Καμινάκι Λασιθίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[οροπέδιο Λασιθίου]] κατά τα πρώτα ενετικά χρόνια ήταν εστία αναβρασμού και έδρα συχνών επαναστάσεων εναντίον των Βενετών, με αποτέλεσμα οι Βενετοί το 1364 να αποφασίσουν να καταστρέψουν τα χωριά του οροπέδιουοροπεδίου και να απαγορεύσουν την κατοίκηση σε αυτό. Το 1465 όμως αποφασίστηκε να αρχίσει πάλι η καλλιέργεια σιτηρών στο οροπέδιο, αρχίζοντας τότε η εποχική κατοίκηση του οροπεδίου κατά τη σπορά και τη συγκομιβήσυγκομιδή. Αυτοί οι προσωρινοί οικισμοί - μετόχια έγιναν με τον καιρό μόνιμοι οικισμοί.<ref>{{cite book | title=Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄ | publisher=Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης | last=Σπανάκης | first=Στέργιος | authorlink =Στέργιος Σπανάκης | year=1993 | location=Ηράκλειο | pages=845-846}}</ref> Ένα από αυτά τα μετόχια ήταν και το μετόχι Καμινάκι του Φάουρο, Mettocchio Caminachi del Fauro όπως αναφέρεται στην απογραφή του Καστροφύλακα το 1583, ο οποίος όμως δεν καταγράφει τον πληθυσμό του, λόγω της εποχιακής κατοίκησής του. Πιθανόν στο χωριό υπήρχε τότε σιδηρουργός (Φάουρο). Ο [[Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα]] το αναφέρει και στη δική του απογραφή το 1630 ως Caminachi di Lassithi. Στην τουρκική απογραφή του 1671 είχε 20 [[χαράτσι]]α.<ref name="Spanakis"/>