Ιωάννης Μακρυγιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Η επαναστατική του δράση==

Τον Αύγουστο του [[1821]] μαζί με δεκαοχτώ άντρες από την Άρτα, με την ιδιότητα του μπουλουκτζή, και σε συνεργασία με το ένοπλο σώμα του [[Γώγος Μπακόλας|Γώγου Μπακόλα]], πήρε μέρος στη [[Μάχη του Σταυρού]] στα [[Τζουμέρκα]],<ref>Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, κεφάλαιο 2</ref> στη νικηφόρα μάχη του Πέτα (11 Σεπτεμβρίου 1821), όπου τραυματίσθηκε ελαφρά στο πόδι<ref>Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, κεφάλαιο 2</ref> και στην [[πολιορκία της Άρτας]] (Νοέμβριος 1821) και την εκπόρθησή της.<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.104, 106. Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ.Ε, Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-1829) Οι προϋποθέσεις και οι βάσεις της (1813-1822), εκδ Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη,1980, σελ.699</ref> Μετέβη στο χωριό Σερνικάκι [[Σάλωνα|Σαλώνων]], όπου ανάρρωνε μετά από ασθένεια. Επέλεξε να μείνει στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα κυρίως επειδή εντάχθηκε στα τοπικά δίκτυα προυχόντων και ενόπλων που στήριζαν τον [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Οδυσσέα Ανδρούτσο]].