Λουθηρανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 226:
Οι πάστορες λαμβάνουν σχεδόν πάντα σημαντική θεολογική εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της [[Ελληνιστική Κοινή|Ελληνιστικής Κοινής]] και της Βιβλικής Εβραϊκής γλώσσας, ώστε να μπορούν να προσφεύγουν στις χριστιανικές γραφές στο πρωτότυπο. Οι πάστορες συνήθως διδάσκουν στην κοινή γλώσσα του τοπικού εκκλησιάσματος.
===Αδελφότητα των εκκλησιών===
Οι Λουθηρανοί χωρίστηκαν για το ζήτημα της αδελφότητας (εκκλησιών) τα πρώτα τριάντα χρόνια μετά το θάνατο του Λούθηρου. Ο [[Φίλιππος Μελάγχθων]] και η Φιλιππιστική ομάδα του θεώρησαν ότι οι Χριστιανοί των διαφορετικών δογμάτων έπρεπε να ενωθούν μεταξύ τους χωρίς να συμφωνούν απόλυτα για το δόγμα. Ενάντια σε αυτούς στάθηκαν οι Γνησιολουθηρανοί, με επικεφαλής το Ματίας Φλάσιους και τη Σχολή του Πανεπιστήμιου της [[Ιένα]]ς. Καταδίκασαν τη θέση των Φιλιππιστών περί [[Αδιαφορισμός|αδιαφορισμού]], χαρακτηρίζοντάς τη ως «φιλενωτικό συμβιβασμό» της πολύτιμης θεολογίας της [[Μεταρρύθμιση]]ς. Αντίθετα υποστήριξαν ότι η γνήσια ενότητα μεταξύ των Χριστιανών και η πραγματική θεολογική ειρήνη ήταν δυνατή μόνο με μια έντιμη συμφωνία για κάθε θέμα δογματικής διαμάχης. <ref>Klug, Eugene F. and Stahlke, Otto F. ''Getting into the Formula of Concord''. St. Louis: Concordia, 1977. p. 16</ref>
[[Image:Juleum Helmstedt Collegium.jpg|thumb|Ο Γεώργιος Κάλιξτος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Χέλμστεντ κατά τη διάρκεια της [[Συγκρητισμός|Συγκρητιστικής]] διαμάχης.|alt=]]
Πλήρης συμφωνία επιτεύχθηκε τελικά το 1577, μετά το θάνατο τόσο του Μελάγχθωνα όσο και του Φλάσιους, όταν μια νέα γενιά θεολόγων επέλυσε τις δογματικές διαμάχες με βάση τη Γραφή με το [[Βιβλίο της Ομόνοιας]]. <ref>Klug, Eugene F. and Stahlke, Otto F. ''Getting into the Formula of Concord''. St. Louis: Concordia. p. 18</ref> Αν και κατέκριναν την ορατή διαίρεση των Χριστιανών στη γη, οι ορθόδοξοι Λουθηραίοι απέφευγαν την οικουμενική αδελφότητα με άλλες εκκλησίες, πιστεύοντας ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει, για παράδειγμα, να τελούν μαζί τη [[Θεία Ευχαριστία]] ή να ανταλλάσσουν ιερείς αν δεν συμφωνούν απόλυτα για το τι διδάσκει η Βίβλος. Το 17ο αιώνα, ο Γεώργιος Κάλιξτος ξεκίνησε μια εξέγερση εναντίον αυτής της πρακτικής, πυροδοτώντας τη [[Συγκρητισμός|Συγκρητιστική]] Διαμάχη με τον Αβραάμ Καλόβιο ως τον κύριο αντίπαλό του. <ref>See ''[http://www.blts.edu/essays/schmelingTR/Consensus%20Repetitus.pdf Lutheran Orthodoxy Under Fire: An Exploratory Study of the Syncretistic Controversy And The Consensus Repetitus Fidei Vere Lutheranae] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100415200455/http://www.blts.edu/essays/schmelingTR/Consensus%20Repetitus.pdf |date=15 April 2010 }}'' and ''[http://www.blts.edu/essays/schmelingTR/Calov.pdf Strenuus Christi Athleta Abraham Calov (1612–1686): Sainted Doctor And Defender of the Church] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100415200704/http://www.blts.edu/essays/schmelingTR/Calov.pdf |date=15 April 2010 }}'', both by Timothy R. Schmeling</ref>
Το 18ο αιώνα υπήρχε κάποιο οικουμενικό ενδιαφέρον μεταξύ της [[Εκκλησία της Σουηδίας|Εκκλησίας της Σουηδίας]] και της [[Εκκλησία της Αγγλίας|Εκκλησίας της Αγγλίας]]. Ο Τζον Ρόμπινσον, Επίσκοπος του Λονδίνου, σχεδίαζε την ένωση της Αγγλικής και της Σουηδικής εκκλησίας το 1718. Το σχέδιο απέτυχε επειδή οι περισσότεροι Σουηδοί επισκόποι απέρριψαν τον Καλβινισμό της Εκκλησίας της Αγγλίας, αν και ο Γέσπερ Σβέντμπεργκ και ο Γιοχάνες Γκεζέλιους ο νεότερος, οι επίσκοποι της Σκάρα της Σουηδίας και του [[Τούρκου]] της Φινλανδίας, ήταν υπέρ. <ref>{{in lang|sv}}[http://www.svenskakyrkan.se/ArticlePages/200508/16/20050816074719_svkhjs928/20050816074719_svkhjs928.dbp.asp Svenskakyrkan.se] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070930215322/http://www.svenskakyrkan.se/ArticlePages/200508/16/20050816074719_svkhjs928/20050816074719_svkhjs928.dbp.asp |date=30 September 2007 }}</ref> Με την ενθάρρυνση του Σβέντμπεργκ η αδελφότητα των εκκλησιών επετεύχθη μεταξύ Σουηδών Λουθηρανών και Αγγλικανών στις Μέσες Αποικίες (σήμερα ΒΔ ΗΠΑ). Το 18ο αιώνα και στις αρχές του 19ου οι Σουηδοί Λουθηρανοί απορροφήθηκαν σε Αγγλικανικές εκκλησίες, ενώ η τελευταία αρχικά Σουηδική εκκλησία ολοκλήρωσε τη συγχώνευση στην Επισκοπική Εκκλησία το 1846. <ref>Bente, Friedrich, 1858–1930. [https://archive.org/details/americanluthera01bentgoog/page/n29 <!-- pg=13 --> American Lutheranism Volume 1: Early History of American Lutheranism]: Lutheran Swedes in Delaware. St. Louis: Concordia, 1919, pp. 13–16.</ref>
== Λουθηρανικός κόσμος ==
| |||