Αλέξανδρος Κουμουνδούρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Greco22 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 80:
Το [[1864]] έγινε απόπειρα δολοφονίας του στην οδό Σταδίου στην είσοδο της Συνέλευσης. Τον επόμενο χρόνο ίδρυσε το Κουμουνδουρικό κόμμα και τον ίδιο χρόνο έγινε πρωθυπουργός. Από το [[1865]] έως τον θάνατο του, ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός.
==Ως υπουργός και πρωθυπουργός==
Ως υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει στο ακέραιο τα συμφέροντα της [[Ελλάδα|Ελλάδας]], χάρη στη μετριοπάθειά του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη. Το 1865 ίδρυσε το [[Κόμμα Εθνικοφρόνων|Εθνικό Κόμμα]] (ή Εθνικοφρόνων).

Το [[1866]] είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να το ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων Δυνάμεων]] που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την [[Τουρκία]], γιατί πίστευε ότι μια φιλοπόλεμη πολιτική δεν θα ωφελούσε σε τίποτα την Ελλάδα, από την στιγμή που δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για πόλεμο. Επίσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, επιτυχία της [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου 1878|διακυβέρνησής του]] θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] και της νοτίου Ηπείρου ([[Άρτα]]) αφού πρώτα δεν δίστασε να απειλήσει την [[Τουρκία]] με επίθεση 40.000 Ελλήνων στρατιωτών στην [[Θεσσαλία]].
 
Στο εσωτερικό της χώρας, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος φρόντισε για την διευθέτηση πολλών εσωτερικών προβλημάτων. Φρόντισε με νόμους τη ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία, (νόμος ΤΟΔ΄ 1871, «Περί ληστείας», καθώς ήταν η εποχή που είχε συμβεί η [[Σφαγή του Δήλεσι|σφαγή στο Δήλεσι]], καθώς και η απαγωγή του πολιτικού και μετέπειτα πρωθυπουργού [[Σωτήριος Σωτηρόπουλος|Σωτήριου Σωτηρόπουλου]] από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα [[Φιλιατρά]] Μεσσηνίας.<br>
Σημαντικός ήταν και ο νόμος ΦΠΣΤ΄, ''«περί ευθύνης υπουργών»'', με τον οποίο αμέσως παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημητρίου Βούλγαρη]] ([[1877]]) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής. Επίσης μερικά από τα σημαντικά μέτρα που έλαβε ήταν η ανακατανομή 2.650.000 στρεμμάτων γης καθώς και η αμνηστία που έδωσε σε 100 ληστές με σκοπό να πολεμήσουν στην [[Κρήτη]].
 
==Το τέλος και οι επίγονοι==
Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] σε ηλικία 68 ετών. Είχε αποκτήσει 4 παιδιά τους: [[Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος|Κωνσταντίνο]], υποστράτηγο βουλευτή και Πρόεδρο της Βουλής, Μαρία (πέθανε κατά την παιδική της ηλικία, [[Σπυρίδων Κουμουνδούρος|Σπυρίδωνα]], βουλευτή, υπουργό Ναυτικών, και Όλγα, παντρεμένη με τον εφοπλιστή Εμπειρίκο. Εγγονός του ήταν ο [[Αλέξανδρος Εμπειρίκος - Κουμουνδούρος]]. Διέθετε μεγάλες εκτάσεις στην [[Αττική]] και συγκεκριμένα στη λίμνη Κουμουνδούρου αλλά και μια έπαυλη στην Τροιζήνα, όπου φιλοξενήθηκαν οι βασιλείς [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιος Α']] και [[Όλγα της Ελλάδας|Όλγα]] καθώς και πολλοί άλλοι. Η έπαυλη βρίσκεται σε ένα τεράστιο κτήμα που φτάνει ως τον Άγιο Παντελεήμονα και τη Μονή Αγίου Δημητρίου, σήμερα δε βρίσκεται στην κατοχή του Γιώργου Στ. Κλάδου. Στις δόξες της, η έπαυλη είχε πιάνα κι άλλα αριστοκρατικά αντικείμενα. Το [[1884]] ο [[Δήμος Αθηναίων]] τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε πλατεία της πρωτεύουσας.