Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
Το ζευγάρι έμεινε τρεις εβδομάδες στο [[Παρίσι]] και στη συνέχεια αναχώρησαν για την [[Τοσκάνη]]: στην [[Πιατσέντζα]] συνάντησαν και χαιρέτησαν του γονείς του Λουδοβίκου, που έκπληκτοι παρατήρησαν ότι ο γιος τους είχε αρχίσει να μιλάει σπαστά τα [[Ιταλικά]]. Μόλις έφθασαν στην [[Φλωρεντία]] εγκαταστάθηκαν στα παλιά [[παλάτσο Πίτι|ανάκτορα Πίττι]] των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], που είχαν εγκαταλειφθεί μετά τον θάνατο του τελευταίου μεγάλου δούκα των Μεδίκων Φερδινάνδου.
 
Ο λαός τους δέχτηκε με μεγάλη δυσπιστία, γιατί τους θεωρούσε όργανα των Γάλλων. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση του Λουδοβίκου χειροτέρευσε: οι επιληψίες του ήταν χωρίς αρχή και τέλος. Το [[1802]], προσκλήθηκαν στην [[Μαδρίτη]] στον διπλό γάμο του αδελφού της Μαρίας-Λουίζας, [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδου]], με την [[Μαρία Αμαλία της Ισπανίας]], και της αδελφής της, [[Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας|Μαρίας-Ισαβέλλας]], με τον [[Φραγκίσκος Α΄ τηςτων ΝάποληςΔύο Σικελιών|Φραγκίσκο Α΄ τηςτων Δύο ΝάποληςΣικελιών]]. Αυτή αρνήθηκε, τόσο λόγω της ασθένειας της συζύγου της, όσο και της προχωρημένης εγκυμοσύνης της στο δεύτερο παιδί της.
 
Στο καράβι λίγο πριν την εγκυμοσύνη αρρώστησε βαριά, αλλά σώθηκε από θαύμα μαζί με την νεογέννητη κόρη της. Όταν συνήλθε και πήγαν για τον γάμο έφθασαν πολύ αργά. Ο Λουδοβίκος έμαθε τον θάνατο του πατέρα του, οπότε συντετριμμένος ψυχολογικά εκτός από την αρρώστια του ήθελε επειγόντως να επιστρέψει στην [[Νάπολη]], προκειμένου να διεκδικήσει τα εδάφη του.