Ιωάννης Καρατζάς (λόγιος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
BILL1 (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Προσθήκη για το έργο του (σε συνεργασία με τον Ψαλίδα) "Έρωτος αποτελέσματα" |
||
Γραμμή 14:
==Βιογραφία==
Ο Καρατζάς γεννήθηκε στην [[Λευκωσία]] το 1767.
Ο Καρατζάς γεννήθηκε στην [[Λευκωσία]], την εποχή της δράσης του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίου]] βρισκόταν στην [[Βουδαπέστη|Πέστη]] και ήταν νεωκόρος στον εκεί ναό της ελληνικής κοινότητας, επίσης είχε ασχοληθεί με την έκδοση έργων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Ήταν ανάμεσα στους 17{{cref|α}} που συνελήφθησαν από τους Αυστριακούς σαν συνεργάτες του Φεραίου, είναι άγνωστο πως γνωρίστηκε με τον Φεραίο και ποια η συμβολή του στις επαναστατικές ενέργειες του Ρήγα αλλά και γενικά η ζωή του πριν την σύλληψη του.▼
Το 1790 βρέθηκε στην [[Βουδαπέστη|Πέστη]] και ήταν νεωκόρος στον τοπικό ναό της ελληνικής κοινότητας, ενώ λίγο αργότερα βρεθηκε στη [[Βιέννη]] την εποχή της δράσης του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίου]]. Επίσης είχε ασχοληθεί με την έκδοση έργων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
Κατά την ανάκριση ο Καρατζάς, όπως συμβαίνει σ΄αυτές τις περιστάσεις,<ref>[[Κωνσταντίνος Άμαντος]], Ανέκδοτα έργα περί Ρήγα Βελεστινλή (1932)«Οι αυστριακές ανακριτικές αρχές, εντυπωσιασμένες από νεαρό της ηλικίας του [[Αδελφοί Εμμανουήλ|Παναγιώτη Εμμανουήλ]] ( 22) ετών τον ρωτήσανε, αν ήταν συνεργάτης του Ρήγα Φερραίου και σε τι αποσκοπούσε. Ήθελα να γυρίσω μια ημέρα ελεύθερος στην πατρίδα μου, απήντησε»</ref> αρνήθηκε την ανάμειξή του, ισχυριζόμενος, ότι τυχαία έπεσε στα χέρια του προκήρυξη του Ρήγα Φεραίου και πήγαινε να την καταγγείλει. Οι Αυστριακοί δεν πείσθηκαν και πίστευαν ότι προσπάθησε να βγάλει προκηρύξεις και να τις μοιράσει. Ισχυρή φρουρά παρέλαβε, σιδεροδέσμιους, τον Ρήγα και εφτά συντρόφους του από τις φυλακές της [[Βιέννη]]ς, τους οδήγησε στο [[Σεμλίνο]] (Zemun), παραδουνάβιο φρούριο της Αυστρίας τότε και στις 10 Μαϊου τους παρέδωσε στο αντικρινό φρούριο [[Πύργος Νεμπόισα|Πύργο Νεμπόισα]] του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] στον εκεί Τούρκο Διοικητή. Ύστερα από 40 περίπου μέρες βασανιστηρίων ήρθε το σχετικό φιρμάνι από την Κωνσταντινούπολη και 13/24 Ιουνίου 1798 τους θανάτωσαν·<ref>Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, Τόμ.9Α σ.67</ref>και αφού πρώτα τους στραγγάλισαν, πετάχτηκαν τα σώματά τους στον παραπόταμο του [[Δούναβης|Δούναβη]], Σαύο. Οι Οθωμανικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι πνίγηκαν, ενώ προσπαθούσαν να δραπετεύσουν.▼
▲Ο Καρατζάς
▲Κατά την ανάκριση ο Καρατζάς, όπως συμβαίνει σ΄αυτές τις περιστάσεις,<ref>[[Κωνσταντίνος Άμαντος]], Ανέκδοτα έργα περί Ρήγα Βελεστινλή (1932)«Οι αυστριακές ανακριτικές αρχές, εντυπωσιασμένες από νεαρό της ηλικίας του [[Αδελφοί Εμμανουήλ|Παναγιώτη Εμμανουήλ]] ( 22) ετών τον ρωτήσανε, αν ήταν συνεργάτης του Ρήγα Φερραίου και σε τι αποσκοπούσε. Ήθελα να γυρίσω μια ημέρα ελεύθερος στην πατρίδα μου, απήντησε»</ref> αρνήθηκε την ανάμειξή του, ισχυριζόμενος, ότι τυχαία έπεσε στα χέρια του προκήρυξη του Ρήγα Φεραίου και πήγαινε να την καταγγείλει. Οι Αυστριακοί δεν πείσθηκαν και πίστευαν ότι προσπάθησε να βγάλει προκηρύξεις και να τις μοιράσει. Ισχυρή φρουρά παρέλαβε, σιδεροδέσμιους, τον Ρήγα και εφτά συντρόφους του από τις φυλακές της [[Βιέννη]]ς, τους οδήγησε στο [[Σεμλίνο]] (Zemun), παραδουνάβιο φρούριο
== Έργο ==
Του αποδίδεται οτι το 1792 εξέδωσε στη Βιέννη μαζί με τον [[Αθανάσιος Ψαλίδας|Αθανάσιο Ψαλίδα]] από τα Ιωάννινα το «'''''Έρωτος αποτελέσματα'''''». Πρόκειται για ένα από τα πρώτα σωζόμενα πεζογραφήματα στα ελληνικά με ερωτικό περιεχόμενο, μαζί ίσως με το "''Σχολείον των Ντελικάτων Εραστών''"του Ρήγα που εκδοθηκε λίγο πριν(1790) από το ίδιο τυπογραφείο των [[Αδερφοί Μαρκίδες Πούλιου|αδερφών Μαρκίδη Πούλιου]] από τη [[Σιάτιστα]]. Ο τρόπος ανάπτυξής του εκφράζει τις νεωτεριστικές φιλοσοφικές ιδέες που διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο του Διαφωτισμού σχετικά με τη φυσική καταγωγή των παθών, για τα οποία κανείς δεν έπρεπε να ντρέπεται αλλά να τα αποδέχεται. Το έργο περιλαμβάνει πολλά φαναριώτικα στιχουργήματα. Η επιτυχία του ήταν αξιοσημείωτη και τυπώθηκε πέντε φορές από το 1792 ως το 1836.
==Παραπομπές==
| |||