Καθαρεύουσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Καθαρεύουσα''' είναι η [[λογοτεχνική γλώσσα|λόγια]] μορφή της [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικής γλώσσαςγλώσσης]] η οποία προτάθηκε τον 18ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα στηνεις την [[Ελλάδα]] και την ΚύπροΚύπρον από συγγραφείς, εφημερίδεςεφημερίδας και το Κράτος.

ΤηΤην μορφήμορφήν αυτήαυτήν πρότεινε ο [[Αδαμάντιος Κοραής]] (1748-1834), ΈλληναςΈλλην [[φιλολογία|φιλόλογος]], επηρεασμένος από τιςτας ιδέεςιδέας του [[διαφωτισμός|διαφωτισμού]]. Σκοπός του ήτανήτον να «καθαριστεί» η ελληνική γλώσσα από τιςτας ξένεςξένας επιδράσεις που είχε δεχτεί κατά τητην μακράμακράν παραμονήπαραμονήν αυτών των εθνοτικών ομάδων στονεις ελληνικότον χώροελληνικόν χώρον.

Η καθαρεύουσα έχει πολλά στοιχεία από την [[αρχαίααρχαίαν ελληνικήελληνικήν γλώσσαγλώσσαν]] και αποτελεί ένανένα ενδιάμεσοενδιάμεσον κρίκοκρίκον με τητην [[δημοτικήδημοτικήν γλώσσαγλώσσαν]]. ΣτηνΕις καθαρεύουσατην καθαρεύουσαν χρησιμοποιείται αποκλειστικά το [[πολυτονικόπολυτονικόν σύστημα]].

Χρησιμοποιήθηκε από το επίσημοεπίσημον ΕλληνικόΕλληνικόν κράτος μέχρι το 1976, οπότε και καταργήθηκε η χρήσηχρήσις της από τον ΥπουργόΥπουργόν Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων [[Γεώργιος Ράλλης|Γεώργιο Ράλλη]] και επιβλήθηκε η χρήσηχρήσις της [[Νέα Ελληνική γλώσσα|νεοελληνικής δημοτικής γλώσσαςγλώσσης]] σεεις όλεςόλας τιςτας βαθμίδεςβαθμίδας της εκπαίδευσηςεκπαιδεύσεως και στηεις διοίκησητην διοίκησιν. Αρκετά στοιχεία της πέρασανεπέρασαν εις στητην δημοτικήδημοτικήν, κυρίως φράσεις της δοτικής όπως «εν ψυχρώ», «μα τω Θεώ» κ.τ.λ.

Μέχρι την κατάργησήκατάργησίν της, η χρήσηχρήσις δύο μορφών γλώσσαςγλώσσης στηνεις την Ελλάδα και την ΚύπροΚύπρον είχε ως αποτέλεσμα έντονεςέντονας αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις, οιαι οποίεςοποίαι έχουν μείνει στηεις την νεοελληνικήνεοελληνικήν ιστορίαιστορίαν με το όνομα [[Γλωσσικό Ζήτημα|γλωσσικό ζήτημα]]. Κάποιες από τιςτας αντιδράσεις στηνεις αρχήτην αρχήν του 20ού αιώνα είχαν αποτέλεσμα αιματηρά επεισόδια, τα [[Ευαγγελικά]], με αφορμήαφορμήν τητην δημοσίευσηδημοσίευσιν σεεις εφημερίδα μετάφρασηςμεταφράσεως στηεις την δημοτικήδημοτικήν του [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίου]] το [[1901]], και τα [[Ορεστειακά]], με αφορμήαφορμήν το ανέβασμα της τραγωδίας [[Ορέστεια]] στηεις δημοτικήτην δημοτικήν το [[1903]]. Χαρακτηριστική είναι επίσης η περίπτωσηπερίπτωσις του γραμμένου στηεις δημοτικήτην δημοτικήν αναγνωστικού ''[[Τα Ψηλά Βουνά]]'', πουος εισήγαγε η [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1917|κυβέρνησηκυβέρνησις Βενιζέλου το 1917]] και το οποίοοποίον η επόμενηεπομένη [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1921|κυβέρνηση Γούναρη]] απέσυρε και έκαψε ως «ἔργον ψεύδους» το 1920. ΟιΑι υποστηρικτέςυποστηρικταί της καθαρεύουσαςκαθαρευούσης χαρακτηρίζοντανεχαρακτηρίζοντο από τους δημοτικιστέςδημοτικιστας «καθαρολόγοι» και «καλαμαράδες» και ανταπέδιδαν με τον χαρακτηρισμόχαρακτηρισμόν «μαλλιαροί» (από το ειρωνικό προσωνύμιο «μαλλιαρή» πουοί χρησιμοποιούσαν γιαδιά τητην δημοτικήδημοτικήν).

Η καθαρεύουσα χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στην εφημερίδα ''[[Εστία (εφημερίδα)|Εστία]]'', αλλά και από την [[ΕκκλησίαΕκκλησίαν της ΕλλάδαςΕλλάδος]] σεεις πολλά έγγραφά της και προφορικά.