Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Ιστορία ==

Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]], το [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας]] τέθηκε εκτός νόμου και τα μέλη του διώκονταν. Η ιεραρχία και η οργάνωσή του υπέστησαν ισχυρά χτυπήματα από τις δυνάμεις ασφαλείας του Μεταξά και περισσότεροι από 2.000 κομμουνιστές φυλακίστηκαν ή απεστάλησαν σε εξορία. Με τη [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|Γερμανική εισβολή]] και κατοχή της χώρας τον Απρίλιο-Μάιο του [[1941]], αρκετές εκατοντάδες μέλη κατάφεραν να ξεφύγουν. Μετά τη γερμανική επίθεση κατά της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής Ένωσης]] στις [[22 Ιουνίου]], το πρόσφατα ανασυσταθέν Κομμουνιστικό Κόμμα βρέθηκε σταθερά στο στρατόπεδο κατά του [[Άξονας Ρώμης Βερολίνου|Άξονα]], μια γραμμή που επιβεβαιώθηκε από την 6η Ολομέλεια του Κόμματος κατά τις 1-3 Ιουλίου. Οι κομμουνιστές δεσμεύτηκαν για μια τακτική «[[Λαϊκό Μέτωπο|λαϊκού μετώπου]]» και προσπάθησαν να συσπειρώσουν και άλλα κόμματα τόσο από την αριστερά όσο και από το [[κέντρο (πολιτική)|Κέντρο]]. Ωστόσο, οι προσπάθειες αποδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό άκαρπες. Στις [[16 Ιουλίου]], ωστόσο, δημιουργήθηκε το "[[Εθνικό Εργατικό Απελευθερωτικό Μέτωπο]]" (ΕΕΑΜ), το οποίο συγκέντρωσε τις εργατικές [[Συνδικαλισμός|συνδικαλιστικές]] οργανώσεις της [[Ελλάδα|χώρας]].