Μάχη του Σκρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ο Γκιγιωμά ήταν ο ανώτατος διοικητής των Συμμάχων, δεν χρειάζεται εδώ (και οποιαδήποτε ΒΠ δεν είναι πηγή) |
αφαίρεση μη τεκμηριωμένων πληροφοριών, καθώς και άλλες διορθώσεις (βλ. Συζήτηση) |
||
Γραμμή 1:
{{Μάχη
|εικόνα=Armoured_mobile-gun.JPG
|λεζάντα= [[Λάφυρο]] του Ελληνικού Στρατού από τον Βουλγαρικό Στρατό στον Α' ΠΠ - 1918<br /
|έναρξη=16 Μαΐου/29 Μαΐου 1918
|τερματισμός=17 Μαΐου/30 Μαΐου 1918
|τόπος=[[Σκρα Κιλκίς|Σκρα, Κιλκίς]], [[Βασίλειο της Ελλάδας|Ελλάδα]]
|αποτέλεσμα=Ελληνική νίκη
|πλευρά1={{flagcountry|
|πλευρά2={{flagcountry|Bulgaria}}
|αρχηγός1={{flagicon|
|αρχηγός2={{flagicon|Bulgaria}} Ivan Bonchev
|strength1=
|strength2={{flagicon|Bulgaria}} 2 συντάγματα<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, χάρτης
|απώλειες1=441 νεκροί<br />2.204 τραυματίες<br />164 αγνοούμενοι<ref name="IEE70"/>
|απώλειες2=
}}
Η '''Μάχη του Σκρα''' (16 Μαΐου/29 Μαΐου - 17 Μαΐου/30 Μαΐου του 1918) θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες νικηφόρες μάχες του ελληνικού στρατού στη διάρκεια του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], καθώς η επίθεση πραγματοποιήθηκε από ελληνικές, κυρίως, δυνάμεις.<ref name=IEE70/> Αντίπαλος ήταν ο βουλγαρικός στρατός. Η μάχη διεξήχθη στην [[Σκρα Κιλκίς|ομώνυμη]] σήμερα περιοχή του [[Νομός Κιλκίς|Νομού Κιλκίς]].
==Πρελούδιο==
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η προεξοχή του Σκρα είχε οργανωθεί αμυντικά από τους Βουλγάρους οι οποίοι
Απέναντι από τις ελληνικές θέσεις, βρισκόταν η 5η Μεραρχία του Βουλγαρικού Στρατού<ref>{{Cite web|url=https://fww.army.gr/el/mahi-toy-skra-17-30-maioy-1918|title=Μάχη του Σκρα (17/30 Μαΐου 1918) {{!}} 100 Χρόνια από τον Α' Π.Π.|last=|first=|ημερομηνία=|website=fww.army.gr|publisher=Γενικό Επιτελείο Στρατού|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-03-15}}</ref> με δύο συντάγματα στην περιοχή της προεξοχής, υποστηριζόμενα από ισχυρό βαρύ, μεσαίο και ελαφρό πυροβολικό. Η τοποθεσία του Σκρα ήταν από τη φύση της ιδιαίτερα οχυρή. Οι δύο γραμμές άμυνας των Βουλγάρων είχαν ενισχυθεί με λαβύρινθο χαρακωμάτων, πολυβολεία από μπετόν ή κρυμμένα σε βράχους και διπλές ή τριπλές σειρές συρματοπλεγμάτων. Επίσης, οι Βούλγαροι διέθεταν μεγάλο αριθμό πολυβόλων και όλμων για ταυτόχρονη άμυνα από μετωπική και πλευρική επίθεση.<ref name="IEE70">Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄,
Το σχέδιο των Συμμάχων προέβλεπε επίθεση από τη Μεραρχία Αρχιπελάγους, στην οποία είχε υπαχθεί και το 1ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών. Ταυτόχρονα με την κυρίως επίθεση, θα διενεργούνταν δετευρεύουσες επιθέσεις από τσυντάγματα της Μεραρχίας Κρήτης στα ανατολικά και τμήματα της Μεραρχίας Σερρών στα δυτικά. Ακόμη πιο ανατολικά, θα διεξήγαγε επίθεση η 122η γαλλική μεραρχία ενώ και οι Βρετανοί και οι Σέρβοι θα διενεργούσαν αντιπερισπαμό στους δικούς τους τομείς.<ref name="IEE70"/>
==Η μάχη==
Στις 16 Μαΐου/29 Μαΐου του 1918, και από της 5ης ώρας πρωινής, άρχισε η προπαρασκευή του συμμαχικού πυροβολικού για την καταστροφή των διαφόρων αμυντικών εγκαταστάσεων, ενώ τα συντάγματα που ήταν έτοιμα για την επίθεση εξόρμησαν το πρωί της επομένης (17 Μαΐου), καλυπτόμενα από κινητό φραγμό του πυροβολικού.<ref name="IEE70"/> Η βουλγαρική αντίδραση ήταν επίσης ισχυρή, πλην όμως, η ορμή του ελληνικού στρατού ήταν τόση που υπερφαλάγγισε την βουλγαρική αντίσταση και στις 06.30 το Σκρα είχε καταληφθεί.<ref name="IEE70"/> Βέβαια οι Βούλγαροι υπερασπίσθηκαν με πείσμα τις θέσεις τους και το απόγευμα της 17ης Μαΐου επεχείρησαν λυσσώδεις αντεπιθέσεις, ιδίως κατά του 5ου Συντάγματος πεζικού της Μεραρχίας της Κρήτης, που όλες όμως τελικά αποκρούσθηκαν.<ref name="IEE71"/>
==Απώλειες==
Γραμμή 39:
Η «νίκη του Σκρα», όπως αναφέρεται στην ελληνική στρατιωτική ιστορία, εξέπληξε τόσο τους συμμάχους όσο και τους εχθρούς. Με δεδομένο την πολύ καλή οχύρωση των βουλγαρικών δυνάμεων που υποστηριζόταν με πολυάριθμο πυροβολικό, η θέση τους θεωρούταν απρόσβλητη, ύστερα μάλιστα από την αποτυχία που είχε σημειώσει ένα χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 1917, η 122α γαλλική Μεραρχία στη προσπάθειά της να την εξουδετερώσει. Κανείς από τους συμμάχους δεν περίμενε να δει να διασπάται από την ορμή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων μια τέτοια οχύρωση σε μέτωπο μήκους 12 χλμ και βάθους 1-2 χλμ. Η βουλγαρική διοίκηση, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες επανακατάληψης και τις σφοδρές αντεπιθέσεις που διέταξε, δεν κατάφερε να επανακτήσει τις θέσεις της.
Η νίκη του Σκρα θεωρήθηκε ισχυρότατο πλήγμα για τους Βουλγάρους και μέγα κατόρθωμα του ελληνικού στρατού. Συγκεκριμένα ο αρχιστράτηγος των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγός Γκυγιωμά, που είχε εν τω μεταξύ αντικαταστήσει τον στρατηγό Σαράιγ από τον προηγούμενο Δεκέμβριο, χαρακτήρισε το ελληνικό πεζικό ως «''πεζικό απαράμιλλης ανδρείας και έξοχης ορμητικότητας''». Το σημαντικότερο, όμως, αποτέλεσμα της μάχης ήταν η αύξηση της εμπιστοσύνης των Συμμάχων προς τις δυνατότητες του ελληνικού στρατού, καθώς και η αποκάλυψη της κάμψης του ηθικού του βουλγαρικού στρατού. Αυτές οι διαπιστώσεις ενίσχυσαν την ιδέα για ανάληψη επιθετικής πρωτοβουλίας των Συμμάχων στο Μακεδονικό μέτωπο, η οποία και υλοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1918.<ref name="IEE71">Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄,
==Παραπομπές==
Γραμμή 46:
==Πηγές==
*{{Cite book|title=Ιστορία του Ελληνικού Έθνους|first=Αλέξανδρος|last=Δεσποτόπουλος|publisher=Εκδοτική Αθηνών|isbn=|year=1978|volume=ΙΕ΄|location=Αθήνα|page=|quote=}}
*''Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ηλίου'' τόμος 17ος
*''Στρατιωτική Ιστορία νεώτερης Ελλάδος'' ΔΕΚ/ΓΕΣ έκδοση 1980
|