Κωνσταντίνος φον Οικονόμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκες από την πληρέστατη πολωνική σελίδα
Εισαγωγή δομής κ πληροφοριών από την πολωνική σελίδα
Γραμμή 4:
 
== Βιογραφία ==
 
=== Πρώιμα χρόνια και σπουδές ===
Γεννήθηκε στη [[Βραΐλα]] της [[Ρουμανία]]ς το 1876, γιος του Ιωάννη Οικονόμου(1834-1921) και της Ελένης Μουράτη(1848-1923), που παντρεύτηκαν το 1866 στη Βουδαπέστη<ref name=":2" />. Ο πατέρας του καταγόταν από οικογένεια μεγαλογαιοκτημόνων της Θεσσαλίας κι η μητέρα του από εύπορη οικογένεια ελλήνων της Μακεδονίας, συγκεκριμένα από την [[Έδεσσα]], που είχαν εγκατασταθεί στη Βουδαπέστη<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.deutsche-biographie.de/gnd118687751.html#ndbcontent|title=Βιογραφία του Κωνσταντίνου φον Οικονόμου|last=|first=|ημερομηνία=|website=Deutsche Biographie|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>. Η οικογένεια είχε οκτώ παιδιά απ' τα οποία ο Κωνσταντίνος ήταν το πέμπτο. Ένα χρόνο μετά τη γέννησή του η οικογένεια μετεγκαταστάθηκε στην [[Τεργέστη]], σημαντικό κέντρο εμπορίου και έδρα πολλών Ελλήνων, που τότε ανήκε στην [[Αυστροουγγαρία]]<ref name=":0" />. Η μητέρα του τον μεγάλωσε σαν ορθόδοξο χριστιανό. Ήταν καλός μαθητής και αθλητής στο Deutsches Gymnasium (γερμανικό γυμνάσιο) κι εκτός από ελληνικά, στο διεθνές περιβάλλον της Τεργέστης έμαθε από μικρός ξένες γλώσσες, γερμανικά, ιταλικά και γαλλικά<ref>{{Cite book|title=Die Formazione Intellettuale e Scientifica von Constantin von Economo|first=L.|last=Premuda|publisher=Rassegn . "Stud Psichiatr". 6|isbn=|year=1977|location=Trieste|page=1327|quote=}}</ref>.
 
Στα 14 του έπεσε στα χέρια του το βιβλίο ''Genio e follia'' (1864) του Cesare Lombroso, που του ενέπνευσε την αγάπη για την Ιατρική αλλά και την επιθυμία να τη σπουδάσει. Στα 17 του, το 1893, πήγε στη [[Βιέννη]] ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του για να σπουδάσει Μηχανική στο Πολυτεχνείο της πόλης, αλλά σε δυο χρόνια με δική του πρωτοβουλία άλλαξε κατεύθυνση κι ακολούθησε τελικά την [[Ιατρική]]<ref name=":1">{{Cite book|title=Constantin Freiherr von Economo|first=K.|last=Economo|publisher=Mayer & Co|isbn=|year=1932|location=Wien|page=82|quote=}}</ref>. Η πρώτη του επιστημονική δημοσίευση το 1899 ονομαζόταν ''Περί της ανάπτυξης της υπόφυσης των πτηνών'' (''Zur Entwicklung der Vogelhypophyse)''. Από το 1900 ως το 1903 εργάστηκε ως βοηθός του ονομαστού καθηγητή Ιατρικής Sigmund Exner και το 1901 απέκτησε το διδακτορικό του<ref name=":1" />.
 
Κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών του από τις σπουδές ταξίδεψε το 1898-1899 για αρκετούς μήνες με τον αδερφό του Δημήτριο στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδία, χάρη και στην οικονομική δυνατότητα που τους εξασφάλιζε η εμπορική δραστηριότητα του πατέρα τους Ιωάννη.
Ακολούθησε διεθνείς σπουδές, ταξιδεύοντας το 1904 και 1905 σε [[Παρίσι]], [[Νανσύ]], [[Στρασβούργο]] και [[Μόναχο]] κοντά σε διακριμένους νευρολόγους, ιστολόγους και ψυχιάτρους, αποσπώντας άριστες κριτικές και συγγράφοντας επιστημονικά άρθρα. Εργάστηκε για μικρό διάστημα στο Βερολίνο σε ψυχιατρική κλινική υπό την εποπτεία του ονομαστού νευρολόγου Theodor Ziehen. Έπειτα επέστρεψε στη Βιέννη κι εργάστηκε στην κλινική Ψυχιατρικής και Νευρολογίας του Julius Wagner-Jauregg στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης (Allgemeines Krankenhaus)<ref name=":1" />.
 
Ακολούθησε έπειτα διεθνείς σπουδές, ταξιδεύοντας το 1904 και 1905 σε [[Παρίσι]], [[Νανσύ]], [[Στρασβούργο]] και [[Μόναχο]] κοντά σε διακριμένους νευρολόγους, ιστολόγους και ψυχιάτρους, αποσπώντας άριστες κριτικές και συγγράφοντας επιστημονικά άρθρα.
 
=== Καριέρα στη Νευρολογία και Ψυχιατρική ===
ΑκολούθησεΕργάστηκε διεθνείςαρχικά σπουδές,για ταξιδεύονταςμικρό διάστημα το 1904 και 1905 σε [[Παρίσι]], [[Νανσύ]], [[Στρασβούργο]] και [[Μόναχο]] κοντά σε διακριμένους νευρολόγους, ιστολόγους και ψυχιάτρους, αποσπώντας άριστες κριτικές και συγγράφοντας επιστημονικά άρθρα. Εργάστηκε για μικρό διάστημα στο Βερολίνο σε ψυχιατρική κλινική υπό την εποπτεία του ονομαστού νευρολόγου Theodor Ziehen. Έπειτα επέστρεψε στη Βιέννη κι εργάστηκε στην κλινική Ψυχιατρικής και Νευρολογίας του Julius Wagner-Jauregg στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης (Allgemeines Krankenhaus)<ref name=":1" />.
 
Το 1906 η οικογένειά του απέκτησε τίτλους ευγενείας από τον [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ Α']] της Αυστροουγγαρίας κι ο ίδιος τον τίτλο του Βαρώνου (Freiherr).<ref name=":0" /> To 1913 τού απονεμήθηκε η έδρα του καθηγητή στην κλινική Ψυχιατρικής και Νευρολογίας.
 
=== Αεροναυπηγική και πιλότος στον πόλεμο ===
Από το 1907 ανέπτυξε ενδιαφέρον και τελικά μεγάλη αγάπη για την αεροναυπηγική. Αρχικά με μπαλόνια ζεστού αέρα κι έπειτα με τα πρώτα μονοθέσια ελικοφόρα, απέκτησε το 1912 ως πρώτος Αυστριακός διεθνές δίπλωμα πιλότου<ref name=":1" />. Από το 1910 ως το 1926 ήταν πρόεδρος της Αερολέσχης Αυστρίας και πρόεδρος της επιτροπής αεροναυτιλίας (Luftfahrtsbehörde)του αυστριακού υπουργείου Μεταφορών και Συγκοινωνιών (Ministerium für Verkehr und Transport). Το ξέσπασμα του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιου Πολέμου]] διέκοψε τα σχέδιά του και του ζητήθηκε να υπηρετήσει στο μέτωπο, πρώτα για αναγνωριστικές πτήσεις στο ανατολικό μέτωπο εναντίον των Ρώσων, κι έπειτα το 1916 στο νότιο (Südtiroler Front) κατά των Ιταλών. Το ίδιο έτος όμως, μετά από παρέμβαση των γονιών του, επέστρεψε στη Βιέννη, όπου ανέλαβε τη θεραπεία βαριά τραυματισμένων στο κεφάλι ως στρατιωτικός γιατρός. Για πρώτη φορά εξέτασε ασθενείς με μία σπάνια εγκεφαλική φλεγμονή, που ονόμασε ληθαργική εγκεφαλίτιδα κι έκανε διεξοδικές έρευνες<ref name=":1" />. Οι λεπτομερείς, ακριβείς περιγραφές που δημοσίευσε προκάλεσαν αίσθηση και τον έκαναν ευρύτερα γνωστό ανάμεσα στους συναδέλφους του διεθνώς.
 
=== Γάμος και δεσμοί με την ελληνική ομογένεια ===
Το 1919 μετά τον πόλεμο στις 10 Ιουνίου, νυμφεύθηκε στον καθεδρικό του Αγ.Στεφάνου την κόρη στρατηγού και πριγκίπισσα Karoline von Schönburg-Hartenstein<ref name=":1" />. Δεν απέκτησαν παιδιά. Ο Κωνσταντίνος παρέμεινε στη ζωή του μέλος της ορθόδοξης ελληνικής κοινότητας της Αγίας Τριάδος της Βιέννης, ειδικά την εποχή του Έξαρχου Κεντρώας Ευρώπης [[Γερμανός Καραβαγγέλης|Γερμανού Καραβαγγέλη]] και του αρχιμανδρίτη από την Κρήτη [[Αγαθάγγελος Ξηρουχάκης|Αγαθάγγελου Ξηρουχάκη]]. Συνάδελφός του στις έρευνες στην κλινική από το 1919 υπήρξε και ο νεαρός [[Γεώργιος Ν. Κοσκινάς]] από το [[Γεράκι Λακωνίας]], που έμελλε να εξελιχθεί σε εξαιρετικό νευρολόγο. Σύμφωνα με μαρτυρία της συζύγου του, στο γραφείο του έβρισκε κανείς πάντα την ''[[Οδύσσεια]]'', την [[Καινή Διαθήκη]] και το ''[[Φάουστ]]''<ref name=":2" />
 
=== Αποκορύφωμα της καριέρας του ===
Δημοσίευσε τα επόμενα χρόνια συνολικά περί τα 150 επιστημονικά άρθρα και βιβλία σε θέματα νευρολογίας, ψυχιατρικής, εγκεφαλικής δομής και θεραπείας ασθενών με νευρολογικές παθήσεις.<ref name=":2">{{Cite book|title=The signalling contributions of Constantin von Economo to basic clinical and evolutionary neuroscience|first=L. C.|last=Triarhou|publisher=Brain Research Bulletin|isbn=|year=2006|location=London|page=223–243|quote=}}</ref> Συνέβαλε στην ανακάλυψη, ονοματοδοσία, κατανόηση και θεραπεία τους, ειδικά στην ληθαργική εγκεφαλίτιδα (ασθένεια που σκότωσε πολλούς ως το 1927 αλλά δεν έχει δώσει ασθενείς από το 1940) και την ακριβή χαρτογράφηση σε κύτταρα του εγκεφαλικού φλοιού(cortex), κάτι που έφερε επανάσταση στις δυνατότητες των γιατρών της εποχής.<ref name=":2" />
 
Το 1928 του προτάθηκε η διεύθυνση της κλινικής Ψυχιατρικής και Νευρολογίας, αφου συνταξιοδοτούνταν ο 70χρονος μέντοράς του Wagner-Jauregg, αλλά ο φον Οικονόμου αρνήθηκε, διότι δεν ήθελε η εργασία του να μετατραπεί σε διοικητική, γραφειοκρατική καθημερινότητα.
Το Μάιο του 1931 διορίστηκε διεθυντής του τμήματος εγκεφαλικής έρευνας, που άνοιξε ειδικά γι' αυτόν η κλινική Ψυχιατρικής. Δεν του ήταν όμως γραφτό να την διοικήσει για πάνω από πέντε μήνες. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έχασε τη ζωή του μετά από καρδιακή προσβολή<ref>{{Cite web|url=http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?apm=0&aid=nzg&datum=19311022&seite=3|title=Die Neue Zeitung, 22. Oktober 1931, S. 3|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας 22 Οκτωβρίου 1931|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>, αφήνοντας ανολοκλήρωτο ένα μνημειώδες επιστημονικό έργο.
 
Το ίδιο έτος τιμήθηκε από την Ακαδημία Επιστημών της Αθήνας<ref>{{Cite book|title=Festive session of the Academy of Athens for 25 March|first=S.|last=Menardos|publisher=Proc Acad|isbn=|year=1928|location=Athens|page=280–282|quote=}}</ref>. To 1929 επισκέφτηκε τις ΗΠΑ και τη Βοστώνη και παραβρέθηκε σε επιστημονικό συνέδριο νευροχειρουργικής με τον Harvey Cushing και στις 3 Δεκεμβρίου παρουσίασε στην ιατρική κοινότητα Society of Physicians and Surgeons der Columbia University ένα σύγγραμα σχετικά με τις νευρολογικές έρευνές του.
 
Το Μάιο του 1931 διορίστηκε διεθυντής του τμήματος εγκεφαλικής έρευνας, που άνοιξε ειδικά γι' αυτόν η κλινική Ψυχιατρικής.
 
=== Θάνατος και τιμές από την Αυστρία και διεθνώς ===
Το Μάιο του 1931 διορίστηκε διεθυντής του τμήματος εγκεφαλικής έρευνας, που άνοιξε ειδικά γι' αυτόν η κλινική Ψυχιατρικής. Δεν του ήταν όμως γραφτό να την διοικήσει το τμήμα αυτό της κλινικής για πάνω από πέντε μήνες. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έχασε τη ζωή του απροσδόκητα μετά από καρδιακή προσβολή<ref>{{Cite web|url=http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?apm=0&aid=nzg&datum=19311022&seite=3|title=Die Neue Zeitung, 22. Oktober 1931, S. 3|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας 22 Οκτωβρίου 1931|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>, αφήνοντας ανολοκλήρωτο ένα μνημειώδες επιστημονικό έργο.
 
Ετάφη το 1932 και προς τιμήν του μετονομάστηκε δρόμος στο 10ο δημοτικό διαμέρισμα της Βιέννης(Favoriten) που ονομάζεται μέχρι σήμερα ''Economogasse''. Το 1976, 100 χρόνια από τη γέννησή του, τιμήθηκε με αυστριακό γραμματόσημο<ref>{{Cite web|url=https://jnnp.bmj.com/content/73/1/81|title=Journal of Neurology, Neurosurgery and Phychiatry|last=Haas|first=L F|ημερομηνία=2002|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> ενώ από το 1966 μία προτομή του κοσμεί την επιβλητική αίθουσα ''"Arkadenhof"'' του Πανεπιστημίου της πόλης University of Vienna<ref>{{Cite book|title=Constantin von Economo. The Man and the Scientist|first=Van Bogaert, L.|last=Théodoridès, J.|publisher=Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften|isbn=3-7001-0284-4|year=1979|location=Vienna|page=121|quote=}}</ref>.
 
Προτάθηκε τρεις φορές για το Νόμπελ Ιατρικής σχετικέ με εργασίες του στη Νευρολογία κι εγκεφαλική έρευνα: Το 1926 από τον A. Κούση, καθηγητή ιστορίας της Ιατρικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1930 από το Henry Marcus , καθηγητή Νευρολογίας στο Karolinska Institut της Σουηδίας και το 1932 μετά θάνατον, απο κοινού με τον Harvey Cushing από τον Friedrich von Müller , καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.<ref>{{Cite web|url=http://www.nobelprize.org/nomination/medicine/nomination.php?string=Constantin+von+Economo&action=simplesearch&submit.x=22&submit.y=10|title=The Nomination Database for the
Nobel Prize in Physiology or Medicine, 1901-1953|last=|first=|ημερομηνία=|website=Nomination Database - Physiology or Medicine". Nobelprize.org. Nobel Media AB 2014. Web. 19 Mar 2015|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Παραπομπές ==