Νεοελληνικός Διαφωτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:800B:0:2D5B:162E:C5C1:1D94 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Kalogeropoulos Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 1:
{{copyright|Δείτε συζήτηση}}[[Αρχείο:Εξώφυλλο του έργου Μέγα Αλφαβητάριον - Μιχαήλ Παπάς Γεώργιος - 1771.jpeg|thumb|To ''Μέγα Αλφαβητάριον'' του [[Μιχαήλ Παπάς Γεώργιος|Μιχαήλ Παπά
Ο '''Νεοελληνικός Διαφωτισμός''' είναι ιδεολογικό, [[φιλολογία|φιλολογικό]], [[γλώσσα|γλωσσικό]] και [[φιλοσοφία|φιλοσοφικό]]
Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα διαμορφώθηκε μια ιστοριογραφική σχολή που μελέτησε έντονα την έννοια του Διαφωτισμού σε σχέση με την ελληνική ιστορία. Ιδρυτής αυτής της σχολής ήταν ο Κ.Θ. Δημαράς, με μια σειρά από συνεχιστές όπως οι Φίλιππος Ηλιού, Παναγιώτης Μουλάς, Άλκης Αγγέλου κ.ά. Πιστεύεται ότι η σχολή αυτή υπερεκτίμησε το ρόλο του Διαφωτισμού.<ref>[https://antonisliakos.files.wordpress.com/2011/04/historiography-1975-20002.pdf Liakos Antonis, "Modern Greek Historiography (1974-2000). The Era of Tradition from Dictatorship to Democracy”, σ. 4-7 από το Ulf Brunbauer (ed.), (Re)Writing History. Historiography in Southeast Europe after Socialism, Münster, LIT Verlag, 2004, σ. 351-378.]</ref>
|