Κάρολος των Βουρβόνων (1788-1855): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|17|08|2016}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''δον Κάρλος-Μαρία''' (''Carlos María de Borbón'', [[29 Μαρτίου]] [[1788]] - [[10 Μαρτίου]] [[1855]]), ή εξελληνισμένα Κάρολος-Μάριος, από τον [[Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας]] ήταν κόμης της Μολίνα.
 
==Βιογραφία==
Γραμμή 24:
Εν τω μεταξύ η νύφη του, Μαρία-Χριστίνα, τον αποκήρυξε από όλα τα δικαιώματά του στον Ισπανικό θρόνο, ακόμη και από αυτό του πρίγκιπα (infante), κάτι που επιβεβαιώθηκε και από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ([[1837]]).
 
Ο Κάρλος έμεινε 5 χρόνια στην Ισπανία, περνώντας επικίνδυνες στιγμές, αφού αναγκαζόταν συχνά να καταφεύγει στους λόφους για να γλυτώσει τη ζωή του. Μερικοί υποστήριζαν τα βασιλικά προνόμια το;yτού Κάρλο, λόγω του ότι ήθελαν περισσότερα προνόμια στις [[χώρα των Βάσκων|Βασκικές]] επαρχίες. Υπήρχαν στιγμές που ο Κάρλος έφτασε κοντά στην επιτυχία, με αποκορύφωμα το καλοκαίρι του [[1837]], όταν ο στρατός του ενώθηκε με αυτόν της [[Ναβάρα|Ναβάρρας]] έξω από τα περίχωρα της Μαδρίτης. Ήλπιζε ότι θα καταλάβει την πόλη χωρίς αιματηρή σύγκρουση, κάτι που είδε τελικά ότι ήταν αδύνατο, οπότε λίγες ημέρες μετά ο Κάρλος αποφάσισε να αποσυρθεί.
 
Ο Κάρλος διόρισε (Ιούνιος [[1838]]) τον Ραφαήλ Μαρότο σαν αρχιστράτηγο. Αυτός τον Φεβρουάριο [[1839]] πυροβόλησε τέσσερις Καρλιστές στρατηγούς, κάτι που έκανε τον Κάρλο να τον εκδιώξει από την θέση του. Ο Μαρότο τότε βάδισε στην [[Τουλούζη]], όπου ζούσε ο Κάρλος, τον οποίο και αιχμαλώτισε. Ο Κάρλος αναγκάστηκε να ανακηρύξει ξανά τον Μαρότο αρχιστράτηγο, κάτι που έφερε πολλές δυσαρέσκειες. Τελικά ο Μαρότο ([[1839]]), αφού συνεννοήθηκε με τον αρχιστράτηγο της Μαρία-Χριστίνας, εγκατέλειψε τον Κάρλο και τέθηκε στη διάθεση της μεγάλης του αντιπάλου.