Γεώργιος Σταύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
→Βιογραφία: Εισαγωγή συνδέσμων |
||
Γραμμή 4:
== Βιογραφία ==
Ήταν ο γιος του [[Ιωάννης Σταύρου|Ιωάννη Σταύρου]], έμπορου από τα [[Ιωάννινα]], ο οποίος ήταν και υπεύθυνος επί των οικονομικών του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]]. Τη σταδιοδρομία του την ξεκίνησε στη [[Βιέννη]] την πρώτη δεκαετία του 19<sup>ου</sup> αιώνα, συνεχίζοντας την εμπορική δραστηριότητα του πατέρα του. Σε ηλικία 27 ετών έγινε μέλος της
Το 1824 άφησε τις επιχειρήσεις του και από την [[Πίζα]] ήλθε στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στον αγώνα. Αρχικά πήγε στην υπό [[Βρετανία|βρετανική]] διοίκηση Ζάκυνθο εφοδιασμένος με συστατική επιστολή του μητροπολίτη [[Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας|Ουγγροβλαχίας Ιγνατίου]]. Από εκεί πέρασε στην Πελοπόννησο και στο Ναύπλιο όπου συνεργάστηκε με τον [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γεώργιο Κουντουριώτη]] μέχρι το τέλος της Επανάστασης αναλαμβάνοντας διάφορες διπλωματικές και πολιτικοστρατιωτικές αποστολές.
Έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος στην [[Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης]] (Ιανουάριος - Μάρτιος 1827), στην [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας]] (Μάιος 1827) και στην [[Ε' Εθνοσυνέλευση 1832]] (αναφέρεται ως Πληρεξούσιος Ηπείρου). Στα πρακτικά αναγράφεται ως Γ. Σταύρου ή Γ. Σταύρος.
Γραμμή 12:
Φημιζόταν για την εντιμότητά του και το σεβασμό του προς τη δημόσια περιουσία και γι' αυτό ο Καποδίστριας του ανέθεσε υψηλά αξιώματα στο νέο κράτος. Με τη σύσταση του ελληνικού κράτους συνέβαλε στην κατά το δυνατόν αυτοδύναμη και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αντιλήψεις της εποχής οικονομικής συγκρότησης της χώρας. Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος διευθυντής, επί διακυβέρνησης [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]], της [[Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα|Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας]], του πρώτου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος του Κράτους.
Στα ευεργετήματα του Γεωργίου Σταύρου περιλαμβάνεται η ίδρυση και χρηματοδότηση νοσοκομείων, γηροκομείων, οικοτροφείων, βιβλιοθηκών, μοναστηρίων κλπ πριν και μετά την απελευθέρωση. Σε μεγάλο βαθμό συνέβαλε στην ίδρυση του Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα στην Αθήνα, αξιοποιώντας κληροδότημα του Ηπειρώτη ευεργέτη [[Γεώργιος Χατζηκώνστας|Γεωργίου Χατζηκώνστα]] (Ιωάννινα 1753-Μόσχα 1845). Βοήθησε επίσης μεμονωμένα άτομα, φτωχούς, χήρες και ορφανά αγωνιστών των Αθηνών και της Ηπείρου.
Ιδιαίτερα ευεργετήθηκε η ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Ιωάννινα ενώ εξακολουθούσε να είναι υπό τουρκοκρατία. Βοήθησε στον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης της Ζωσιμαίας Σχολής.
| |||