Τζουζέπε Βέρντι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ μ. επιμέλεια |
||
Γραμμή 3:
==Τα πρώτα χρόνια, η γρήγορη ανέλιξη και η οικογενειακή τραγωδία==
Γεννήθηκε στη Ρονκόλα της τότε [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία|Γαλλικής Αυτοκρατορίας]], ένα χωριό κοντά στο [[Μπουσσέτο]] της [[Ιταλία
==Η επιστροφή==
Παρά ταύτα το 1840 παρουσιάστηκε η κωμική όπερα ''Μια μέρα βασιλείας'', η οποία όμως σημείωσε αποτυχία. Στενοχωρημένος ο Βέρντι αποσύρθηκε στο σπίτι του στο [[Μιλάνο]]. Έτσι δύο χρόνια μετά, με τον θρίαμβο της τέχνης πάνω στον πόνο του, το 1842, αποδέχθηκε την πρόταση να ξαναρχίσει να γράφει όπερες για τη Σκάλα του Μιλάνου και η όπερά του ''[[Ναμπούκο]]'' (= ''Ναβουχοδονόσωρ'') απέσπασε πολύ καλές κριτικές και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Από τότε ο Βέρντι αφοσιώθηκε στη σύνθεση όπερας. Ήταν η αρχή μιας θριαμβευτικής σταδιοδρομίας που συνδέθηκε πολύ στενά με τις προσπάθειες για την πολιτική ένωση (''Risorgimento'') της Ιταλίας. Μια τάση που ο ίδιος ο Βέρντι ενεθάρρυνε με τη θεματολογία των έργων του, τα οποία,
==Η αναγνώριση εκτός Ιταλίας==
Γραμμή 12:
==Τα τελευταία έργα και το τέλος==
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, η γνωριμία του με τον κατά πολύ νεότερό του ποιητή και συνθέτη [[Αρίγκο Μπόιτο]] ανανέωσε το ενδιαφέρον του Βέρντι για την όπερα. Το 1887 παρουσιάστηκε ο ''[[Οθέλος (Βέρντι)|Οθέλλος]]'' και τέλος το 1893 ο ''Φάλσταφ'' και τα δύο σε λιμπρέτα του Μπόιτο βασισμένα σε έργα του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ|Σαίξπηρ]]. Ο Βέρντι πέθανε στις 27 Ιανουαρίου του 1901 ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε. Σε ηλικία 74 χρόνων συνέθεσε την τελευταία του όπερα, τον Φάλσταφ, που είναι βασισμένη σε ένα θέμα παρμένο από τον Σαίξπηρ. Η όπερα αυτή είναι η μόνη ''κωμική'' όπερα που έγραψε και θεωρείται ως ένα από τα πιο ώριμα έργα του. Στην όπερα Φάλσταφ η ορχήστρα χρησιμοποιείται με έναν ασυνήθιστο τρόπο, ο οποίος είναι πολύ απλός και θυμίζει μουσική δωματίου.
Εκτός από τις 26 [[όπερα|όπερες]] ο Βέρντι έγραψε και [[εκκλησιαστική μουσική]]. Κορυφαίο έργο του σε αυτό τον τομέα είναι το ''Ρέκβιεμ''<ref>http://el.wikisource.org/wiki/Ρέκβιεμ_(απόδοση_στα_ελληνικά)</ref> (1874), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ''Τέσσερα ιερά κομμάτια'' (1898). Επίσης έγραψε αρκετές ''ρομάνς'' και ένα κουαρτέτο για έγχορδα σε μι ελάσσονα (1873).
Γραμμή 19:
== Όπερες ==
*''Oberto'',
*''Un giorno di regno'' (''Μια μέρα βασιλιάς''), 1840
*''Nabucco'' (''[[Ναμπούκο]]''), 1842
Γραμμή 37:
*''Rigoletto'' (''[[Ριγκολέττο]]''), 1851
*''Il trovatore'' (''[[Τροβατόρε]]'' = «Ο τροβαδούρος»), 1853
*''La traviata''
*''I vespri siciliani''
*''Simon Boccanegra'' (''[[Σιμόν Μποκανέγκρα]]''), 1857
*''Aroldo''
*''Un ballo in maschera''
*''La forza del destino''
*''Don Carlos'' (''[[Δον Κάρλος]]''), 1867
*''Aida'' (''[[Αΐντα]]''), 1871
|