Λεμουρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Παραπομπές: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού" |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|30|01|2011}}{{
| name = Λεμουρία
| colour = #C0C0C0
Γραμμή 9 ⟶ 8 :
}}
[[Αρχείο:Kumari Kandam map.png|thumb|Φανταστική θέση της Λεμουρίας]]
Η '''Λεμουρία''' είναι ένας φανταστικός [[ισθμός]], που υποτίθεται ότι βρισκόταν μεταξύ της σημερινής [[Ινδία|Ινδίας]] και της [[Μαδαγασκάρη|Μαδαγασκάρης]]. Το όνομα της το έδωσε το 1864 ο γεωλόγος [[Φίλιπ Σκλάτερ]]. Προγενέστεροι επιστήμονες, όπως ο βιολόγος [[Ερνστ Χέκελ]], ο γεωλόγος
== Ιστορικές αναδρομές ==
Σχεδόν κάθε μύθος έχει τις ρίζες του στην αμάθεια και στην άγνοια του ανθρώπου ως προς το περιβάλλον και τους νόμους του. Θα μπορούσε ο μύθος της Λεμούριας να ξεφύγει από αυτό το βασικό μοτίβο, όταν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές εισήλθαν για πρώτη φορά στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό περίμεναν να βρουν μια μεγάλη ήπειρο, κάπου στα δυτικά της Νότιας Αμερικής. Αν και η εν λόγω ανακάλυψη καθυστερούσε, η πεποίθηση για την ύπαρξη της άγνωστης ηπείρου ήταν τόσο θεμελιωμένη, με αποτέλεσμα αρκετοί χαρτογράφοι να τοποθετούν στους παγκόσμιους χάρτες μια ακαθόριστων διαστάσεων ήπειρο στη μέση του [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικού]], την οποία ονόμασαν Terra Australis Incognita ή αλλιώς « η μεγάλη άγνωστη ήπειρος του Νότου ».
Η πρώτη αναφορά για την νέα ήπειρο εμφανίστηκε αρχικά στις εργασίες του
Ο όρος ήπειρος της Λεμούριας προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο ζωολόγο και γεωλόγο Φίλιπ Σλέιτερ (Philip L. Schlater) το 1864 ο οποίος προσπαθώντας να βρει απάντηση στο ερώτημα πως είναι δυνατόν το ίδιο είδος του ζώου ''lemur'' να συναντάται στη νήσο Μαδαγασκάρη, αλλά και στην Αφρική, στην Ινδία και στην Ινδονησία αφού οι ''lemur'' δεν μπορούν να πετάξουν, ούτε να κολυμπήσουν ενώ τους χωρίζουν τεράστιες εκτάσεις νερού;▼
Ακόμα πιο πέρα προχώρησε ο Γερμανός βιολόγος Ερνστ Χένρικ Χέκελ (Ernst Haeckel) ο οποίος πρότεινε ότι η Λεμούρια είναι η κοιτίδα του ανθρώπινου είδους.▼
Αρκετοί μυθολόγοι και απακρυφιστές ενσωμάτωσαν τη Λεμούρια μέσα στα έργα τους. Ένας εξ αυτών ο Σκωτσέζος Λιούις Σπένς (Lewis Spence), ο οποίος στην προσπάθεια του να στηρίξει την ύπαρξη της Λεμούριας έκανε έκκληση στη κοινή λογική δηλώνοντας ότι τα νησιωτικά συγκροτήματα της Ωκεανίας δηλώνουν εμμέσως πλην σαφής την ύπαρξη μιας μεγάλης χερσαίας έκτασης στην τεράστια αυτή περιοχή.▼
▲Ο όρος ήπειρος της Λεμούριας προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο ζωολόγο και γεωλόγο [[Φίλιπ Σλέιτερ
Επίσης η Γιελένα Μπλαβάτσκυ, κατά την δεκαετία του 1880, ισχυρίστηκε ότι είχε μελετήσει ένα αρχαίο κείμενο παλαιότερο ακόμα και της Ατλαντίδος, με την ονομασία Book of Dzyan. Η Γιελένα Μπλαβάτσκυ πίστευε ότι η Λεμούρια κατοικήθηκε από την 3η Ριζική Φυλή τα ανθρωπότητας και περιγράφει τους Λεμουριανούς πανύψηλους, μελαψούς, ερμαφρόδιτους, με 4 χέρια και μερικοί διέθεταν ένα 3ο οφθαλμό στο οπίσθιο μέρος της κεφαλής τους. Επιπλέον είχαν περίεργους πόδες με κλειδώσεις που τους επέτρεπαν να περπατούν εξίσου καλά εμπρός και πίσω. Οι οφθαλμοί τους βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους και έτσι μπορούσαν να βλέπουν και πλάγια. Επίσης, είχαν εκπληκτικές ψυχικές και τηλεπαθητικές ικανότητες. Σύμφωνα με την θεωρία της Μπλαβάτσκυ οι Λεμουριανοί μετά την καταστροφή της ηπείρους τους μετανάστευσαν στην Ατλαντίδα και εκεί εξελίχθηκαν στην 4η Φυλή της ανθρωπότητας. ▼
Η ήπειρος της Λεμούριας λέγεται ότι εκτείνονται σε ολόκληρο το νότιο Ημισφαίριο. Μετά την καταστροφή της πιθανότητας από έκρηξη ηφαιστείου, το μεγαλύτερο τμήμα της βυθίστηκε ενώ άλλα τμήματα παρέμειναν και είναι η σημερινή Μαδαγασκάρη, Αυστραλία και η νήσος του Πάσχα.▼
Ανάμεσα στα άλλα ισχυρίστηκε ότι κατείχε στοιχεία που αποδείκνυαν την ύπαρξη κατά το παρελθόν μιας χαμένης ηπείρου, της Μου, η οποία βρισκόταν στον Ειρηνικό Ωκεανό με επίκεντρο νότια του Ισημερινού, ενώ είχε μήκος 6.000 μίλια από την Ανατολή ως την Δύση και 3.000 μίλια από τον Βορρά προς τον Νότο, είχε 64.000.000 κατοίκους και ο πολιτισμός τους άνθισε 50.000 χρόνια πριν. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι κατάφερε να διαβάσει μια αρχαία νεκρή γλώσσα ( η οποία ομιλείτε από τρία άτομα στον κόσμο ) γραμμένη σε λίθινες πλάκες στην Ινδία, τις οποίες είχε δείξει εμπιστευτικά ένας Ινδός ιερέας.▼
Κατά τον J. Churchward σ’ αυτήν τη πανέμορφη ήπειρο ζούσε ένας λαός που αποίκισε τον πλανήτη και στη συνέχεια φοβεροί σεισμοί αφάνισαν την ήπειρο που βυθίστηκε πριν 12.000 χρόνια μέσα σε μια λαίλαπα φωτιάς και νερού. Οι κάτοικοι της Λεμούριας αποίκησαν όλο τον πλανήτη και ανάμεσα στις αποικίες τους ήταν οι μεγάλοι πολιτισμοί των Ελλήνων, των Χαλδαίων, των Αιγυπτίων, των Βαβυλώνιων και των Περσών, ενώ αποικία θεωρείται η χαμένη Ατλαντίδα.▼
Το τέλος όμως του επίγειου παραδείσου ήταν εφιαλτικό, αλλεπάλληλοι σεισμοί και ηφαιστειακές εκρήξεις κατέστρεψαν αρκετά από τα μεγάλα πολιτισμικά και εμπορικά κέντρα της Μου. Όμως οι κάτοικοι της Λεμούριας δεν το έβαλαν κάτω, συνέχισαν και σε λίγες δεκαετίες η ζωή τους επανήλθε στους περισσότερους ρυθμούς της. Όμως η φύση επανήλθε με περισσότερο μένος και σφοδρότητα με στόχο για ακόμα μια φορά την ήπειρο της Μου. Ο ουρανός σκοτείνιασε και η γη τρανταζόταν με αυξημένη ισχύ. Τα ποτάμια πλημμύρισαν και η ήπειρος πνιγόταν αργά και εφιαλτικά κάτω από το νερό. Το έδαφος άρχισε να βυθίζετε ενώ η θάλασσα εισερχόταν με βία στις παραλιακές πόλεις της Λεμούριας θερίζοντας στο πέρασμά της τις ανθρώπινες ζωές των κατοίκων της. Ηφαίστεια βροντούσαν και καυτή λάβα ξεχείλιζε από τις κορυφές των πύρινων βουνών. Όμως ο εφιάλτης δεν τελείωσε ποτέ, ολόκληρη η Μου καταστράφηκε και βυθίστηκε αφήνοντας πίσω τεράστιους ηφαιστειακούς κώνους, τα σημερινά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού. Οι περισσότεροι κάτοικοι συνάντησαν τον θάνατο ενώ οι λιγοστοί που επιβίωσαν ήταν αυτοί που διέμεναν κοντά στους ηφαιστειογενείς κώνους. Πλέον, δίχως πόρους, εργαλεία και καμία πηγή τροφής, στράφηκαν στον κανιβαλισμό και σημαίνοντας την έναρξη ενός εμφύλιου πολέμου.▼
▲Ακόμα πιο πέρα προχώρησε ο Γερμανός βιολόγος [[Ερνστ Χένρικ Χέκελ
Πολλοί θεωρούν ότι το νησί του Πάσχα ήταν μέρος της Λεμούριας. Οι εκατοντάδες της κολοσσιαίων αγαλμάτων και της γραπτής γλώσσας δείχνουν έναν προηγμένο πολιτισμό. Οι μύθοι του Πάσχα μιλούν για τη Hiva που βυθίστηκε κάτω από τα κύματα και οι άνθρωποι της τράπηκαν σε φυγή. Οι κάτοικοι της Σαμόα αποκαλούν μια παρόμοια θέση Μπουλουτού. Στην Μπουλουτού οι άνθρωποι θα μπορούσαν να περπατήσουν μέσα από τα δέντρα, τα σπίτια και από αλλά φυσικά αντικείμενα χωρίς οποιαδήποτε αντίσταση. Οι Μαοροί της Νέας Ζηλανδίας μιλούν ακόμα για το ότι είχαν φτάσει εκεί πριν από πολύ καιρό από ένα βυθισμένο νησί αποκαλούμενο Χαβαϊκί σε μια απέραντη ορεινή ξηρά στην άλλη πλευρά του Ωκεανού. Η ανακάλυψη του ανθρωποειδούς Hobbit Flores τον Οκτώβριο του 2004, δυο μήνες πριν το [[τσουνάμι]] και τους σεισμούς μήπως συνδέετε με τη Λεμούρια; ▼
Τα ιερά σύμβολα της Μου μιλούν για την απόκρυφη προέλευση των αρχαίων και σύγχρονων θρησκειών. Όλες οι θρησκείες έχουν μια κοινή προέλευση στις ιερές εμπνευσμένες γραφές της Μου. Οι υπερήλικες σοφοί της Λεμούριας, γνωστοί ως δέκατο τρίτο σχολείο, μετακίνησαν την έδρα τους πριν τον κατακλυσμό προς το ακατοίκητο οροπέδιο της κεντρικής Ασίας, το Θιβέτ. Εδώ καθιέρωσαν σύμφωνα με τους διάφορους ισχυρισμούς μια βιβλιοθήκη και σχολή γνωστή ως μεγάλη λευκά αδελφότητα. ▼
▲Αρκετοί [[Μυθολογία|μυθολόγοι]] και
▲Επίσης η [[Ελένα Μπλαβάτσκυ|Γιελένα Μπλαβάτσκυ]], κατά την δεκαετία του 1880, ισχυρίστηκε ότι είχε μελετήσει ένα αρχαίο κείμενο παλαιότερο ακόμα και της Ατλαντίδος, με την ονομασία Book of Dzyan. Η
== Τοποθεσία ==
▲Η ήπειρος της Λεμούριας λέγεται ότι
▲Το 1926 ο Αμερικανός αγγλοσαξονικής καταγωγής ταγματάρχης [[Τζέιμς Τσέρτσγουορντ]], αυτοαποκαλούμενος ερευνητής, δημοσίευσε το πρώτο από μια σειρά βιβλίων για την θρυλική Μυ, τα οποία είχαν εξαιρετική απήχηση κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Ανάμεσα στα άλλα ισχυρίστηκε ότι κατείχε στοιχεία που αποδείκνυαν την ύπαρξη κατά το παρελθόν μιας χαμένης ηπείρου, της Μου, η οποία βρισκόταν στον Ειρηνικό Ωκεανό με επίκεντρο νότια του Ισημερινού, ενώ είχε μήκος 6.000 μίλια από την Ανατολή ως την Δύση και 3.000 μίλια από τον Βορρά προς τον Νότο, είχε 64.000.000 κατοίκους και ο πολιτισμός τους άνθισε 50.000 χρόνια πριν. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι κατάφερε να διαβάσει μια αρχαία νεκρή γλώσσα ( η οποία
▲Κατά τον
▲
▲Πολλοί θεωρούν ότι το νησί του Πάσχα ήταν μέρος της Λεμούριας. Οι εκατοντάδες
▲Η Λεμούρια πιστεύεται επίσης ότι δεν είναι άλλη από τον [[Κήπος της Εδέμ|κήπο της Εδέμ]], η οποία είχε μια περίπλοκη κυβέρνηση, έναν μεγάλο πολιτισμό και προηγμένη τεχνολογία. Οι ψυχικές δυνατότητές τους αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα. Η τηλεπάθεια, τα αστρικά ταξίδια και η τηλεμεταφορά αντικατέστησαν τις παραδοσιακές συσκευές επικοινωνίας. Τα ιερά σύμβολα της Μου μιλούν για την απόκρυφη προέλευση των αρχαίων και σύγχρονων θρησκειών. Όλες οι θρησκείες έχουν μια κοινή προέλευση στις ιερές εμπνευσμένες γραφές της Μου. Οι υπερήλικες σοφοί της Λεμούριας, γνωστοί ως δέκατο τρίτο σχολείο, μετακίνησαν την έδρα τους πριν τον κατακλυσμό προς το ακατοίκητο οροπέδιο της κεντρικής Ασίας, το [[Θιβέτ]]. Εδώ καθιέρωσαν σύμφωνα με τους διάφορους ισχυρισμούς μια βιβλιοθήκη και σχολή γνωστή ως μεγάλη
== Βιβλιογραφία ==
|