Το εσωτερικό της Γης είναι διαχωρισμένο σε ένα [[Πυρίτιο|πυριτικό]] εξωτερικό [[Φλοιός (γεωλογία)|φλοιό]], ο οποίος είναι συμπαγής, έναν ημίρρευστο [[Μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]], έναν [[ρευστό]] εξωτερικό πυρήνα ο οποίος είναι αρκετά πιο ιξώδης από τον μανδύα, καθώς και έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα. Ο ρευστός εξωτερικός πυρήνας δημιουργεί ένα ασθενές [[Μαγνητόσφαιρα|μαγνητικό πεδίο]] λόγω της θερμικής μεταφοράς του ηλεκτρικά αγώγιμου υλικού του. Οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό της Γης φθάνουν ως τους 5.650 ± 600 βαθμούς [[Kelvin|K]]. Η εσωτερική θέρμανση του πλανήτη είχε ως έναρξη την διαδικασία της συσσωμάτωσής του, έπειτα συνεχίστηκε μέσω της διάσπασης των [[Ραδιενέργεια|ραδιενεργών]] στοιχείων όπως του [[Ουράνιο|ουρανίου]], [[Θόριο|θορίου]] και [[κάλιο]]υ. Η ροή θερμότητας από το εσωτερικό του πλανήτη προς την επιφάνεια είναι μόνο το 1/20.000 (0,005%) της ενέργειας που λαμβάνεται από τον [[Ήλιος|Ήλιο]]. Παρόλ' αυτά αυτή η εσωτερική θερμότητα είναι αρκετή ώστε να λιώσει το υλικό το οποίο αναβλύζει συνεχώς στην επιφάνεια της Γης από το εσωτερικό, με την βοήθεια των [[Ηφαίστειο|ηφαιστείων]] και των ρωγμών στις μεσοωκεάνειες ράχες με τη μορφή [[μάγμα]]τος. Το μεγαλύτερο μέρος του γήινου φλοιού δεν είναι γηραιότερο από 100 εκατομμύρια (1•10<sup>8</sup>) έτη· τα αρχαιότερα τμήματα του φλοιού είναι περί τα 4,4 δισεκατομμύρια (4,4•10<sup>9</sup>) έτη.<ref>[http://spaceflightnow.com/news/n0101/14earthwater/ Oldest rock shows Earth was a hospitable young planet] Spaceflight Now. 14 Ιανουαρίου 2001</ref>
* ΣΤΟ ΜΟΣΧΟΡΙΒΕΡ ΗΜΑΝΑ ΚΑΙ ΕΤΡΩΓΑ ΦΑΣΛΑΔΑ ΚΙΕΤΣΙ ΟΠΩς ΚΑΘΟΜΑΝΑ ΕΙΠΑ ΜΙΑ ΜΑΝΤΝΑΔΑ.
Η δομή του πλανήτη στο εσωτερικό κατά βάθος είναι:
* 0–60 χλμ. - [[Λιθόσφαιρα]] (τοπικά κυμάινεται από 5 έως 200 χλμ.)
* 0-30/35 χλμ. - Φλοιός (τοπικά κυμάινεται από 5 έως 70 χλμ.)
