Δρυΐδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|17|07|2015}}
{{Κελτική μυθολογία}}
Οι '''δρυΐδες''' αποτελούσαν την ιερατική τάξη στη [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανία]], [[Ιρλανδία]] και [[Γαλατία]] και πιθανόν σε άλλα μέρη της [[Κέλτες|Κελτικής]] δυτικής Ευρώπης κατά την [[Εποχή του Σιδήρου]]. Τα [[έθιμο|έθιμα]] των Δρυιδών αποτελούσαν τμήμα του πολιτισμού όλων των φυλετικών ομάδεωνομάδων που ονομάζονταν 'Κέλτοι' και '[[Γαλάτες|Γαλάται]]' από τους Έλληνες και 'Celtae' and 'Galli' από τους Ρωμαίους, λέξεις οι οποίες εξελίχθηκαν στα σύγχρονα [[Αγγλική γλώσσα|Αγγλικά]] σε 'Celtic' και 'Gaulish'.
 
Ελάχιστα είναι γνωστά για τους αρχαίους δρυΐδες, διότι δεν άφησαν γραπτά μνημεία και η μόνη απόδειξη της ύπαρξής τους είναι κάποιες αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς και ιστορίες γραμμένες από μεταγενέστερους Ιρλανδούς συγγραφείς του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]. Ενώ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα σχετικά με [[Κελτική μυθολογία|τις θρησκευτικές πρακτικές]] των ανθρώπων της Εποχής του Σιδήρου, ούτε ένα τεχνούργημα ή εικόνα δεν έχει ανακαλυφθεί που μπορεί να συνδεθεί πέρα πάσας αμφιβολίας με τους αρχαίους δρυΐδες. Διάφορες επαναλαμβανόμενες αναφορές στους δρυΐδες εμφανίζονται σε πλήθος Ελληνορωμαϊκών γραπτών, συμπεριλαμβανομένου του ότι προέβαιναν σε [[Ανθρωποθυσία|ανθρωποθυσίες]], πίστευαν σε ένα είδος [[Μετενσάρκωση|μετεμψύχωσης]] και ότι είχαν υψηλή θέση στη Γαλατική κοινωνία. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας τους, εκτός της [[ιεροτελεστία της βελανιδιάς και του γκυ|ιεροτελεστίας της βελανιδιάς και του γκυ]], όπως περιγράφει ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος]].
 
Η νωρίτερηπρώτη γνωστή αναφορά στους δρυΐδες χρονολογείται στο 200 π.Χ., αν και η παλαιότερη περιγραφή προέρχεται από το Ρωμαίο στρατηγό [[Ιούλιος Καίσαρας| Ιούλιο Καίσαρα]] στο ''[[Commentarii de Bello Gallico]]'' (δεκαετία του 50 π.Χ.). Μεταγενέστεροι Ελληνορωμαίοι συγγραφείς επίσης ανέφεραν τους δρυΐδες, συμπεριλαμβανομένου του [[Κικέρωνας|Κικέρωνα]], του [[Γάιος Κορνήλιος Τάκιτος|Τάκιτου]], [[Ποσειδώνιος ο Ρόδιος|Ποσειδώνιου του Ρόδιου]], [[Λουκανός|Λουκανού]], [[Πομπόνιος Μελάς|Πομπόνιου Μελά]], [[Ιππόλυτος της Ρώμης|Ιππολύτου της Ρώμης]], [[Δίων ο Χρυσόστομος|Δίωνα του Χρυσόστομου]], [[Στράβων|Στράβωνα]], [[Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς|Διονύσιου του Αλικαρνασσέως]], [[Τιμαγένης|Τιμαγένη]] και του [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλινίου του Πρεσβύτερου]].
 
Μετά την εισβολή της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] στη Γαλατία, ο δρυΐδισμός καταστάλθηκε από τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση των αυτοκρατόρων του πρώτου αιώνα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]] και [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] και εξαφανίστηκε από τα γραπτά μνημεία μέχρι το δεύτερο αιώνα, ο Τάκιτος αναφέρει ότι περί το 61 π.Χ. είχε ήδη αρχίσει η καταστολή του δρυϊδισμού και στα [[Βρετανικά Νησιά]].
 
Οι δρυΐδες εμφανίζονται επίσης σε ορισμένα μεσαιωνικά παραμύθια από την εκχριστιανισμένη Ιρλανδία όπως το ''[[Táin Bó Cúailnge]]'', όπου περιγράφονται ως [[μάγοι]] οι οποίοι αντιτίθεντο στο Χριστιανισμό.
 
[[Αρχείο:Archdruid in his Full Judicial Costume.PNG|thumb|left|200px|Αρχιδρυΐδης με την επίσημή του ενδυμασία]]
Οι Δρυΐδες πήραν το όνομα τους από το ιερό δέντρο των Κελτών τη [[Βελανιδιά]] (Δρυς), ήταν ιερείς, φιλόσοφοι, νομοθετούσαν αλλά και απέμεναναπένειμαν δικαιοσύνη <ref>Διονύσιος Πλατανιάς , ''Οι μυθολογίες του κόσμου'',Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2004, σελ. 139</ref>.
 
Οι σύγχρονες προσπάθειες επαναδόμησης ή αναβίωσης του δρυϊδισμού το 18ο και 19ο αιώνα ονομάζεται [[Νεοδρυϊδισμός]].
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Δρυΐδες"