του Χόενλοε-Λάνγκενμπουργκ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν. Ήταν ανιψιά της Βικτωρίας της Βρετανίας και πεθερά του Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας. Ο Κάρολος ΙΣΤ΄ Γουσταύος της Σουηδίας και ο Φίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας είναι απόγονοί της.
Γραμμή 5 ⟶ 7 :
Ή Αδελαΐδα-Βικτωρία-Αμαλία-Λουίζα-Μαρία-Κωνστάντσα ήταν η δεύτερη κόρη του [[Ερνέστος Α΄ του Χόενλοε-Λάνγκενμπουργκ|Ερνέστου Α΄]] πρίγκιπα του Χόενλοε-Λάνγκενμπουργκ και της [[Φεοντόρα του Λάινινγκεν|Φεοντόρας]], κόρης του [[Έμιχ Κάρολος του Λάινινγκεν|Έμιχ-Καρόλου]] 2ου πρίγκιπα του Χόενλοε-Λάινινγκεν.
 
Η μητέρα της ήταν κόρη, από τον πρώτο γάμο, της [[Βικτώρια της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ|Βικτωρίας]] πριγκίπισσας της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ, η οποία από τον δεύτερο γάμο της είχε αποκτήσει τη [[βασίλισσα Βικτώρια]] της Βρετανίας. Έτσι η Αδελαΐδα ήταν ανιψιά της βασίλισσας.
 
===Πρόταση από τον Ναπολέοντα Γ΄ Βοναπάρτη===
Το 1852, λίγο μετά από την ανακήρυξη του [[Ναπολέων Γ΄|Ναπολέοντα Γ΄]] ως αυτοκράτορα των Γάλλων, ο Βοναπάρτης έκανε πρόταση γάμου στους γονείς της. Λίγο πριν τον είχε απορρίψει η [[Καρόλα της Βάσα|Καρόλα των Σ.Χ.Γκόττορπ]] πριγκίπισσα της Σουηδίας. Αν και δεν την είχε συναντήσει ποτέ, τα πολιτικά οφέλη για τον αυτοκράτορα ήταν πρόδηλα. Θα συγγένευε με δυναστικούς Οίκους της Ευρώπης, ώστε ο Οίκος των Βοναπάρτη να γίνει αξιοσέβαστος και θα μπορούσε να συμμαχήσει με τη Βρετανία, όπου βασίλευε η θεία τής Αδελαΐδας. Επειδή η Αδελαΐδα δεν ήταν επίσημα μέλος της Βρετανικής βασιλικής οικογένειας, ο κίνδυνος τής απόρριψης τής πρότασής του ήταν μικρός. Ο Ναπολέων Γ΄ ίσως ανέμενε η Αδελαΐδα να μεταστραφεί εύκολα στον καθολικισμό.
 
Όμως η πρόταση τρόμαξε τη Βικτώρια και τον σύζυγό της Αλβέρτο, που προτίμησαν να μην δώσουν τόσο βιαστικά νομιμότητα στο πρόσφατο "επαναστατικό" καθεστώς της Γαλλίας, του οποίου η διάρκεια ήταν αμφισβητήσιμη. Δεν θέλησαν να παραδώσουν μία νεαρή συγγενή τους για τις σκοπιμότητες του αυτοκράτορα. Η Αυλή της Βρετανίας κράτησε αυστηρή σιωπή προς τους Χόενλοε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων περί του γάμου, ώστε να μη φανεί πως η βασίλισσα επιθυμούσε ή αποτροπιαζόταν με την προοπτική να κάνει τον Ναπολέοντα Γ΄ σύζυγο της ανιψιάς της.
 
Οι γονείς της ερμήνευσαν ορθά τη σιωπή της Βρετανίας ως αποδοκιμασία και αρνήθηκαν την προσφορά της Γαλλίας, κάτι που φόβισε τη 16ετή Αδελαΐδα. Η άρνηση θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως αίτημα περισσότερων παραχωρήσεων από τους Γάλλους· πριν όμως οι υπουργοί του Ναπολέοντα Γ΄ προσφέρουν και άλλα, ο αυτοκράτορας παραιτήθηκε από την εκζήτηση μίας με βασιλικές συγγένειες συζύγου και ζήτησε την Ευγενία ντε Μοντίχο, κόμισσα της Τέμπα, που πιο πριν είχε ταυτόχρονα ζητήσει να γίνει η ερωμένη του και αυτή το είχε αρνηθεί.
Γραμμή 37 ⟶ 39 :
* "Adelaide of Hohenlohe-Langenburg (1835–1900)". Women in World History: A Biographical Encyclopedia. Gale Research Inc. Archived from the original on 15 November 2018. Retrieved 8 January 2013.(subscription required)
* "Obituary - The Duchess Frederick of Schleswig-Holstein". The Times (36049). London. 26 January 1900. p. 10.
 
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 45 ⟶ 46 :
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Princess Adelheid of Hohenlohe-Langenburg}}
 
[[ΚΑτηγορίαΚατηγορία:Οίκος του Χόενλοε]]
 
[[ΚΑτηγορία:Οίκος του Χόενλοε]]