Σάντα Μαρία δελ Ναράνκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μ διορθ. ορθογραφικού
Γραμμή 17:
Η '''εκκλησία της Αγίας Μαρίας του όρους Ναράνκο''' ([[ισπανικά]]: ''Iglesia de Santa María del Naranco'', αστουριανά: ''Ilesia de Santa María'l Narancu'') είναι ρωμαιοκαθολική [[ρομανική τέχνη|προ-ρωμανική]] εκκλησία αστουριανής αρχιτεκτονικής η οποία βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Ναράνκο, περίπου 3 χιλιόμετρα από το [[Οβιέδο]], βόρεια [[Ισπανία]]. Ο Ραμίρο Α΄ των Αστουριών διέταξε να κατασκευαστεί ως βασιλικό ανάκτορο, τμήμα ενός μεγαλύτερου συμπλέγματος το οποίο περιλάμβανε επίσης την κοντινή εκκλησία του [[Σαν Μιγέλ δε Λίγιο]], 100 μέτρα μακριά. Ολοκληρώθηκε το 848. Τα δομικά χαρακτηριστικά της, όπως η βαρελοειδής οροφή - με εγκάρσια ενισχυτικά στοιχεία που αντιστοιχούν ένα προς ένα με τις εξωτερικές αντιρρίδες, την καθιστούν ξεκάθαρα πρόδρομο της ρωμανικής κατασκευής. Η εξωτερική διακόσμηση, όπως και η χρήση μονοκόμματων [[αψίδα|αψίδων]], τονίζουν την σχεδιασμένη καθετότητα της κατασκευής. Μετατράπηκε σε εκκλησία στο τέλος του 13ου αιώνα.
 
Ο ναός έχει ανακυρηχθείανακηρυχθεί τόπος ιστορικού ενδιαφέροντος το 1895 και [[μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]] το Δεκέμβριο του 1985.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 26:
Οι καινοτομίες του ανακτόρου ενθουσίασαν τους χρονογράφους, οι οποίοι συνεχώς το ανέφεραν με το πέρασμα του χρόνου. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι το Crónica Silense, γραμμένο περίπου το 1015, περίπου 300 χρόνια μετά την κατασκευή του, το οποίο, περιγράφοντας τον Ραμίρο Α΄ των Αστουριών, αναφέρει ότι «έχτισε πολλές κατασκευές, δύο μίλια μακριά από το Οβιέδο, με ψαμμίτη και μάρμαρο σε ένα θολωτό έργο: (...) Επίσης, έχτισε επίσης (...), ένα παλάτι χωρίς ξύλο, αξιοθαύμαστης κατασκευής και θολωτό πάνω και κάτω,...»
 
Αυτό που εντυπωσίαζε του χρονογράφους για τόσους πολλές αιώνες ήταν οι αναλογίες του και τα λεπτά του σχήματα, με πλούσια, ποικίλη διακόσμηση και η εισαγωγή επιμηκών βαρελοειδών θόλων χάρις στις εγκάρσιες αψίδες, επιτρέονταςεπιτρέποντας την στήριξη και εξαλείφοντας την ανάγκη για ξύλινα ταβάνια. Αυτή η λύση, εξελίχθηκε δειλά στην [[Κάμαρα Σάντα]] του [[καθεδρικός του Οβιέδο|καθεδρικού του Σαν Σαλβαδόρ του Οβιέδο]] και ωρίμανσε στη Σάντα Μαρία ντελ Ναράνκο.
 
== Περιγραφή ==
Το παλάτι, με ορθογώνιο σχήμα, έχει δύο ορόφοςορόφους. Το κάτω επίπεδο, ή κρύπτη, αρκετά χαμηλό, διαθέτει ένα κεντρικό θάλαμο και άλλου δύο σε κάθε πλευρά. Ο πάνω όροφος είναι προσβάσιμος μέσω μίας διπλής εξωτερικής σκάλας, η οποία εφάπτεται στην πρόσοψη και οδηγεί σε μία πανομιότυπη διάταξη με τον κάτω όροφο: μια κεντρική αίθουσα ή αίθουσα των ευγενών με έξι τυφλές ημικυκλικές αψίδες κατά μήκος των τοίχων, που υποστηρίζεται από κολώνες κτισμένες μέσα στους τοίχους και ένα μικρότερο θάλαμο σε κάθε άκρη. Αυτοί ήταν προσβάσιμοι μέσω τριών αψίδων, παρομοίων με αυτές στους τοίχους.
 
Η Σάντα Μαρία ντελ Ναράνκο αντιπροσωπεύει ένα βήμα μπροστά όσον αφορά τη διάκοσμησηδιακόσμηση, εμπλουτίζοντας τα συνηθισμένα σχέδια με στοιχεία από την αρχιτεκτονική, χρυσοχοΐα και υφαντικές τέχνες. Η πλούσια διάκοσμησηδιακόσμηση επικεντρώνεται στην αίθουσα και τους θαλάμους του πάνω ορόφου, όπου αξίζει να παρατηρθούν τα κυβικά-πρισματικά κιονόκρανα (βυζαντινής επιρροής), διακοσμημένα με ανάγλυφα πλαισιωμένα με σχοινί (από την τοπική παράδοση) σε τραπεζοειδή ή τριγωνικά σχέδια, μέσα στα οποία ήταν φιλοτεχνημένες μορφές ζώων και ανθρώπων. Αυτό το είδος των μοτίβων επαναλαμβάνεται σε δίσκους στα κεντρικά μενταγιόν, τα οποία βρίσκονται πάνω από τις τυφλές αψίδες. Τα 32 μενταγιόν που βρίσκονται σε όλο το κτίριο είναι ίδιου μεγέθους και σχήματος και διάφερουνδιαφέρουν όσον αφορά τα διακοσμητικά σχέδια και τις εσωτερικές μορφές (τετράποδα, πουλιά, τσαμπιά σταφυλιών, φανταστικά ζώα), τα οποία κληρονομήθηκαν από την περίοδο των Βησιγότθων, και τα οποία με τη σειρά τους προέρχονται από τη βυζαντινή παράδοση.
 
Τα μενταγιόν έχουν διακοσμητικές ζώνες από πάνω τους, πάλι πλαισιωμένες από σκοινί, μέσα στις οποίες έχουν λαξευτηκέλαξεύτηκε και τοποθετηθεί συμμετρικά τέσσερις μόρφες: οι δύο πάνω μεταφέρουν φορτία στα χέρια τους και οι δύο κάτω αναπαριστούν τους στρατιώτες πάνω στην ράχη αλόγων να κρατούν σπαθιά. Αυτές οι μορφές φαίνεται ότι έχουν συμβολική έννοια: οι πολεμιστές οι οποίοι υπερασπίζονται και υπσοτηρίζουνυποστηρίζουν τους ανθρώπους της προσευχής, ή εναλλακτικά, τις βασιλικές και εκκλησιαστικές αρχές να αλληλοσυμπληρώνονται.
 
Η Σάντα Μαρία ντελ Ναράνκο παρουσιάζει μεταξύ άλλων, εξίσου όμορφα και σημαντικά γλυπτά στοιχεία: για πρώτη φόρα, ο ελληνικός [[σταυρός]] εμφανίζεται σκαλισμένος ως έμβλημα της Αστουριανής μοναρχίας, και την ίδια στιγμή το προστάτευε απ'όλα τα κακά, κάτι το οποίο ήταν συνηθισμένο στην λαϊκή αρχιτεκτονική των πόλεων και των χωριών. Άλλα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως τα κιονόκρανα εμπνευσμένα από τον κορινθιακό ρυθμό στα παράθυρα των πλευρικών θαλάμων ή στην αγία τράπεδατράπεζα στον ανατολικό θάλαμο (που προέρχεται από τη γειτονική εκκλησία του Σαν Μιγέλ δε Λίγιο), καθιστούν αυτό το παλάτι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά προ-ρωμανικά κτίρια, μία μοναδικότητα που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι είναι το μόνο ανακτορικό σύμπλεγμα το όποιο διατηρείται μέχρι σήμερα με κατασκευές αυλής τόσο Βησιγοτθικές όσο και Καρολίνιες.
 
Η εκκλησία της Σάντα Μαρία είναι ανόμοια με οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα γνωρίζουμε. Είναι ένας ρωμαϊκός τετράστυλος αμφιπρόστηλοςαμφιπρόστυλος ναός, αν αυτοί οι όροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε χριστιανικό κτίριο. Μέχρι στιγμής, η αγία Τράπεζα τοποθετήθηκε αρχικά σε μία από τις πύλες και πιθανότατα η προσευχή γινόταν σε ανοικτό χώρο. Η μεγάλη διαφορά φαίνεται ότι ήταν η παρουσία μιας πλάγιας εισόδου και κάποιοι από τους κοινονούντες τουλάχιστον πρέπει να μπορούσαν να εισέρχονται στο εσωτερικό.
 
== Παραπομπές ==