Μάχη του ελαιώνα του Κούντουρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Η μάχη==

Σύμφωνα με τις πρωτογενείς πηγές, ο στρατός του Μιχαήλ Α' αριθμούσε 5000<ref name="Geoffroi">Geoffroi de Villehardouin, De la Conquête de Constantinople 1207-1210?</ref> ή 4000<ref name="Moreos">Αγνώστου, Χρονικόν του Μορέως, περίπου 1300 μ.Χ.</ref> άντρες ενώ αυτός των Φράγκων 500<ref name="Geoffroi"/> ή 700<ref name="Moreos"/>. Παρόλη τη διαφορά, οι Φράγκοι κέρδισαν τη μάχη. Στη συνέχεια η αντίσταση των Ελλήνων παρέλυσε και όλα τα κάστρα και οι πόλεις της Πελοποννήσου έπεσαν το ένα μετά το άλλο. Τον ίδιο χρόνο, το 1205, ο [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης]] ίδρυσε το [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]].

 

Ο Μιχαήλ Α' πήγε στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] όπου και ίδρυσε το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]. Η ακριβής θέση του ελαιώνα του Κούντουρα στη Μεσσηνία δεν είναι γνωστή και η μόνη πληροφορία που υπάρχει είναι η αναφορά του Βιλλαρδουίνου ότι ήταν μιας ημέρας απόσταση από το κάστρο της Κορώνης.

 

:Έτσι ο Γουλιέλμος Σαμπλίτης και ο Γοδεφρείδος Βιλλαρδουίνος (ο ανηψιός), ξεκίνησαν και πήραν μαζί τους περίπου εκατό ιππότες και ένα μεγάλο αριθμό έφιππων και μπήκαν στη γη του Μωριά και προχώρησαν μέχρι που έφτασαν στην πόλη της Μεθώνης. Ο Μιχαήλ άκουσε ότι είχαν έλθει στη χώρα με τόσους λίγους και μάζεψε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, έναν αριθμό εκπληκτικό, και προχώρησαν ακολουθώντας τους, σαν κάποιος που σκεφτόταν ότι αυτοί δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από κρατούμενοι και μάλιστα στη δική του χώρα. Όταν αυτοί άκουσαν ότι έρχεται, ξαναοχύρωσαν τη Μεθώνη όπου οι οχυρώσεις από παλαιότερα είχαν εγκαταληφθεί και άφησαν εκεί τα πράγματά τους και τους συνοδούς τους. Μετά προχώρησαν μιας μέρας δρόμο και διατάχθηκαν με όσους ανθρώπους είχαν. Ο [[κίνδυνος]] έμοιαζε μεγάλος, γιατί δεν είχαν πάνω από πεντακόσιους έφιππους, ενώ στην άλλη πλευρά ήταν αρκετά πάνω από πέντε χιλιάδες. Αλλά τα γεγονότα συμβαίνουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, γιατί ο άνθρωποί μας πολέμησαν με τους Έλληνες, τους κατατρόπωσαν και τους κατάκτησαν. Και οι Έλληνες έχασαν με πολύ βαριές απώλειες, ενώ όσοι ήταν στην πλευρά μας κέρδισαν αρκετά άλογα και όπλα και άλλα αγαθά σε μεγάλη ποσότητα και έτσι γύρισαν χαρούμενοι και πολύ ευτυχισμένοι στην πόλη της Μεθώνης

 

Η περιγραφή της μάχης στο '''[[Χρονικόν του Μορέως]]''' (στ. 1720-1738)<ref>''Το Χρονικόν του Μορέως'', έκδοση Π.Καλονάρου, Αθήνα 1940</ref>:

 

[[Κατηγορία:Φραγκοκρατία]]

[[Κατηγορία:Πριγκιπάτο της Αχαΐας]]