Λουθηρανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 121:
Επιπλέον οι Λουθηρανοί αποδέχονται τις διδασκαλίες των πρώτων επτά [[Οικουμενικές Σύνοδοι|οικουμενικών συνόδων]] της Χριστιανικής Εκκλησίας. .<ref name="Olson1999">{{cite book|title=The Ecumenical Councils and Authority in and of the Church|date=10 July 1993|publisher=The Lutheran World Federation|url=https://www.lutheranworld.org/sites/default/files/1993-Lutheran_Orthodox_Dialogue-EN.pdf|quote=Οι επτά οικουμενικές σύνοδοι της πρώιμης Εκκλησίας ήταν συνελεύσεις των επισκόπων της Εκκλησίας από όλα τα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για να διευκρινίσουν και να εκφράσουν την αποστολική πίστη. Αυτές οι σύνοδοι είναι της Νίκαιας (325 μ.Χ.), η Α΄της Κωνσταντινούπολης (381), της Εφέσου (431), της Χαλκηδόνας (451), η Β΄ της Κωνσταντινούπολης (553), η Γ΄ της Κωνσταντινούπολης (680/81) και η Β΄ της Νίκαιας (787). Οπως οι Λουθηρανοί και οι Ορθόδοξοι αποδεχόμαστε ότι οι διδασκαλίες των οικουμενικών συνόδων είναι έγκυρες για τις εκκλησίες μας ... Η 7η Οικουμενική Σύνοδος, η Δεύτερη Σύνοδος της Νίκαιας το 787, που απέρριψε την εικονομαχία και αποκατάστησε το σεβασμό των εικόνων στις εκκλησίες, δεν ήταν μέρος της παράδοσης που δέχθηκε η Μεταρρύθμιση. Οι Λουθηρανοί απέρριψαν την εικονομαχία του 16ου αιώνα και επιβεβαίωσαν τη διάκριση μεταξύ της λατρείας που οφείλεται αποκλειστικά στον Τριαδικό Θεό και σε όλες τις άλλες μορφές σεβασμού (CA 21). Με την ιστορική έρευνα η σύνοδος αυτό έγινε πιο γνωστή. Παρόλα αυτά δεν έχει την ίδια σημασία για τους Λουθηρανούς, όση για τους Ορθόδοξους. Ωστόσο οι Λουθηρανοί και οι Ορθόδοξοι συμφωνούν ότι η Δεύτερη Σύνοδος της Νίκαιας επιβεβαιώνει τη χριστολογική διδασκαλία των προηγούμενων συνόδων και αναδεικνύοντας το ρόλο των εικόνων στη ζωή των πιστών επιβεβαιώνει την πραγματικότητα της ενανθρώπισης του αιώνιου Λόγου του Θεού, όταν δηλώνει: "Όσο πιο συχνά παρατηρούν το Χριστό, τη Μαρία, μητέρα του Θεού, και τους άγιους, τόσο περισσότερο αυτοί που τους βλέπουν τείνουν να τους θυμούνται και να τους έχουν ως πρότυπα και να απευθύνουν στις εικόνες αυτές το χαιρετισμό και το σεβασμό τους. Βεβαίως αυτό δεν είναι η πλήρης λατρεία σύμφωνα με την πίστη μας, που ορθά απευθύνεται μόνο στη θεία φύση, αλλά μοιάζει με αυτό που αποδίδεται στην εικόνα του τιμημένου και ζωοποιού σταυρού, αλλά και στα ιερά βιβλία των Ευαγγελίων και σε άλλα ιερά αντικείμενα "(Ορισμός του Δεύτερου Συμβουλίου της Νίκαιας).}}</ref><ref name="Kelly2009">{{cite book|title=Ecumenical Council|publisher=Titi Tudorancea Encyclopedia|year=1991–2016|url=https://www.tititudorancea.net/z/ecumenical_council.htm|quote=The Lutheran World Federation, in ecumenical dialogues with the Ecumenical Patriarch of Constantinople has affirmed all of the first seven councils as ecumenical and authoritative.}}</ref> Η ''[[Ομολογία της Αυγούστας]]'' διδάσκει ότι «η πίστη όπως ομολογήθηκε από το Λούθηρο και τους οπαδούς του δεν είναι τίποτε νέο, αλλά η αληθινή καθολική πίστη και ότι οι εκκλησίες τους αντιπροσωπεύουν την αληθινή καθολική ή παγκόσμια εκκλησία». <ref name="Ludwig2016">{{cite magazine|title=Luther's Catholic Reformation|last=Ludwig|first=Alan|date=12 September 2016|magazine=The Lutheran Witness|language=English|quote=Όταν οι Λουθηρανοί παρουσίασαν την «Ομολογία της Αυγούστας» στον Αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ το 1530, έδειξαν προσεκτικά ότι κάθε άρθρο πίστης και πρακτικής ήταν αληθινό πρώτα απ 'όλα στην Αγία Γραφή και στη συνέχεια στη διδασκαλία των εκκλησιαστικών πατέρων και συνόδων και ακόμη και με τον κανονικό νόμο της Εκκλησίας της Ρώμης. Δηλώνουν τολμηρά: "Αυτό είναι το Σύνολο του Δόγματός μας, στο οποίο, όπως μπορεί να φανεί, δεν υπάρχει τίποτα που να διαφέρει από τις Γραφές, από την Καθολική Εκκλησία ή από την Εκκλησία της Ρώμης όπως είναι γνωστή από τους συγγραφείς της" (AC XXI Συμπέρασμα 1). Η θεμελιώδης θέση της "Ομολογίας της Αυγούστας" είναι ότι η πίστη όπως ομολογείται από το Λούθηρο και τους οπαδούς του δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά η πραγματική καθολική πίστη και ότι οι εκκλησίες τους αντιπροσωπεύουν την αληθινή καθολική ή παγκόσμια εκκλησία. Στην πραγματικότητα η Εκκλησία της Ρώμης έχει απομακρυνθεί από την αρχαία πίστη και πρακτική της καθολικής εκκλησίας (βλ. AC XXIII 13, XXVIII 72 και άλλα σημεία).}}</ref> Όταν οι Λουθηρανοί παρουσίασαν την ''Ομολογία της Αυγούστας'' στον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] εξήγησαν «ότι κάθε άρθρο πίστης και πρακτικής ήταν αληθινό πρώτα απ 'όλα στην Αγία Γραφή και στη συνέχεια στη διδασκαλία των εκκλησιαστικών πατέρων και συνόδων». <ref name="Ludwig2016"/>
===Δικαίωση===
[[File:Lucas Cranach d. Ä. - The Lamentation of Christ - The Schleißheim Crucifixion - Alte Pinakothek.jpg|thumb|upright=0.7|Οι Λουθηρανοί πιστεύουν ότι μόνο όποιος έχει πίστη στον Ιησού θα λάβει σωτηρία από τη χάρη του Θεού και θα εισέλθει στην αιωνιότητα στον ουρανό αντί της αιωνιότητας στην κόλαση μετά το θάνατο ή κατά τη δεύτερη έλευση του Ιησού..|alt=]]
Το βασικό δόγμα ή η ουσιώδης αρχή του Λουθηρανισμού είναι το δόγμα της δικαίωσης. Οι Λουθηρανοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι σώζονται από τις [[Αμαρτία|αμαρτίες]] τους μόνο από τη χάρη του Θεού (''Sola Gratia''), μόνο με την πίστη (''Sola Fide''), με βάση μόνο τη Γραφή (''Sola Scriptura''). Η ορθόδοξη Λουθηρανική θεολογία υποστηρίζει ότι ο Θεός έκανε τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπότητας, τέλειο, άγιο και αναμάρτητο. Ωστόσο ο [[Αδάμ]] και η [[Εύα]] επέλεξαν να παρακούσουν το Θεό, εμπιστευόμενοι τη δική τους δύναμη, γνώση και σοφία. <ref>Paul R. Sponheim, "The Origin of Sin", in ''Christian Dogmatics'', Carl E. Braaten and Robert W. Jenson, eds. (Philadelphia: Fortress Press, 1984), 385–407.</ref><ref name="Pieper">[[Franz August Otto Pieper|Francis Pieper]], "Definition of Original Sin", in ''Christian Dogmatics'' (St. Louis: Concordia Publishing House, 1953), 1:538.</ref> Κατά συνέπεια οι άνθρωποι είναι επιβαρυμένοι με το προπατορικό αμάρτημα, γεννημένοι αμαρτωλοί και ανίκανοι να αποφύγουν να διαπράξουν αμαρτωλές πράξεις. <ref>[[Charles Porterfield Krauth|Krauth, C.P.]],''[https://books.google.com/books?id=qiURAAAAIAAJ&jtp=355 The Conservative Reformation and Its Theology: As Represented in the Augsburg Confession, and in the History and Literature of the Evangelical Lutheran Church] ''. Philadelphia: J.B. Lippincott. 1875. pp. 335–455, Part IX The Specific Doctrines Of The Conservative Reformation: Original Sin.</ref> Για τους Λουθηρανούς το προπατορικό αμάρτημα είναι η «κύρια αμαρτία, ρίζα και πηγή όλων των πραγματικών αμαρτιών». <ref>''[[Formula of Concord]]'', [http://www.bookofconcord.com/fc-sd/originalsin.html Original Sin].</ref>
Οι Λουθηρανοί διδάσκουν ότι οι αμαρτωλοί, αν και είναι ικανοί να κάνουν έργα που είναι "καλά" εξωτερικά, δεν είναι ικανοί να κάνουν έργα που ικανοποιούν τη δικαιοσύνη του Θεού. <ref>[http://www.biblegateway.com/passage/?search=Romans+7:18 Rom. 7:18], [http://www.biblegateway.com/passage/?search=Romans%208:7;&version=9; 8:7] [http://www.biblegateway.com/passage/?search=1%20Cor.%202:14;&version=31; 1 Cor. 2:14], [[Martin Chemnitz]], [[Examination of the Council of Trent]]: Vol. I. Trans. Fred Kramer, St. Louis: Concordia Publishing House, 1971, pp. 639–652, "The Third Question: Whether the Good Works of the Regenerate in This Life Are So Perfect that They Fully, Abundantly, and Perfectly Satisfy the Divine Law".</ref> Κάθε ανθρώπινη σκέψη και πράξη είναι μολυσμένη με αμαρτία και αμαρτωλά κίνητρα. <ref>[http://www.biblegateway.com/passage/?search=Gen.%206:5;&version=9; Gen. 6:5], [http://www.biblegateway.com/passage/?search=Gen.%208:21;&version=31;#en-NIV-205 8:21], [http://www.biblegateway.com/passage/?search=Mat.%207:17;&version=31; Mat. 7:17], [[Charles Porterfield Krauth|Krauth, C.P.]],''[https://books.google.com/books?id=qiURAAAAIAAJ&jtp=388 The Conservative Reformation and Its Theology: As Represented in the Augsburg Confession, and in the History and Literature of the Evangelical Lutheran Church] ''. Philadelphia: J.B. Lippincott. 1875. pp. 388–390, Part IX The Specific Doctrines Of The Conservative Reformation: Original Sin, Thesis VII The Results, Section ii Positive.</ref> Εξαιτίας αυτού όλη η ανθρωπότητα αξίζει αιώνια καταδίκη στην κόλαση <ref>[http://www.biblegateway.com/passage/?search=Dt.%2027:26;&version=31; Dt. 27:26],[http://www.biblegateway.com/passage/?search=Rom+5:12 Rom. 5:12],[http://www.biblegateway.com/passage/?search=2Th%201:9%20;&version=31; 2 Th. 1:9] [http://www.biblegateway.com/passage/?search=Rom+6:23 Rom. 6:23], Engelder, T.E.W., ''[https://archive.org/details/MN41551ucmf_1 Popular Symbolics]''. St. Louis: Concordia Publishing House, 1934. pp. 38–41, Part VIII. "Sin"</ref>. Ο Θεός στην αιωνιότητα έχει στρέψει την Πατρική καρδιά του προς αυτόν τον κόσμο και έχει σχεδιάσει τη λύτρωσή του επειδή αγαπά όλους τους ανθρώπους και δεν θέλει κανέναν να καταδικαστεί αιώνια.<ref>[http://www.biblegateway.com/passage/?search=1%20Tim.%202:4;&version=31; 1 Tim. 2:4], Engelder, T.E.W., ''[https://archive.org/details/MN41551ucmf_1 Popular Symbolics]''. St. Louis: Concordia Publishing House, 1934. pp. 43–44, Part X. "Saving Grace", paragraph 55.</ref>
== Λουθηρανικός κόσμος ==
| |||